Stoimy na krawędzi globalnej przepaści finansowej „Wielkiego globalnego zadłużenia”, Gdzie państwa pogrążone w ekstremalnych długach zaczynają zaostrzać politykę fiskalną w celu zmniejszenia deficytu, co ostatecznie doprowadzi do "uśmiercania" społeczeństwa, zagłady klasy średniej i społecznych podstaw na których się na których system się opierał. Jak do tego doszło? Kto ponosi odpowiedzialność? Dokąd nas to zaprowadzi? Na te pytania spróbujemy odpowiedzieć.
Sercem globalnej polityki ekonomicznej jest centralny system bankowy. Banki centralne są odpowiedzialne za wydruk walut danego kraju i ustalanie stóp procentowych, tym samym ustalania wartości waluty. Powinno to bez wątpienia należeć do prerogatyw rządów, jednak jest to iluzją, gdyż banki centralne, przesiąknięte władzą rządową są prywatną własnością największych międzynarodowych banków, a tym samym pracują na zysk tychże instytucji.
W jaki sposób banki centralne zarabiają? Odpowiedź jest prosta: w taki sam jak wszystkie inne banki. Zarabiają na odsetkach od długu. Są kredyty, są ustalone stopy procentowe są i zyski. Jest to system długu, gospodarka imperialna w genialnym wydaniu.
W 1913 roku w Stanach Zjednoczonych, prezydent Woodrow Wilson podpisał Ustawę o Rezerwie Federalnej, tworząc System Rezerwy Federalnej, z siedzibą w Waszyngtonie, wyznaczony na prezesa, ale prawdziwa siła spoczywała w rękach 12 banków regionalnych, gdzie szczególną rolę odgrywał Bank Rezerwy Federalnej w Nowym Jorku. Regionalne banki Fed były bankami prywatnymi, w których udziałowcami były największe banki w każdym regionie, skąd wybrano członków zarządu, którzy następnie podzielili się władzą z Zarządem Rezerwy Federalnej w Waszyngtonie.
Na początku lat 1920, w USA powstała Rada Stosunków Międzynarodowych - Council on Foreign Relations pierwszy „think tank” (zbiornik myśli) polityki zagranicznej zdominowany przez potężne siły kartelu bankowego.
W 1930 r. powstał Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS) utworzony do zarządzania niemieckimi odszkodowaniami, ale odgrywał on też inną, mniej znaną ale o wiele bardziej znaczącą rolę - zasadniczo rolę banku centralnego dla banków centralnych na całym świecie, gdzie wszelkie operacje były ściśle tajne, Historyk Carroll Quigley napisał :
"Siły kapitalizmu finansowego inny dalekosiężny cel, co najmniej stworzenie systemu kontroli finansowej na świecie skupionej w rękach prywatnych, będące w stanie zdominować system polityczny danego kraju i całej światowej gospodarki. System miał być feudalnym stylu nadzorowany przez działające banki centralne w porozumieniu, gdzie wszystko ustalano na tajnych spotkania i konferencjach. Centralą systemu miał być Bank Rozrachunków Międzynarodowych z siedzibą w Szwajcarii, w Bazylei – prywatny bank zarządzający bankami centralnymi, które same w sobie były prywatnymi korporacjami”
W 1954 roku powstała grupa Bilderberg Group tajemniczy globalny „think tank” którego członkami były elity intelektualne, finansowe, wojskowe, medialne, członkowie wielkich korporacji z USA i Europy zachodniej, wybitni bankierzy jak David Rockefeller, członkowie europejskich rodzin królewskich jak członkowie holenderskiej rodziny królewskiej, -najwięksi udziałowcy Rogal (taki holenderski Stell) – biorący udział we wszystkich spotkaniach. Ta ok. 130 osobowa
grupa spotyka się co roku w tajemnicy, aby omawiać sprawy światowe i w celu ustalania ogólnych planów i podejmowania szeroko zakrojonych programów. Grupa początkowo była utworzona w celu promowania integracji europejskiej. Na spotkaniu w 1956 spotkaniu ustalono zarys przyszłej UE i wspólnej waluty. Faktycznie obecny przewodniczący grupy Bilderberg potwierdził w europejskich mediach w ubiegłym roku, że szeroko dyskutowano na temat wprowadzenia EURO na spotkaniach grupy.
