Chcącemu dzieje się jednak krzywda?

Wychodzi na to, że robię się ostatnimi czasy strasznie monotematyczny, ale zapewniam, że to niespecjalnie.
Spodziewam się, po tym tekście nawet shitstormu, ale co zrobić.

Dzisiaj na twetterku Krzysztof Bosak, z Wiplerem mieli małą wymianę zdań.



Przynajmniej już od czasów Arystotelesa wiemy, że etyka jest relatywna i jest wartością w gruncie rzeczy indywidualną. Mimo to, zwolennicy absolutyzmu moralnego mają niezłe argumenty za sobą. W każdym razie nie jest to tekst o samej etyce.

Ale o braku konsekwencji posła Wiplera i przynajmniej części Korwinistów.

Korwiniści i libertarianie zakładają wraz ze swoją naczelną zasadą Volenti non fit iniuria, że jak jakiemuś idiocie się ubzdura, żeby sobie zrobić krzywdę, to jest jego problem. Tak jak jest z narkotykami.

Dla mnie problem na tym, że sam *problem* tkwi nie w tym, że "policja", ale w tym, że koleś jednak załatwił się narkotykami.
Jaki jest argument zwolenników "chcącemu nie dzieje się krzywda" w stosunku do ludzi którzy sobie i innym rozwalają życie?

Niech ćpun się zaćpa i przynajmniej idioty mniej? Jeżeli faktycznie się ktoś zaćpa to już nie będzie tragedii?
Że marihuana to lekki narkotyk i normalnie nie zabija? To co "volenti non fit iniuria", ale tylko częściowo?

Dla mnie jak mi się wydaje faktycznemu zwolennikowi odpowiedzialności osobistej państwo uznaje, że takie substancje są szkodliwe i społeczeństwo powinno być od nich wolne. Bo nie szkodzą tylko sobie, ale i innym.
 
Jak ktoś się od tego zakazu chce "uwolnić" to na własną odpowiedzialność. 
Ja tam subiektywnie etycznie uznaję, że koleś się zaćpał na własne życzenie (sam zdecydował się połykać w końcu) i w Polsce na stanie jesteśmy jednego idioty mniej. Czekam jeszcze na resztę.