Serwis używa plików cookies, aby mógł lepiej spełniać Państwa oczekiwania. Podczas korzystania z serwisu pliki te są zapisywane w pamięci urządzenia. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki. Więcej o plikach cookies możesz przeczytać tutaj.

Autorzy więcej

PO wypycha młodych z polskiego rynku pracy

Wszędzie na świecie stopa bezrobocia młodych jest większa niż starych. Młodzi mniej potrafią, mniej mają kontaktów, związki zawodowe i korporacje zawodowe betonują rynek pracy pod starszych a przeciw młodszym szukającymi pracy. Jednak pod rządami PO młodzi coraz bardziej są wypychani z polskiego rynku pracy. Na poniższym wykresie widzisz stopę bezrobocia młodych (do 25 lat) podzieloną przez stopę bezrobocia starych (25+ lat):

PO wypycha młodych z polskiego rynku pracy
Źródło: Eurostat

Proporcja stóp bezrobocia młodych i starych ilustruje jak często młodzi borykają się z bezrobociem w porównaniu do starych. Bezrobocie młodych i starych wraz z wahaniami koniunktury spada i rośnie, ale młodym było mniej więcej tak samo trudno na naszym rynku pracy w porównaniu do starych. Było... do czasu objęcia władzy przez PO. Do 2007 młodzi byli około dwa i pół raza częściej bezrobotni niż starzy. Za rządów PO proporcja ta wzrosła do ponad trzech!

I to pomimo tego, że w 2006 zaczęły się masowe wyjazdy Polaków za granicę za pracą, gdy młodzi w dwa lata po wejściu do UE odkryli, że przepływ pracowników na wspólnym europejskim rynku działa i można się zatrudnić w Irlandii i Wlk. Brytanii. Gdyby ci młodzi zostali w Polsce to ich stopa bezrobocia w porównaniu do bezrobocia starych wzrosła by jeszcze bardziej.

Jeśli chcesz powiedzieć, że powyższy wykres ilustruje wpływ kryzysu gospodarczego na sytuację młodych to spieszę donieść, że to nieprawda. W państwach najbardziej dotkniętych kryzysem (Portugalia, Irlandia, Włochy, Grecja, Hiszpania, Cypr) młodzi zostali wypchnięci z rynku pracy w bardzo podobnym stopniu jak starzy: proporcja pomiędzy obiema stopami bezrobocia w większości z tych państw wiele się nie zmienia. Jednak w Polsce proporcja bezrobocia młodych do starych (czerwona linia na wykresie) dynamicznie rośnie:

dyskryminacjamlodych11.jpg

Źródło: Eurostat

Gdybyś chciał bronić Donalda twierdząc, że za jego rządów pojawiło się u nas wielu młodych, którzy szukali w tym czasie prawdy to też pudło. Liczba młodych wchodzących na rynek pracy za rządów Donalda dynamicznie zmniejsza się:

dyskryminacjamlodych12.jpg

Źródło: Główny Urząd Statystyczny

Za rządów Donalda bezrobocie młodych do bezrobocia starych wzrosło pomimo tego, że młodych jest coraz mniej!

A będzie gorzej. Jednym z ważnych powodów wysokiego bezrobocia młodych jest wysokie opodatkowanie pracy, zwłaszcza pracy osób mało zarabiających. Wysokie opodatkowanie jest dla nich szczególnie dotkliwe, gdyż wartość ich pracy pomniejszona o opodatkowanie (ZUS po stronie pracodawcy i pracownika oraz PIT) często wynosi mniej niż koszt samodzielnego utrzymania się w dużych miastach gdzie jest praca. Donald rozpoczął krucjatę przeciwko elastycznym formom zatrudnienia, których główną zaletą jest, że pozwalają obniżyć opodatkowanie pracy. Nie zdziwcie się, gdy za 2-3 lata stopa bezrobocia młodych jeszcze bardziej skoczy w górę w porównaniu do bezrobocia starych.

O gospodarczym konflikcie pokoleń piszę od blisko dekady (niektóre publikacje poniżej) i jedno jest dla mnie jasne: czym dłużej będziemy zwlekać ze sprawiedliwszym rozłożeniem kosztów starzenia się społeczeństwa tym bardziej brutalne będzie zderzenie pokoleniowych egoizmów. Nie będzie to kulturalna dyskusja o liczbach. Mała Marysia wyzywająca Donalda od zdrajców i z roku na rok coraz liczniejszy marsz niepodległości sugerują jaki kształ może przybrać gospodarczy konflikt pokoleń. Po zagrabieniu oszczędności młodszych z OFE na wydatki na wyborców tu i teraz obawiam się, że jest za późno by znacznie złagodzić ten konflikt...
Data:

Paweł Dobrowolski

Wirtualna szuflada - https://www.mpolska24.pl/blog/wirtualnaszuflada

Paweł Dobrowolski jest byłym Prezesem Zarządu Fundacji Obywatelskiego Rozwoju.

Jest absolwentem Wydziału Ekonomii Harvard University (Massachusetts, USA).

Był ekspertem Instytutu Sobieskiego. Członkiem Zarządu Polskiej Fundacji Rozwoju Oświaty.

Był pracownikiem Deutsche Morgan Grenfell i dyrektorem Warsaw Equity Holding oraz Trigon, pracował m. in. z prof. Sachsem.

Do jego zainteresowań naukowych należą: ekonomia polityczna reform, ekonomia instytucjonalna i behawioralna, ekonomia banku centralnego i polityka pieniężna, instytucje finansowe, wymiar sprawiedliwości, rynek radiowo-telewizyjny, prawo upadłościowe, fuzje i przejęcia, organizacja rynku (industrial organization), polityka antymonopolowa, fiskalne konsekwencje starzenia się społeczeństwa.

Od 1995 roku zajmuje się doradztwem gospodarczym. Zawodowo pomaga kupować i sprzedawać firmy,

Autor książki pt. „Podstawy Analizy Finansów Firm” wydanej nakładem Stowarzyszenia Księgowych w Polsce oraz kilkudziesięciu artykułów o bankowości centralnej, upadłości, mediach oraz gospodarce.
Pomysłodawca wprowadzenia w Polsce wysłuchania publicznego

Komentarze 0 skomentuj »
Musisz być zalogowany, aby publikować komentarze.
Dziękujemy za wizytę.

Cieszymy się, że odwiedziłeś naszą stronę. Polub nas na Facebooku lub obserwuj na Twitterze.