W 1973 roku, David Rockefeller, prezes i dyrektor generalny Chase Manhattan Bank, przewodniczący Rady Stosunków Międzynarodowych i członek Komitetu Kierowniczego Grupy Blderberg wraz z politologiem Zbigniewem Brzezińskich powołali Komisję Trójstronną . W tym samym roku szokująco skoczyły ceny ropy naftowej kreując olbrzymie zyski. Także te posunięcia były omawiane na spotkaniu Bilderberg 5 miesięcy przed tym skokiem, a pieniądze były transferowane poprzez zachodnie banki, które udzielały pożyczek krajom 3 świata, które rozpaczliwie potrzebowały kredytów na finansowanie inwestycji.
Kiedy w 1977 roku Jimmy Carter został prezydentem, powołał do swojego gabinetu ponad dwudziestu czterech członków Komisji Trójstronnej, w tym oczywiście Zbigniewa Brzezińskiego, który został jego doradca ds. bezpieczeństwa narodowego. W 1979 roku Carter mianował byłego doradcę i przyjaciela Davida Rockefellera, Paula Volckera, zajmującego różne stanowiska w Banku Rezerw Federalnych w Nowym Jorku i Departamencie Skarbu USA , członka Komisji Trójstronnej, jako przewodniczących Rezerwy Federalnej. Przy kolejnym szokującym wzroście cen ropy w 1979 roku, Volcker zdecydował podwyższać stopy procentowe od 2% w późnych latach 70tych ., aż do 18% na początku lat 80tych.. Efektem tego było to, że kraje rozwijające się nagle musiały zapłacić ogromne odsetki od kredytów w 1982 r., Meksyk ogłosił, nie może też nie stać go na spłatę odsetek i wywiązania się z dłużnych zobowiązań, co zapoczątkowało w latach 80tych kryzys kredytowy i upadki gospodarek w Ameryce łacińskiej, Afryce i części Azji.
Wówczas MFW i Banku Światowy przyszły z "pomocą" krajom Trzeciego Świata ze swoimi programami " strukturalnymi” , które zmusiły kraje ubiegające się o wsparcie do prywatyzacji całego państwowego przemysłu i zasobów, dewaluacji walut, liberalizacji gospodarki, zburzenia i służby zdrowia , edukacji i opieki społecznej, i ostatecznie ponownej kolonizacji "Trzeciego Świata", kiedy zachodnie korporacje i banki wkupiły wszystkie aktywa i zasoby, a ostatecznie stworzyły warunki do uśmiercania społeczeństwa, wraz z upowszechnieniem się masowej biedy i tworzenia się skorumpowanych elit narodowych, podporządkowanym interesom zachodnich elit. Wtedy ludzie zaprotestowali wszczynając zamieszki i rebelie które były tłumione przez policję i wojsko.
W tym czasie zachodnie korporacje i banki generowały szybkie i ogromne zyski. Był to okres w którym zaczął się pojawiać termin „globalizacja”. Podczas gdy zyski korporacji rosły, płace dla ludzi nie. W ten sposób w gospodarce rosnących cen w celu konsumpcji ludzie musieli zaciągać długi. Dlatego też w tym czasie zanotowano olbrzymi wzrost ilości wydawanych kart kredytowych, a klasa średnia w całości zaczęła opierać się na długu.
W latach dziewięćdziesiątych narodził się Nowy Porządek Świata z wiodącą rolą USA w światowej gospodarce, a porozumienia wolnego handlu zaczęły łączyć globalne i regionalne rynki dla osiągania maksymalnych zysków przez banki i korporacje a na rynkach zaczęła dominować spekulacja. Światowy kryzys gospodarczy został wykreowany na gruncie działania przez dziesiątki lat światowego imperializmu – ostatnio znanego pod nazwą "globalizacja" – olbrzymi wzrost spekulacji, instrumentów pochodnych i
eksplozji zadłużenia. W miarę rozprzestrzeniania się kryzysu gospodarczego, rządy, a zwłaszcza USA , dofinansowują duże banki (które powinny załamać się i upaść przez własną chciwość i korupcję), a teraz Zachód zasadniczo sprywatyzował dochody dla banków i uspołecznił ryzyko . Innymi słowy państwa kupiły wierzytelności od banków, a społeczeństwa muszą za to zapłacić. Prywatne osoby są tak zadłużone takich stopniu, że np. dziś przeciętny Kanadyjczyk ma 39.000 dolarów długu, a młodzi bezrobotni po skończeniu studiów mają od kilkudziesięciu do kilkuset tysięcy dolarów długu których nigdy nie oddadzą W związku z tym mamy do czynienia z globalnym kryzysem kredytowym.
