Przypomina mi się przebój :"Ja to się cieszę byle czym". Od wczoraj znowu jest wielu takich. Cieszą się tym że Prezydent Duda dotknął ręki Prezydenta Wałęsy - w kościele.

Zacytuję jeden z opisów: "  Oto pofatygował się prezydent Duda do TW "Bolka" w trakcie mszy św. w Gdańsku niemal przez pół kościoła i podał mu rękę na znak pokoju. Mógł tego nie czynić? Mógł. "

Co z tego wynika? Nic. Tak też skomentował ten fakt Krzysztof Wyszkowski. I tak to powinno zostać.

Można było to pominąć milczeniem  ale z czego żyłaby wszelkiej maści propaganda.

Ja w tym miejscu przypomnę inne zdarzenie, podobne ale także bez żadnych realnych skutków. 

Znak pokoju......?

Gdy kapłan wypowiedział słowa: "przekażcie sobie znak pokoju" niemal wszyscy ruszyli by uścisnąć dłoń Jarosława Kaczyńskiego, który w katastrofie stracił ukochanego brata i bratową.

Był wśród nich również polityczny rywal - Bronisław Komorowski.

Czemu normalne widzi się jak nienormalne. Poza przyjaźnią i nienawiścią w polityce w pierwszej kolejności powinna egzystować normalna kultura. To co dzieje się na polskiej scenie politycznej nie daje się po ludzku zakwalifikować.

Można za zaistniałą sytuacje obwiniać media, które jątrzą i napuszczają jednych na drugich, które waśnie nie tylko relacjonuja ale też inicjuja i pielęgnują. Ale niezależnie od tego winę za zaistniałą sytuację ponoszą sami politycy, którzy w końcu jakiś swój własny rozum mają.

Przy okazji wizyty Obamy panowie Komorowski i Kaczyński podali sobie ręce. Urastało to do rangi wydarzenia jak lądowanie człowieka na Księżycu. A przecież jest to  czynność normalna, ludzka. Czemu nazywać to sytuacją nadzwyczajną?

Znak Pokoju - w takich okolicznościach to tylko gest. Nic więcej, nic mniej.

To zdjęcie poniżej umieszczam bez komentarza: