Lemingoza (wynaturzenie rozsiane, syndrom
wypranego mózgu) - wielostopniowa, niemal nieuleczalna psychofizyczna choroba
zakaźna, zwana potocznie dojrzałością, atakująca zwykle osoby w wieku
licealnym, lecz często już dużo wcześniej, zwłaszcza kobiety. Choroba ta
istnieje od zarania dziejów, a jej siła jest wprost proporcjonalna do liczby
ludności na świecie. Unikalną cechą tej choroby jest to, że nie
powodują jej odrębne patogeny w formie mikroorganizmów, chory na lemingozę
(leming) jest zarówno patogenem jak i nosicielem choroby, zdolnym zarazić
innych.
Lemingoza objawia się całkowitym obumarciem
zdolności poznawczych i własnych zmysłów oraz totalnym brakiem myślenia na
rzecz panujących w danej społeczności lemingów norm i zasad, które dyktują i
kontrolują wszystkie poczynania i zachowania chorego. Cierpiący na lemingozę
całkowicie wyrzekają się jakichkolwiek oryginalności i własnych zainteresowań,
pragnąć stać się kopią wszystkich identycznych bezmyślnych lemingów, oraz
agresywnie atakując tych, którzy nie są na nią chorzy. Lemingoza powoduje
również u zakażonych bezgraniczne i fanatyczne zaufanie do instytucji
państwowych, szkół, służb mundurowych, lekarzy, mediów mainstreamowych, dając
tym samym idealne warunki aby dawać się przez nich manipulować i całkowicie
kontrolować, co stwarza idealne warunki do rozprzestrzeniania się pandemii tej
choroby. Interesującą cechą lemingów jest miłość do niewolnictwa i do bycia na
czyichś usługach na komendę. Lemingi uwielbiają kontrolę, przymus i agresję,
zarówno stosować jak i te stosowane na nich, choć otwarcie całkowicie temu
zaprzeczają. Przejawiają również wysoce fanatyczny merkantylizm oraz rządzę
władzy i bogacenia się kosztem innych lemingów przy jednoczesnym utrzymywaniu
iż absolutnie nie żerują na innych oraz są wysoce pokorni i uczciwi i że trzeba
takim być. Jest to hipokryzja oraz zaprzeczanie samemu sobie, co jest kolejnym
znaczącym objawem lemingozy, ciężkim do zrozumienia dla osób zdrowych. Bardzo
ważnym i zawsze występującym objawem lemingozy jest pracoholizm impresywny oraz
ekspresywny, czyli zamiłowanie do ciężkiego harowania (najlepiej dla kogoś,
przy absolutnym przekonaniu że pracuje się dla siebie) a także agresywnego
oceniania innych osób (szczególnie zdrowych, ale także innych lemingów) na
podstawie tego ile czasu się uczą i pracują. Lemingi bardzo często atakują
zdrowe osoby przez atakowanie ich honoru, twierdząc, że są słabe i poddają się
i nie walczą, gdy najzwyczajniej nie chcą dać się zarazić lemingozą i stać
niewolnikami innych lemingów, lub gdy rezygnują z czynności nie mających sensu
i nie przynoszących żadnych efektów. Bardzo często mieszają się w czyjeś życie
starając się obsesyjnie zarazić lemingozą zdrowe osoby i kontrolować je lub
pogłębić chorobę u osób już chorych. Lemingi kochają również porażki (również
nie zawsze przyznając się do tego) twierdząc jednocześnie, że czegoś ich to
uczy. Uwielbiają też doszukiwać się u kogoś błędów oraz udowadniać, że ktoś nie
ma racji. Za żadne skarby nie wolno przyznawać się lemingom do jakichkolwiek
błędów, nie ważne czy są czy nie ani jak bardzo leming czaruje słownictwem by
je wmówić ofierze. Należy być nieugiętym i stać twardo przy swoim, bowiem
przyznawanie się do tego, czego leming się w nas dopatruje wprawia go w stan
istnej euforii, wręcz orgazmu, pogłębiając tym samym bardzo drastycznie jego
chorobę. Źródło: http://zmianynaziemi.pl/
Myślę, że to doskonała analiza tej „choroby” naszych czasów. Pozostaje tylko zadać sobie pytanie: Czy mamy w sobie coś z leminga?
Polecam mój profil na FB: www.facebook.com/Krzysztof.Mrooz
mPolska24
