LEWICOWY PAKIET ŚMIERCI

Można dostać „urlop na żądanie”, jest „przystanek na żądanie”, ale zabijanie poczętych dzieci? Kto dziś pomaga matkom, w których łonach umarły dzieci? Kto zapewni im konieczną pomoc psychologiczną, po prostu po ludzku potraktuje? Jakie wsparcie dostaje polska rodzina po stracie nowo narodzonego potomka?

Po przeczytaniu zwierzeń Anny Loski p.t. Miłoszek mógł żyć gdyby... nie sposób milczeć. Porażająca jest obojętność pracowników służby zdrowia wobec rodzącej matki. Dziecko umarło, nie ma winnych…Wstrząsające są słowa pani Anny: Przewieziono mnie na oddział ginekologii do specjalnego pokoju i od tamtej pory nastała cisza. Ta cisza powinna być bodźcem do działania dla wszystkich instancji, które kontrolują pracę lekarzy - szczególnie na oddziałach położniczych. Dlaczego dochodzi do takich sytuacji? Dlaczego zdrowa matka, świadoma swojej ciąży nie może w sposób godny urodzić dziecka w polskim szpitalu, bo pracownicy służby zdrowia w obliczu rozpoczynającej się akcji porodowej kłócą się o zakres swoich obowiązków? Dlaczego nie dano matce możliwości ochrzczenia dziecka, choć gwarantuje jej to Konstytucja? Wreszcie, dlaczego odmówiono rodzicom prawa do rzetelnej i uczciwej informacji o przebiegu porodu: lekarze szpitala, w naszym odczuciu, wielokrotnie nas okłamywali na każdym kroku, aby nas się pozbyć.

Wiosną planowana jest w Sejmie szeroko zakrojona akcja uświadamiania społeczeństwu, jak wygląda podziemie aborcyjne w Polsce. Tomasz Kalita – rzecznik SLD, tłumaczy, że ma to pokazać „do czego państwo polskie zmusza kobiety, odmawiając im prawa do legalnej aborcji”(cyt. za:„Newsweek” 6/2011). Krew się we mnie burzy, gdy czytam o takich pomysłach lewicy, które z daleka trącą lewym interesem! Tak, lewym, bo pod pozorami troski o setki kobiet, które, ich zdaniem, dokonują aborcji w warunkach podziemia, znów próbują „ugrać” dla siebie głosy wyborców, a dla znajomych lekarzy potencjalne pacjentki. Legalna aborcja już istnieje, bo jak określić sytuację, w której nalazła się Anna Loska? Takich historii jest w Polsce bardzo wiele, a politycy SLD chcą debatować nad wprowadzeniem „aborcji na żądanie”. To jakiś absurd! Można dostać „urlop na żądanie”, jest „przystanek na żądanie”, ale zabijanie poczętych dzieci? Kto dziś pomaga matkom, w których łonach umarły dzieci? Kto zapewni im konieczną pomoc psychologiczną, po prostu po ludzku potraktuje? Jakie wsparcie dostaje polska rodzina po stracie nowo narodzonego potomka? Wstrząsające w tej kwestii są słowa pani Anny: Odparła, że wydobyli je martwe, bez chrztu, ponieważ martwych się nie chrzci. Pozwoliła nam potrzymać dziecko, pocałować, pogłaskać oraz fotografować nagie. Po tych odwiedzinach nikt z pracowników szpitala do nas już nie przyszedł. Żaden lekarz.

Nikt mi nie powie, że ci sami lekarze, którzy zostawili matkę samą sobie tuż po śmierci dziecka dla innych kobiet będą mieli więcej serca. Bo kto będzie dokonywał tych tzw. legalnych aborcji? Przecież ci sami położnicy!

SLD ma do zaoferowania inne „genialne” propozycje. Chce między innymi refundacji środków antykoncepcyjnych dla uczącej się młodzieży i studentów. Osobom pracującym proponuje dofinansowanie tychże pigułek. Ciekaw jestem, co na to rząd, który zabrał studentom darmowe studia na drugim kierunku i nałożył VAT na podręczniki? Uczącym się można odebrać drobne na drugie śniadanie, ale, zdaniem lewicy, w pigułkę antykoncepcyjną należy wyposażyć za pieniądze podatników wszystkie plecaki szkolnej braci.

Grzegorz Kołodziejczyk