Prawica zazdrości WOŚPu

Prawica zazdrości WOŚPu i nie ma co się z tym kryć. Świat idzie do przodu, nowe pomysły, nowe formuły przybiera także dobroczynność. Owsiak zrozumiał to już 20 lat temu, genialnie wstrzeliwując się z Orkiestrą w bananowe zapotrzebowanie na czynienie dobra. Problem w tym, że zamiast czerpać wzorce i próbować zaproponować alternatywę, nadymamy usta i psujemy krew.

Hejtowany Owsiak kulą u nogi WOŚP

Od kilku dni, na forach internetowych wylewały się soczyste komentarze, bezpośrednio uderzające w Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy. W tym roku skala nasilenia była wyjątkowo duża, a to za sprawą samego Jurka Owsiaka, który w wywiadzie dla portalu dziennik.pl, przywołując temat, zdradził, że „dopuszcza eutanazję jako pomoc osobom starszym w cierpieniach”. Słowa te wywołały reakcję Kościoła katolickiego, środowisk konserwatywnych oraz polityków. Trzeba podkreślić, że Owsiak jest starym wyjadaczem, doskonale zdającym sobie sprawę z tego, że rozpętując burzę tymi słowami – bezpośrednio przyczyni się do rozwoju kampanii na rzecz eutanazji w Polsce. Mimo późniejszej próby wycofania się z tych słów, cały orkiestrowy sztab ludzi został postawiony w trudnej sytuacji. Całkiem uzasadniony wydaje się w tym momencie wniosek, że podczas tegorocznej zbiórki pieniędzy, największą kulą u nogi WOŚPu był sam Jerzy Owsiak. Furorę w facebookowym światku zrobiły także grafiki, obrazujące różnicę w przychodach oraz procentowym wydatku przychodów na działalność statutową WOŚPu i CARITASU. W tym zestawieniu Orkiestra wypada dość blado, ponieważ tylko około 60% z tego co zbierze, przeznacza na działania określone w statucie, przy 99% CARITASU. Kościelna organizacja zbiera do tego 8-krotnie więcej niż jej laicka odpowiedniczka. Ale czy można porównywać te dwie organizacje w sposób tak bezpośredni? – w mojej opinii – NIE. Przecież w dużej mierze pomagają całkiem inaczej, co więcej – często target pomocowy jest różny. Owsiak organizuje JEDNĄ zbiórkę w roku, przy czym organizacja kościelna robi ich dużo więcej. Przeliczając więc zebrane złotówki w stosunku do pracy poszczególnych wolontariuszy, Owsiak wypada o wiele lepiej. Próba zestawienia i porównywania tych dwóch organizacji jest jedynie odpryskiem tej bezmyślnej nagonki na orkiestrową machinę (bezmyślnej - w odróżnieniu od merytorycznej i rzeczowej oceny działalności fundacji ze wszelkimi jej aspektami, także tymi politycznymi). Sam zastanawiam się czemu ma ona służyć? Przecież CARITAS nie ma monopolu na pomaganie potrzebującym! Co więcej, często też był trapiony przez mniejsze lub większe szachrajstwa, które niestety ale w tak wielkiej organizacji musiały zdarzyć się prędzej czy później. Czynnik ludzki często zawodzi w różnych sferach życia – także tej dobroczynnej. Na szczęście dodatni bilans Archidiecezjalnych działań jest kompletnie niezagrożony. A jak wygląda analogiczna sytuacja Wielkiej Orkiestry?

 Jakieś pozytywy?

Niesprawiedliwością byłoby, gdybym nie poświęcił kilku zdań o realnych zasługach fundacji człowieka w czerwonych oprawkach okularów. Na początku sprzęt. Nieustannie od ponad 20 lat Orkiestra zaopatruje krajowe szpitale w często nowoczesny sprzęt do ratowania życia pacjentów. W szczególności przekonują się o tym rodzicie małych pacjentów, którzy nalepki z czerwonym sercem widują dość często.
Tylko w roku 2011 WOŚP wydał 2,5 mln na program szkoleń z pierwszej pomocy. Przeszkoleni nauczyciele szkół podstawowych dzielą się tą wiedzą ze swoimi uczniami. Dzięki temu dzieci nabywają wiedzę o tym jak prawidłowo wezwać pomoc i ewentualnie w jakim zakresie pomóc osobie poszkodowanej.

