Postać Ś.P. Margaret Thacher, byłej premier Wielkiej Brytani na zawsze zostanie zapamiętana jako archetyp silnego, konserwatywnego polityka, który nie boi się podejmować trudnych decyzji, aby pozostać w zgodzie nie z sondażami, a z własnymi poglądami. Dzisiaj nie tylko w Europie, ale i na świecie brakuje tak silnych charakterów mogących przewodzić swoim narodom (Chociaż dzisiaj Putin, pokazuje dobitnie, jak wiele znaczy silny lider). Odważyła się wydać otwartą wojnę związkom zawodowym i Keynesowskiej idei państwa opiekuńczego oraz sprywatyzować wiele publicznych przedsiębiorstw, wyprowadziła gospodarkę brytyjską z zapaści lat siedemdziesiątych, doprowadziła do spadku podatków i wzrostu dochodu narodowego i gospodarczego. Wielokrotnie podkreślała, że przyszłość Europy nie leży w głębokiej integracji, a w tworzeniu strefy wolnego handlu i swobodnego przepływu towarów pomiędzy poszczególnymi państwami. Pokazała, że twarda postawa to podstawa polityki międzynarodowej - uzyskała dla swojego kraju rabat w składce Brytyjskiej do UE wynoszący ok 66% i wynegocjowała z Chinami przyznanie Hongkongowi statusu specjalnego regionu administracyjnego po wygaśnięciu umowy o dzierżawę w 1997r. (ustrój społeczno-gospodarczy Hongkongu ma pozostać niezmieniony do 2047r.)
Na swój przydomek "Żelazna Dama" zapracowała nie tylko siłą swej polityki, ale również swoją postawą. Otóż kiedy wizytowała koszary Hereford, posadzono ją z jednym z żołnierzy, który tłumaczył jej i jednemu z towarzyszących jej ministrów zasady działania SAS'u, w "Killing House" (budynek w którym żołnierze ćwiczą walkę w pomieszczeniach przy użyciu ostrej amunicji). Gdy żołnierz doszedł do momentu, kiedy drużyna gasi światło, w pokoju rzeczywiście zgasło światło, a po chwili wdarli się do niego uzbrojeni po zęby operatorzy strzelając do wyznaczonych celów, wtedy towarzyszący Żelaznej Damie minister schował się pod stół, a uśmiechnięta pani premier, której nie drgnęła nawet powieka powiedziała: " Wyjdź spod stołu bo robisz mi wstyd".
Była tak charyzmatyczną przywódczynią, że jej sposób prowadzenia polityk, nazwany od Jej nazwiska "Thatcheryzmem" doprowadził do tego, ze nawet lewicowa Partia Pracy skręciła dzięki jej premierostwu trochę w prawo, szczególnie w sferze liberalnej polityki gospodarczej. W jednym ze swych przemówień dobitnie podkreśliła swoje przywiązania to tzw. Austriackiej Szkoły Ekonomii, kiedy podczas posiedzenia w Izbie Gmin rzuciła na pulpit, ze słowami "Oto w co wierzymy", egzemplarz " „Konstytucji wolności” Friedricha Hayeka.
Podczas swojej kariery politycznej w partii Torysów dwukrotnie pokazała, że ważniejsze dla niej są jej osobiste poglądy niż dyscyplina partyjna, raz w 1961r. głosowała za przywróceniem kary chłosty i drugi raz, dużo później, bo dopiero w 1992r. na głosowaniu w sprawie traktatu z Maastricht, który określiła jako: " idący zbyt daleko" oraz później twierdząc, że „nigdy by go nie podpisała”.
Niewątpliwie wszystkim będzie nam brakować Thatcher, która to postać musi służyć za wzór dla wszystkich prawicowych polityków - wzór siły, opanowania i zdecydowanego głoszenia własnych poglądów w taki sposób, aby ich rządy zostały ocenione przez Boga i historię jako choć trochę podobne do rządów Margaret. Jak na demokratycznego polityka dokonała ogromnych zmian w polityce i mentalności Brytyjczyków. Requescat in Pace Margaret.
mPolska24
