Z zainteresowaniem przyglądam się sprawie, w której znalazł się Pan Mateusz Gruźla nie tylko ze względu na fakt, iż na naszych oczach wyrządza się ludzka krzywda, która równie dobrze może spotkać każdego z nas, albowiem wszyscy jesteśmy pracownikami w rozumieniu przepisów prawa pracy, ale również interesuje mnie sposób działania organów państwowych, władzy sądowniczej oraz zakres stosowania uchwalonego prawa w Polsce.

Ponadto należy zadać sobie pytanie, jaki wpływ na całą sytuację mają osoby, które bezpośrednio lub pośrednio się do tego przyczyniły. Mówię tutaj o bezpośrednich przełożonych naszego bohatera, a także o menedżerach wyższego szczebla, którzy występują i podejmują działania w imieniu osoby prawnej jaką jest Denso Thermal Systems Polska Sp. z o. o.

ciężkiego naruszenia prawa pracy.

Przykładem może być tutaj art. 281. Kodeksu pracy, w którym to ustawodawca enumeratywnie określa jakie zachowania pracodawcy bądź każdej innej osoby działającej w imieniu pracodawcy są niedopuszczalne i podlegają karze grzywny. Prosiłbym zwrócić uwagę na ust. 3, który mówi o odpowiedzialności pracodawcy za wypowiedzenie stosunku pracy lub rozwiązanie go bez wypowiedzenia, w sposób rażąco naruszający przepisy prawa pracy. W tym momencie postawić należy pytanie czy fakt zakwestionowania słuszności rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem Mateuszem Gruźla przez sąd staje się przesłanką umożliwiającą wytoczenie pozwu przeciwko osobie, która dopuściła się tego czynu?

Pracownik działa w imieniu pracodawcy, ale nie może się tym zasłaniać w każdej sytuacji. Żołnierz również musi wykonać rozkaz, chyba że wykonując rozkaz popełni czyn zabroniony przez prawo.

Kolejną sytuacją niedopuszczalną jest dalsze powoływanie się przez pracodawcę na karę upomnienia jaką otrzymał nasz bohater. Podkreślić tutaj należy, iż zgodnie z prawomocnym wyrokiem sądu kara upomnienia została anulowana. Również inspektor Powiatowej Inspekcji Pracy po przeprowadzonej kontroli w zakładzie stwierdził, iż kara upomnienia została usunięta z akt osobowych pracownika.

Dochodzi tutaj do paradoksu, w którym to upomnienie jest, ale go nie ma.

Kodeks pracy daje nam możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności osoby, która w kierowanych pismach nadal powołuje się na anulowaną karę upomnienia, de facto podważając wyrok sądu. Art. 282. § 2. Kodeksu pracy wyraźnie stwierdza, że ten kto wbrew obowiązkowi nie wykonuje podlegającego wykonaniu orzeczenia sądu pracy podlega karze grzywny.

Kolejnym działaniem nagannym jest niesporządzenie protokołów powypadkowych jakim uległ Mateusz Gruźla, a których sporządzenie nakazał sąd oraz Państwowa Inspekcja Pracy. Zgodnie bowiem z art. 283. § 2. ust. 7 osoba, która nie wykonuje w wyznaczonym terminie podlegającego wykonaniu nakazu inspektora pracy również podlega karze grzywny.

Mamy powyżej trzy przypadki, w których można by pokusić się o pociągnięcie do odpowiedzialności osoby, które przyczyniły się do ludzkiej tragedii jakiej doznał Mateusz. Dobrze wiemy, że sprawy wytoczone przeciwko tak potężnym i wpływowym osobom prawnym są trudne, ale nie zapominajmy, że osoba prawna to nie jest twór abstrakcyjny.

W tym zakładzie, w którym doszło do łamania praw pracownika zatrudnieni są ludzie, którzy tego łamania się dopuszczają. W związku z powyższym należałoby wyciągnąć konsekwencję wobec tych ludzi, aby w przyszłości nie dochodziło do takich sytuacji patologicznych do jakich doszło w tym zakładzie.