Aby zarządzać kryzysem gospodarczym założono G20 jako główne forum międzynarodowej współpracy pośród 20 najważniejszych gospodarek świata, w tym dużych rozwijających się - lub wschodzących takich jak Indie, Brazylia, RPA i Chiny. Na początku kryzysu finansowego banki centralne Chin i Rosji zaczęły domagać się wprowadzenia waluty światowej, by zastąpić dolara jako walutę rezerwową świata. Propozycja ta została poparta przez ONZ i MFW. Należy jednak zauważyć, że banki centralne - chiński i rosyjski współpracują z zachodnimi bankami centralnymi poprzez Bank Rozrachunków Międzynarodowych - w którym prezes Europejskiego Banku Centralnego, Jean-Claude Trichet, obwieścił niedawno na forum zasady " kierowania współpracą banków centralnych ", a G20 jako " organizację odgrywającą kluczową rolę w globalnym zarządzaniu gospodarczym.
W 2009 roku MFW oznajmił, że BIS jest głównym i najwyższym punktem koordynacji globalnych rozwiązań w zakresie zarządzania. Przewodniczący Unii Europejskiej, powołany na stanowisko po spotkaniu grupy Bilderberg, ogłosił rok 2009 jako "pierwszy rok globalnego zarządzania.
Na spotkaniu grupy Bilderberg w 2009 zakomunikował o dążeniu do stworzenia globalnego fiskusa i globalnego banku centralnego w celu zarządzania gospodarką światową. W 2009 roku, przed posiedzeniem Bilderberg G20 ustaliło zaplanowało przekształcenie MFW w globalny bank centralny, z emisją własnej waluty - zwaną Specjalne Prawa Ciągnienia (SDR) - która jest wyceniana w stosunku do koszyka walut. W maju 2010 roku, dyrektor zarządzający MFW stwierdził, że "kryzys to szansa", a SDR są krokiem we właściwym kierunku, w końcu potrzebny jest "nowy światowy pieniądz emitowany przez globalny bank centralny, silnie zarządzany i sformalizowany. Widzimy zatem proces działań w kierunku stworzenia globalnego banku centralnego i światowej waluty, nieobliczalne w skutkach dla jakiegokolwiek państwa czy społeczeństwa całkowicie kontrolowany przez globalne interesy kartelu bankowego.
W 2010 r. Grecja pogrążyła się w kryzysie zadłużenia, kryzysie, który rozprzestrzenia się nie tylko w całej Europie, ale od Wielkiej Brytanii i aż po Japonię i USA. Jeśli przyjrzymy się sytuacji w Grecji, widzimy naturę globalnego kryzys zadłużenia. Zadłużenia wobec głównych banków europejskich i amerykańskich. Aby spłacać odsetki od zadłużenia, Grecja musiała wziąć pożyczkę z Europejskiego Banku Centralnego i MFW, które zmusiły kraj do odpowiedniej polityki finansowej i gospodarczej jako warunku pożyczki, zmuszając kraj do niszczenia społeczeństwa. Tymczasem duże banki Ameryki i Europy spekulują na greckim długu pogrążając kraj w kryzysie gospodarczym i społecznym. Odsetki od kredytu dodawane są do długu ogółem, jako nowy kredyt nowego długu. Tak więc, Grecja wpadła w tę samą pułapkę zadłużenia, które ponownie skolonizowały kraje Świata.
Na ostatnim szczycie G20 w Toronto, najważniejsze państwa świata zgodziły się nakładać oszczędności fiskalne lub, innymi słowy, niszczyć społeczeństwa - własne i innych krajów poprzez programy strukturalne. Więc będziemy świadkami początków Wielkiego
Globalnego Zadłużenia kiedy kraje zachodnie rozpoczną cięcia wydatków socjalnych, masowy wzrost bezrobocia, likwidacje służby zdrowia, edukacji , opieki społecznej.
