W nowyszym wydaniu AD 2019 współczesna Europa musi powrócić na dynamiczną ścieżkę wzrostu i noeindustrializacji. Potrzebny jest łatwiejszy przepływ usług, traktowanie polityki spójności jako inwestycji przyspieszającej konwergencję między państwami Unii, wprowadzenie (na wzór polski) efektywnej polityki ściągania VAT i zlikwidowanie luki podatkowej, rozwinięcie działalności Europejskiego Funduszu Inwestycji Strategicznych. Bez nowej polityki energetycznej łaczącej geopolityczny realizm z konkurencyjnością Europa bedzie targana wewnętrznymi sprzecznościami podsycanymi prze czynniki zewnetrzne. Stworzenie czegoś na wzór europejskiego paktu na rzecz elektromobilności o rozwoju sztucznej inteligencji. Premiowanie inwestycji na rzecz zrównoważonego rozwoj, a więc takich które mają pozytywny wpływ na społeczeństwo, przy równoczesnym zwalczaniu toksycznych form kredytów i nierównowagi w rozliczeniach miedzybankowych oraz wdrożenie szybkiej ścieżki antymonopolowej wdpowiadającej wyzwaniom gospodarki cyfrowej.
W obszarze bezpieczeństwa niezbędne jest wspólne zwiększenie w poszczególnych krajach nakładów na obronność, stworzenie cyber tarczy europejskiej oraz większenie nakładów na Europejski Fundusz Obronny wraz ze stworzeniem europejskiej agencji zaawansowanych projektów badawczych w obszarze obronności. Dodatkowo Europa wymag ochrony przezd zalewem emigrantów, a to bez swoistego "planu Maschala" dla Afryki oraz zdecydiwaną walką z przemytem ludzi nie bedzie możliwe.
Wreszcie solidarność europejska, to wartośc której emancypacją winien by c podatek solidarnościwoy oraz ograniczenie wewnatrzunijnych (i światowych) "rajów podatkowych". Bez rozwoju infrastruktury północ-południe Europa bedzie borykała się z pogłebianiem procesu integracji i bedzie nadwrażliwa na projekty zewnętrzne w rodzaju "Nowego jedwabnego Szlaku". Należy przy tym bezwzglednie odejśc od pomysłów budżetów strefy euro, które sa zabójcze dla rozwoju solidarności europejskiej. Warto przy tym promować wiedzę z ekonimii i rozwijac świadomośc powiązań gospodarczych iw Unii i ich wpływu na losy i życie posczególnych krajów europejskich. Stąd należy bezwzględnie wspierać edukację społeczeństw unijnych oraz prowadzić szeroko zakrojone debaty o europejskiem systemie zabezpieczenia społecznego i formach pracy w unii.
Te trzy filary: neindustrializacja, bezpieczeństwo i solidarność sa swoistym minimum minimorum odrodzenia Unii Europejskiej i wydźwiugnięcia jej na nowy etap rozwoju z obecnej pułapki zbiurokratyzowanego mlolocha w którym remedium na wszelkie bolączki ma być unifikacja i pozbawianie suwerenności państw narodowych, co tylko potęguje kryzysy i rozsadza fundamenty Unii.
Siła gospodarcza całej Unii jest bezsprzeczna. Skłąda się na nią wspólny rynek ale i niestety rozbieżności w rozwoju poszczególnych krajów Unii. Dziś najbogatszy kraj członkowski ma PKB (per capita) 20-razy większe niż najbiedniejszy kraj Unii. Co więcej nierówności regionalne w Unii są cztery razy większe niż w USA i Chinach i o 1/4 większe niż w Rosji (licząc PKB per capita najbogatszego i najbiedniejszego regionu). Również odsetek utraconych podatków jest w Unii stosunkowo największy.
Opierając zjednoczona Europena "realności", której budulcem są narody i państwa możliwe będzie nadanie jej nowej dynamiki wzrostu i uchwycenie sendna wspólnotowej polityki miedzynarodowej, której istotą jest podmiotowośc względem USA, Chin i Rosji. Europa opierająca się na państwach narodowych siła rzeczy misi być wówczas demokratyczna i pragmatyczna. A więc solidarna wewnętzrnie i zintegrowana demkratycznymi procedurami wynikajacymi z woli narodów wyrażanych w referenadach i głosowaniach.