Imigranci szansą dla Polski

Uważam, że należy być cierpliwym i delikatnie obserwować rozwój sytuacji. Wszelkie "kwoty" imigrantów możemy nawet przyjmować, lokujmy tych ludzi najlepiej jak najbliżej naszej zachodniej granicy. Oni i tak chcą do Niemiec, Francji, Belgii itp. tak, że ułatwmy im sprawę. To będą formalnie nasi imigranci, żądania Berlina spełnione, a ciapatych na ulicach brak - wilk syty i owca cała, jeszcze dostaniemy nawet kasę z Brukseli na ich utrzymanie. Napływ setek tysięcy nierobów będzie coraz mocniej pogrążał gospodarkę naszych zachodnich sąsiadów. Nie przyjmując waluty euro nie jesteśmy od nich tak bardzo zależni, jak oni by tego chcieli. Możemy w cieniu i delikatnie obserwować ich upadek. Sytuacja Polsce sprzyja - rząd Brytyjski wyraźnie od jakiegoś czasu robi podchody do tego, by opuścić Unię Europejską, zaczynają już rozmawiać z Chinami o swoim partnerstwie gospodarczym. Brytyjczycy mają ten komfort, że ciapaci musieliby wsiąść na kolejne tratwy i tym razem przepłynąć kanał La Manche, by się tam dostać. To ich skutecznie zniechęca i choć Brytyjczycy też zmagają się z falą imigrantów, daje się odczuć, że przynajmniej trochę to kontrolują, czego nie można powiedzieć o Niemczech i Francji, które są wręcz zalewane. To samo robią Państwa strefy Wyszehradzkiej czyli Węgry, Czechy i Słowacja odnawiając kontakty handlowe i polityczne z Rosją. My już z Rosją raczej się nie dogadamy, na to nie ma co liczyć, zostało to spalone za sprawą naszego stosunku wobec wojny na Ukrainie. Trzeba zatem zacieśniać współpracę handlową ze Stanami Zjednoczonymi oraz wybrać również kierunek chiński. Zacieśnienie współpracy z rządem Brytyjskim również wydaje się oczywiste. Po opuszczeniu Unii przez Anglików nastąpi na pewno fala wyjść innych państw. W kolejce czekają Węgry, Czechy czy nawet Włochy. My możemy być następni, a nawet powinniśmy. Po wyjściu z Unii zamknąć granicę i nie wpuszczać żadnych nielegalnych imigrantów, wystawić gołą dupę i powiedzieć "wypierdalać".

Przy okazji tego powolnego rozpadu Unii Europejskiej będzie szansa na rozwój gospodarczy kosztem pochłoniętych kryzysem imigracyjnym krajów Europy Zachodniej. Przy dobrych, wolnorynkowych reformach i dobrej polityce zagranicznej możemy stać się poważnym graczem na scenie światowej, a już na pewno możemy stać się lokalnym liderem gospodarczym Europy Środkowej, plując tym samym muzułmańskim Niemcom w twarz. Trzeba się jednak zatroszczyć o to wszystko już teraz. Należy zgrywać podwładnych Berlina jednocześnie realizując swój misterny plan. Paradoksalnie zatem imigranci stają się realną szansą dla naszego rozwoju.