Przyzwoitość - taki drobiazg,
który każdy ma dla siebie.
Z nim się lubi. Chowa w sobie
i w najtrudniejszej potrzebie
może zawsze się zapytać,
komu ręki nie podawać -
z kim się witać.
Przyzwoitość człowiekowi
żadnej ujmy nie przyniesie.
I postawę jego zdobi,
kiedy innym już nie chce się.
Zwłaszcza dzisiaj jest potrzebna,
jak głodnemu powszedni chleb.
Przyzwoitość też potrafi
przyzwoicie dać w łeb!
Musisz umieć powiedzieć: - Nie!
Non possumus! - Kiedy jest źle!
Panie Boże! Niech słowa z Komańczy
ktoś przypomni zgłodniałej szarańczy!
Za Nim wszyscy powiemy: Amen.
Niech wspaniały - wszystkim znany Testament
ktoś raz jeszcze przeczyta z ambony!
Dyplomacja, pokojowe ukłony,
zasłanianie się cyrografem -
są mi obce. Ja tak nie potrafię!
Aż tak wielu nie usiądzie do Wigilii.
Tyle łez ludzie w Polsce wymodlili.
Bóg się rodzi. Chcemy odmienić los!
My pójdziemy. Wsłuchani w ten głos!
Opublikowano za zgodą autora.
mPolska24
