Świętując Nowy Rok, składając sobie miliardy życzeń, pamiętajmy,że w istocie składamy hołd – czemuś co zdaje się być równie realne jak postacie Braci Grimm, czy Smerfy z Papą – na czele, czy bajki religijne. Świętujemy i składamy hołd – jednej z użytecznych, co prawda, ale całkowicie fikcyjnej konwencji – takiego czy innego sposobu liczenia lat.
Po pierwszenie istnieje coś takiego jak czas – a tym bardziej jego upływ. Istnieją tylko zdarzenia lokalne: tu i teraz które wchodzą z sobą w różne relacje. Umowną syntezą takich relacji są relacje ze zdarzeniami podobnymi, cyklicznymi których reprezentacją są wskazania zegarów.
I to relacje z nimi nazywamy – czasem.
A ponieważ żyjemy w zdarzeniach dla których prędkość światła – ma względnie dużą wartość – doznajemy złudzenia jednoczesności zdarzeń. W rzeczywistości – żyjemy zawsze dziś, zawsze teraz, nigdy w przeszłości, nigdy w przyszłości – ponieważ zwyczajnie ich – nie ma.
To dziś się urodziliśmy, to dziś wcinamy noworoczne śniadania czy kolacje, czy promile, to dziś nastąpi nasz kres.
Po drugie– to nieprawda, że cały świat obchodzi Nowy Rok, tym bardziej w postaci liczby 2012. Według kalendarza żydowskiego mamy od 28 września Nowy 5 772 od stworzenia świata. Według świata arabskiego nastąpi rok 1 512. Osobiście jest mi przyjemniej być w czasie 5 772 niż w roku 1512 czy nawet 2012. To jakbym się cofał do jakiejś zamierzchłej prehistorii.
Po trzecie– to nieprawda, że normatywnie odmierzany czas metrykalny jest dla równolatków – wspólny. Nie jest. Osoby na przykład 60- letnie mogą być w kompletnie różnym czasie indywidualnym, ze względu na różny stopień zużycia ciała czy poszczególnych organów: mózgu – w szczególności. Stąd depresyjne odmierzanie zbiorowego metrykalnego czasu – uważam za mocną – przesadę. Powinniśmy mieć tyle lat – na ile psychicznie się czujemy, lub ile wynosi uśredniony wiek naszych własnych organów.
Po
czwarte – wszelkie numeryczne zabawy z liczbami, przypadkowo ujmowanymi w systemie dziesiętnym, (ponieważ akurat mamy najczęściej 10 palców u rąk), w rodzaju przepowiedni co oznacza na przykład suma cyfr Nowego Roku – w naszym przypadku 5 – są paranoiczną przypadłością psychologii tłumu. Równie dobrze moglibyśmy mieć rok 1010100000111101 lub całkowicie – dowolnie inny.
Po piąte – masowe składanie życzeń – jest pewnie dość przyjemne, ale uważam że wielce szkodliwe. I to nie ze względu na obłudny i pusty charakter – wszelkich życzeń, ale dlatego, że implikuje nam fatalistyczny obraz świata w którym można pewne rzeczy, czy zdarzenia – zaklinać magicznie. A to nie pobożne, mniej lub bardziej życzenia – powinny współtworzyć naszą własną rzeczywistość – ale własna i zbiorowa kreatywność.
Jednym słowem – ja też idę świętować Nowy Rok, ale w proteście przeciw Nowego Roku świętowaniu oraz dlatego, że mam okazję uczestniczyć w zbiorowym pijaństwie – na które w ciągu roku – coraz mniej czasu (czymkolwiek jest ta iluzja).
Wszystkim, którzy to będą czytać życzyć tylko jednego – szczerze z całego serca:
Niech ten Umowny Nowy Rok – będzie Pierwszym Rokiem pozbywania się wielu iluzji, Przebudzeniem z religijnych, magicznych, astrologicznych, numerycznych, przesądnych obłędów, zbiorowych histerii i paranoi – zwanych łaskami, darami czy objawieniami.
Niech będzie Pierwszym Rokiem 0001 – mentalnej Wolności, licznych Nowych Przyjaźni, Tolerancji i Akceptacji – wobec wszelkiej różnorodności. Niech będzie Rokiem – trochę chociaż lepszych ludzi – po prostu…
Niech żyje Nowy 0001 Rok!!!
Piotr Tymochowicz
mPolska24
