Śmierć generała.

Premier Wincenty Witos pisze w swoich pamiętnikach jak to załamany Józef Piłsudski przed wyjazdem z Warszawy podczas walk z Armią Czerwoną wręczył mu dymisję ze stanowiska Naczelnika Państwa i Naczelnego Wodza. Premier bojąc się upadku morale wojska nie ogłosił tego faktu publicznie, a podczas następnego spotkania zwrócił list autorowi. Przez lata trzymano to w tajemnicy, aby nie zdejmować z marszałka opinii „zwycięzcy” w bitwie warszawskiej. Mit o Piłsudskim – pogromcy bolszewików został rozpowszechniony i utrwalony za rządów sanacji. Tymczasem wszystkie fakty, a zwłaszcza rozkazy wydane w dniach  12 – 16 sierpnia 1920 roku, wskazują, że faktycznym zwycięzcą w bitwie warszawskiej był generał Tadeusz Rozwadowski – szef Sztabu Generalnego. Miało to dla niego tragiczne konsekwencje, gdyż po zamachu majowym znalazł się na celowniku piłsudczyków zazdrosnych o sławę swojego wodza. Szybko znalazł się w wileńskim więzieniu razem z innym przeciwnikiem Piłsudskiego gen. Włodzimierzem Zagórskim. Gen. Zagórski zaraz po zwolnieniu został skrytobójczo zamordowany i nie wiadomo do dziś gdzie jest jego grób. Gen. Rozwadowski zapadł na tajemniczą chorobę i zmarł w październiku 1928 roku. Ostatnią wolą generała było pochowanie go wśród jego żołnierzy na cmentarzu we Lwowie. Władze sanacyjne nie zezwoliły na przeprowadzenie sekcji zwłok, aby ustalić przyczyny zgonu, ale w powszechnej wówczas opinii panowało przekonanie, że został otruty. Dziś można zweryfikować tą hipotezę przeprowadzając ekshumację zwłok. Prawda o śmierci wybitnego generała czeka  na ujawnienie.