Poniżej publikuję moją wypowiedź na temat mojego udziału w misji obserwacyjnej an wybory w Azerbejdżanie. Udzieliłem jej na początku tygodnia dla portalu niezależna.pl.
W poniedziałek 16 kwietnia przedstawiciele Zespołu ds. Wspierania Demokracji i Koordynacji Wyborów PE (DEG) wykluczyli trzech europosłów EKR - Ryszarda Czarneckiego i Kosmę Złotowskiego i Brytyjczyka Davida Campbella Bannermana, ze wszystkich przyszłych misji obserwacyjnych wyborów z ramienia PE do końca obecnej kadencji. Zaznaczono przy tym, że „decyzja ma charakter natychmiastowy”. Co wywołało furię eurourzędników?
Trzecia do wielkości grupa polityczna w Parlamencie Europejskim, czyli Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy (EKR), wysłali misję obserwacyjną na wybory prezydenckie w Azerbejdżanie 11 kwietnia
Uważaliśmy, że odwracanie się przez PE czy UE plecami do krajów obszaru postsowieckiego, a w tym wypadku Kaukazu Południowego, czyli Gruzji, Armenii, Azerbejdżanu, jest błędem bo wpycha to te kraje w łapy Rosji. I zresztą nie ma co ukrywać, że dla nas bardzo ważna jest polityka, którą prowadził śp. prezydent RP Lech Kaczyński, który bywał w Azerbejdżanie, który przyjmował prezydenta Alijewa. Gdzie były wspólne wizje nie tylko polsko-azerskie, ale także polsko-azersko-gruzińsko-ukraińskie w sprawach energetycznych
Tymczasem właśnie za udział w tej misji otrzymaliśmy podpisany przez niemieckiego przewodniczącego komisji spraw zagranicznych i brytyjską przewodniczącą podkomisji praw człowieka zakaz udziału w misjach obserwacyjnych do końca kadencji, czyli do przyszłego roku
Bo gdy Donald Tusk po tych wyborach wysyła do prezydenta Alijewa gratulacje, to jest wszystko dobrze. Jeżeli pani Mogherini, szefowa europejskiej dyplomacji spotyka się z Alijewym trzykrotnie, w tym ostatni raz w lutym tego roku, to wszystko jest ok. Gdy pani kanclerz Merkel spotyka się z Alijewym trzy razy, omawiając niemieckie interesy gospodarcze, to jest wszystko w porządku. Gdy komisarz ds. rozszerzenia UE Hahn spotyka się dwa razy z prezydentem Azerbejdżanu, to też jest w porządku. Gdy były premier Włoch Renzi się spotyka, to wszystko jest w porządku. Gdy przewodniczący KE Juncker spotyka się dwukrotnie, wszystko jest w porządku. Ale gdy polscy politycy z obozu władzy spotkają się z Alijewym, to jest to godne piekła i totalnego potępienia. To jest przykład totalnej unijnej hipokryzji. Zresztą to kolejny taki przykład
Oczywiście, moje nazwisko jest pewną płachtą na byka dla pewnych środowisk w PE, które nie lubią polskiego rządu, czy chcą, żeby w Polsce były inne władze wygodniejsze dla nich. Czy po prostu Polski nie znoszą. To na pewno. Ale tutaj chodzi tak naprawdę o pytanie polityczne. Czy my mamy utrzymywać relacje z krajami postsowieckimi, czy też bojkotować je i wtedy umożliwić na przykład Niemcom pełnienie roli pośrednika między Europą, Unią Europejską, a krajami takimi jak Azerbejdżan, Armenia, Gruzja, czy kraje Azji Środkowej, takimi jak Kazachstan?