Historia Polski...pisana żartobliwym a czasem wulgarnym językiem cz. IV

Rok 1772 - 24 kwietnia pada Wawel przed ruską nawałnicą, 14 maja Austriakom przypada wleźć w miedzę i zagarniać, co jeszcze ruska hołota nie zdobyła. W sierpniu roku pańskiego okupanci zmęczeni Polskim(czytaj konfederatów) oporem i dominacją wiekową ponad granicami, dochodzą do wniosku, że trzeba podzielić dotychczasowego uzurpatora, jakim nasza ojczyzna była, dzisiaj mówimy I rozbiór Polski dokonał się. Pozostaje pytanie, czy to nie my sami się rozebraliśmy, swarami i kłótniami wewnętrznymi tudzież ciągłą nawalanką? 

Rok 1773 - 14 października Powstaje pierwszy w Europie świecki organ edukacji narodowej na pamiątkę do dzisiaj zresztą obchodzony poprzez święto nauczyciela, ale jaki uczeń o tym pamięta.

Rok 1775 Smuta wielka, bo po 275 latach nasz duma narodowa, czyli Husaria odchodzi w niepamięć za przyczyną okupantów w osobie sejmu okupowanej Rzeczypospolitej.

Rok 1782 Ciekawa data, jako że król nasz z Bożej łaski Poniatowski w okrojonych włościach zaczyna nerwowo szukać pieniędzy i kruszców, przez co powołuje protoplastę dzisiejszego PGNiG.

Rok 1784 Wraca okryty chwałą ten, co wywalczył wolność dla stanów, czyli nasz przyszły bohater Tadeusz Kościuszko. Jako że biedny tułał się z armii do armii nie znalazłszy zatrudnienia, zmuszony był powalczyć sobie za oceanem, co chwałę mu wielką przyniosło tytuły i pamięć dozgonną amerykanów? Tu się również i feministki zdziwią, bo to sam bohater na majątku szwagra swego począł tradycję zwolnienia od pracy kobiet. O Kościuszce tyle, ale tylko na chwilę.

Rok 1786 Poza Wojnami i dalej trwającą niewolą wspomnieć należy, iż na Śląsku miał miejsce gniew Boga, czyli zdaje się pierwsze odnotowane silne trzęsienie ziemi. Te trzęsienia miały miejsce przez rok cały, bo i Beskidom się dostało, co by nie myśleli, że tacy pobożni.

Rok 1787 Ciekawa data, jeżeli komu się zdaje, iż tylko w Smoleńsku przywódcy się obściskiwali to wspomnieć należy, iż caryca Katarzynka druga z resztą ze Stasiem poflirtowała. Nie pierwszy to jej z nim flirt, jako że król z Bożej łaski jej lizusem był od dawna. Nic z tego dobrego dla nas nie wynikło, ale co tam My, Stasiu o swoje dobra na Ukrainie zmarwtion był.

1788 To data o tyle ważna, że jej efekt do dzisiaj zdobi Agrykolę vis a vis Łazienek. Stasiu z Bożej łaski pomyślał, co by Warszawiakom PR wcisnąć i zafundował pomnik ostatniego tak wielkiego, czyli Jana III Sobieskiego. Stasiu oczywiście zamierzonego efektu nie osiągnął, lecz do dzisiaj pomnik zdobi. Dodać dla potomnych należy, że pomnika ni państwa Entanty ni Hitler nie zburzył.

Rok 1790 Nic szczególnego, ale jeden mądrala z Lublina zapewne ucieszon byłby, sejm wprowadza podatek grosza dziesiątego na poczet armii tudzież innych wydatków, obłożeni nim są szlachta i duchowieństwo. Ponad to knowania naszych po nieudanych romansach z Rosyją doprowadzają do porozumienia z prusakami, coś się zaczyna rysować.

Rok 1791 To chyba jedna z najjaśniejszych dat historii naszej. Dnia 3 maja powstaje Ustawa Rządowa Rzeczpospolitej obojga narodów. Narzuca panom liczenie się z chłopem, ograbia małorolnych czytaj gołych szlachciców z władzy wreszcie mieszczuchom daje przywileje równości ze szlachtą. Co ciekawe najbardziej wpienia Moskwę, nie tylko dlatego że jest pierwszą w Europie a drugą na świecie ustawą zasadniczą. Dla orientacji Konstytucją 3 maja dzisiaj zwaną.

Rok 1792 No i doczekaliśmy się, nasze dość mocne starania bądź, co bądź pod batem, ale wtedy jesteśmy mądrością najsilniejsi, spotkały się z reakcją Katarzynki. Tu mój wtręt, bo mi najzwyczajniej wstyd, jako republikaninowi. Wieś Targowica i spisek kołtunów republikańskich, którym Katarzyna milsza była niźli założenia Sejmu wielkiego. I Tak oto dnia 18 maja caryca wpada na rekonesans poustawiać to i owo, idzie łupanka na całego i tak aż do 23 stycznia 1793.   

Rok 1793 - 23 Stycznia po 20 latach pyskowania i swarów wzajemnych ponownie za mordę trzymani. Dokonuje się to, co do przewidzenia, dzisiaj zwiemy to II rozbiorem Polski. Kolejne dwudziestolecia później, bo to nie ich koniec.14 Października roku pańskiego wspomnianego zbiera się po raz ostatni Sejm I Rzeczpospolitej.

Rok 1794 – 24 marca wspomniany wyżej zasłużony generał armii amerykańskiej obiecuje krakusom wolność a szerzej Polakom, mówimy Insurekcja Kościuszkowska. Wespół w zespół z kosami ups- kosynierami daje łupnia ruskim pod Racławicami. Przez co niejaki szewc w Trzemesznie urodzony a w Warszawie zawód uprawiający uskrzydlony pułkownikiem zostaje. Generalnie Polska się burzy, czasami skutecznie czasami łupnia dostając, lecz jak wiemy dnia 16 listopada po nokaucie upada.

Rok 1795 Jako że dzisiaj tę datę pamiętamy, jako III rozbiór Polski nie mecząc nikogo zasłużoną niewolą wspomnieć należy iż poza styczniowym zesłaniem i abdykacją Stasia upada nasz władzy królewskiej .Zostaje wywieziony tam gdzie dzisiejszy minister z Bożej łaski spraw zagranicznych upatruje przyjaciół. Co się później z koroną, jabłkiem, berłem i mieczem od setek lat przekazywanym stało,potem. Adieu pozorna wolności na całe 123 lata…

Rok 1797 

W następnej części…

Jeszcze Polska nie umarła,
kiedy my żyjemy.
Co nam obca moc wydarła,
szablą odbijemy.

Marsz, marsz, Dąbrowski
do Polski z ziemi włoski
za Twoim przewodem
złączem się z narodem……………..

Fragment oryginału z rękopisu Józefa Rufina Wybickiego herbu Rogala