A może by tak dwa okręty podwodne...

Na kanwie konfliktu na Ukrainie trwa wielkie wzmożenie postaw i prezentacji patriotyczno militarnych. Powiedzenie :"Jeśli chcesz pokoju, szykuj się do wojny" powtarzane setki tysięcy razy Polakom ilustruje oczywistą prawdę. Eksperci i komentatorzy z zadowoleniem ujawniają swój aplauz dla pojawiających się (skąd?) propozycji "wzmocnienia naszej siły obronnej", bo cóż ważniejszego od bezpieczeństwa.

W dyskusji prezentowanej narodowi polskiemu tuż po pięknej defiladzie wojskowej, w trakcie której mieliśmy okazję zobaczyć niemal wszystko czym dysponuje wojsko polskie: amerykańskie i rosyjskie samoloty, transportery na fińskiej licencji, niemieckie czołgi, prowadzący rozmowę zadał ekspertowi pytanie: "A co z naszą marynarką wojenną?"

"No oczywiście, marynarka także wymaga dofinansowania i rozwoju. Na przykład takie dwie łodzie podwodne... Przecież musimy bronić wybrzeża, przed desantem (sic!!!). Przecież nieprzyjaciel może chcieć tą drogą... Mówią, że Bałtyk za płytki, ale przecież są w nim miejsca" - kontynuował ekspert - "gdzie nasze łodzie podwodne mogłyby się zanurzyć głęboko i tam "czekać i obserwować".

Rację mieli Rzymianie, namawiając do szykowania się do wojny w imię pokoju. Nie mieli jednak racji Indianie północno-amerykańscy nabywając broń od przybyszy z Europy.

Przygotowywanie się do wojny w naszym wydaniu, zaczyna przypominać propagandę obcych koncernów zbrojeniowych, których racją bytu jest zarabianie na sprzedaży uzbrojenia. II Rzeczpospolita wyprodukowała Łosia i wiele innych nowoczesnych rodzajów uzbrojenia (mniejsza o skalę produkcji i późniejsze jej użycie). PRL wyprodukował Iskrę - samolot odrzutowy który (sic!!!) dzisiaj jest podstawowym samolotem szkoleniowym RP i który rozpoczyna najważniejszą paradę wojskową.

Zachęta do rozwijania zdolności obronnych nie powinna być rozumiana jako zachęta do nabywania broni zza granicy, tj. do zadłużania naszych dzieci i wnuków, do tworzenia miejsc pracy w państwach obcych, do wzmacniania ich myśli technicznej.

Jeśli chcemy wzmacniać nasze zdolności obronne, to powinniśmy środki, jakie chcemy wydać, lokować w rozwój naszej myśli technicznej i zdolności produkcyjnych. W rozwój miejsc pracy w naszym kraju. W rozwój zdolności Polski do wytwarzania uzbrojenia, na które byłby popyt nawet za granicą.

To jest właśnie racja stanu Polski. Każda propozycja zakupu uzbrojenia powinna być rozpatrywana wg tych właśnie kryteriów: Ile miejsc pracy tworzy w Polsce a ile za jej granicami? Jak rozwija polską myśl techniczną? Jakie zdolności uzyskuje polska gospodarka?

Zakupu obcego uzbrojenia nie zastąpimy własną produkcją. Ale własną produkcję musimy uczynić absolutnym priorytetem jeśli chodzi o jakiekolwiek dodatkowe środki na obronność. Jeśli ktoś tego nie rozumie, to staje się agentem (mimowolnym) obcych państw i koncernów. Żebrakiem wiszącym u klamki bogatych. Będzie szkodził temu co jest podstawą siły obronnej - gospodarce i ekonomii.