Ponadto infrastruktura - taka jak drogi, mosty, lotniska, porty, kolej, więzienia, szpitale, linie elektryczne, przesył wody itd - zostaną sprywatyzowane w ten sposób, że globalne korporacje i banki będą w całości właścicielami aktywów krajowych. Jednocześnie oczywiście podatki zostaną podniesione do poziomu nigdy wcześniej nie spotykanego. BIS stwierdził, że w tym samym czasie stopy procentowe powinny wzrosnąć, co oznacza, że odsetki od długu znacznie wzrosną zarówno na poziomie krajowym jak i dla przeciętnego człowieka, zmuszą rządy do zwrócenia się MFW o pożyczki – być może w formie nowej globalnej waluty rezerwowej - płacąc odsetki pogrążą się w jeszcze większym długu.
Jednocześnie, oczywiście, klasy średniej właściwie klasa zadłużona będzie istniała jako iluzja i złudzenie aż zniknie.
Już teraz wiele miast i stanów państw Ameryce ucieka się do drastycznych działań zmierzających do zmniejszenia swoich długów, takich jak zamykanie straży pożarnej, obsługi wywozu śmieci, wyłączanie oświetlenia ulicznego, likwidując autobusowy i transport publiczny, ograniczając godziny pracy lub zamykając biblioteki itd. Itd. Jednocześnie ma miejsce znaczny wzrost stopnia prywatyzacji i "spółek publiczno-prywatnych", gdzie nawet biblioteki są prywatyzowane.
Nic więc dziwnego, że w tym miesiącu, dyrektor zarządzający MFW ostrzegł, że Ameryka i Europa będące w środku największego kryzysu bezrobocia od czasu Wielkiego Kryzysu, stają przed widmem "wybuchów niepokojów społecznych." W ostatnich dniach Europa doświadczyła fali masowych protestów i niepokojów społecznych przeciw programom "oszczędnościowym", strajk generalny w Hiszpanii z udziałem milionów ludzi, i marsz w siedzibie UE w Brukseli niemal 100 tysięcy osób. Jak reagują rządy w odpowiedzi na protesty widzieliśmy w przypadku G20 w Toronto używają środków represji państwa policyjnego. Możemy dostrzec prawdziwe cel powołania Homeland Security nie w celu ochrony przed terrorystami, ale w celu ochrony władzy przed ludźmi.
Aby to wszystko nie wydawało się zbyt ponure, istnieje słabe ale rosnące światło nadziei w tym, co Zbigniew Brzeziński określił jako największe zagrożenie dla interesów elity - " globalne politycznego przebudzenie. Globalne przebudzenie ma miejsce po raz pierwszy w
pierwszy w całej historii ludzkości, ludzkość zaczyna rozumieć i dostrzegać, staje się aktywna i świadoma - jak wyjaśnia Zbigniew Brzeziński - świadoma globalnych nierówności, wyzysku, brak szacunku. To przebudzenie jest w dużej mierze wynikiem rewolucji informacyjnej - ujawniając sprzeczny charakter projektu globalizacji – wiążąc globalną władzę z uciskiem, co wywołuje sprzeciw. Przebudzenie jest największym zagrożeniem dla interesów światowej elity. Przebudzenie, mając korzenie w krajach południa – zrabowanych i zdewastowanych przenosi się na zachód i będzie rosło jest mieszanie na zachodzie i będzie rosło wprost proporcjonalnie jak gospodarki będą się chwiać Klasy średnie zrozumieją że konsumpcja była iluzją bogactwa, zaczną szukać odpowiedzi na pytania i możliwości prawdziwych zmian. Ale nie zmian w markowym opakowaniu Wall Street czy made in Obama Inc, ale prawdziwych i głębokich zmian.
W 1967 r. Martin Luther King wygłosił przemówienie, w którym opowiedział się przeciwko wojnie w Wietnamie i imperium amerykańskiemu, powiedział że "Wydaje się, że jesteśmy po niewłaściwej stronie rewolucji światowej." Teraz wydaje się , że nadszedł czas, żeby to wszystko zmienić.
Andrew Gavin Marshall is a Research Associate with the Centre for Research on Globalization (CRG). He is co- editor, with Michel Chossudovsky, of the recent book, "The Global Economic Crisis: The Great Depression of the XXI Century," available to order at Globalresearch.ca.
Opracowała Bogusia della Porta na podstawie: www.globalresearch.ca
mPolska24
