Szkoła przetrwania w „ludnym” mieście

Freeganizm to antykonsumpcyjny styl życia polegający na ograniczaniu udziału w konwencjonalnej ekonomii - podaje definicja przytoczona przez Wirtualną Polskę z rozmowy z przedstawicielką freeganizmu.

W praktyce oznacza to zdobywanie jedzenia z wykluczeniem płacenia za nie. Może się to sprowadzać do grzebania w śmietnikach czy odbierania ze sklepów towarów, które miałyby być wyrzucone.

Pierwsza metoda budzi oczywiście zastrzeżenia, bo nawet jeśli wyeliminować aspekt społecznego postrzegania osób penetrujących śmietniska, to pozostaje kwestia braku zachowania higieny żywienia i płynących stąd zagrożeń, chociaż przy obecnym poziomie konfekcjonowania żywności pewnie często zdarza się znaleźć takie produkty, które nie miały styczności z resztą masy śmieciowej czy też z innymi przedstawicielami tego zaburzonego łańcucha pokarmowego, jak gryzonie czy owady. Branie produktów bezpośrednio ze sklepu eliminuje powyższe problemy.

To, że w ogóle możliwe było powstanie takiego „pomysłu na życie”, świadczy dobitnie o fakcie, że znaczne ilości jedzenia są wyrzucane. W naszym kraju jest to rocznie blisko 9 mln ton (dane podajemy za WP). Daje nam to piąte miejsce w Unii Europejskiej, mimo że w rankingu zamożności jesteśmy znacznie dalej. Prawie jedna czwarta z tego jest „zasługą” gospodarstw domowych, co po przeliczeniu na pieniądze oznacza, że 4-osobowa rodzina wyrzuca do kosza 2 tys. zł rocznie.

W dużej mierze wynika to z nieumiejętności planowania zakupów oraz przechowywania żywności, której nadmiar nie jest zabezpieczany przed utratą walorów organoleptycznych. Niekiedy wyrzucane jest jedzenie jeszcze zdatne do spożycia, ale już się znudziło, a miało szanse się znudzić, bo było kupione czy przygotowane w nadmiarze. Oczywiście skłania do takich zachowań także pewien luz finansowy. I nie chodzi tu o osoby naprawdę zamożne, ale o zasadę, że „na jedzeniu przecież nie będzie się oszczędzać”, „stać nas na to, żeby wyrzucić”.

 

W grudniu ubiegłego roku wprowadzono we Francji regulacje dotyczące zakazu niszczenia lub wyrzucania niesprzedanego jedzenia przez sklepy wielkopowierzchniowe. Są one zobowiązane, pod groźbą kar, przekazywać żywość z kończącym się terminem przydatności organizacjom charytatywnym. Rozpoczęto prace nad wprowadzeniem podobnego prawa w Polsce. Pozostaje czekać na pozytywne rozstrzygnięcia w tej sprawie, a co do gospodarstw domowych, to musimy sami zrewidować swoje zwyczaje w odniesieniu do zakupów i „zarządzania lodówką”.