Wreszcie Orkiestra jest świetną szkołą wolontariatu. 120 tysięcy wolontariuszy podczas tegorocznego XXI finału robi wrażenie. To właśnie ta organizacja najbardziej aktywizuje młodzież do wolontariatu. Nie ważne, że większość robi to raz w roku, nie bagatelizujmy tego. Lwia część tej młodzieży, niezaangażowanej i nieukształtowanej politycznie i światopoglądowo odpowiedziała na lekkie i przyjemne zapotrzebowanie na czynienie dobra. Czy to coś złego? – NIE! Owsiak stworzył swego rodzaju modę na kwestowanie. Pokazał, że zbieranie pieniędzy może być fajne i cool – inna kwestia, że z lewicową nutką w tle.

Establishmentowa kwesta

Fani czerwonego serduszka woleliby, żebym na tym zakończył. Jednak prawdziwe schody z Wielką Orkiestrą Świątecznej Pomocy zaczynają się w momencie, gdy z szerszej perspektywy spojrzymy na jej działalność. Woodstock jest niewątpliwe punktem na który w tym szerokim horyzoncie trzeba spojrzeć dłużej. Mimo zapewnień, które czytamy na stronie wosp.pl, że Przystanek nie jest finansowany bezpośrednio z pieniędzy zebranych w styczniu - bezpośrednio nie, za to pośrednio – jak najbardziej. Mianowicie pieniądze pochodzące ze styczniowej zbiórki, przez większość roku leżą na dobrze oprocentowanych lokatach i to właśnie owe procenty są przeznaczane na organizację Przystanku Woodstock. Co ciekawe, stanowią one jedynie część kosztów festiwalu, który tak naprawdę jest wpisany jako koszt statutowy fundacji i może ona bez skrępowania przeznaczać pieniądze ze zbiórek na ten właśnie cel – czy to robi? Nie wiem zabrakło mi dociekliwości.

Ciekawym aspektem dla osób czytających portal mPolska24, jest zapewne kwestia zaangażowania WOŚP w promowanie dyżurnych autorytetów środowisk GieWu, Tusk Vision Network, oraz szeroko rozumiana działalność polityczna fundacji jak i samego jej szefa. Znamiennym tego przykładem jest między innymi ostatnia, kontrowersyjna wypowiedź „dyrygenta”. Od dawno wiadomo, że Orkiestra jest zdominowana przez lewicowe środowiska. Dzieje się tak wszędzie i na wszystkich szczeblach fundacyjnej hierarchii. Podobnie jest w Białymstoku, gdzie za miejscowy sztab odpowiadają w większości osoby na co dzień związane z Ruchem Palikota. W tym momencie linią podziału wsparcia lub nie Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy jest światopogląd bądź przynależność polityczna.

Trzeba zazdrościć

Prawica ewidentnie zazdrości lewej stronie WOŚPu. Faktycznie, można się wkurzać, że Orkiestra Owsiaka działa z wykorzystaniem wielkiego handicapu jakim jest wsparcie mediów i całego lewicowego establishmentu. Ponad 20 lat żyjemy w III RP i powinniśmy wiedzieć, że niektórzy mają łatwiej. Prawdą jest, że fundacja zagospodarowała pole na bananową, miłą i wesołą dobroczynność, na potrzebę czynienia jednorazowego dobra, bez większych poświęceń. Każdy krytykujący WOŚP powinien sobie zadać pytanie – co ja i moje środowisko z którym się utożsamiam, proponuje zamiast XXI i każdego kolejnego finału? Tak jak w przypadku Krytyki Politycznej, uczmy się od Orkiestry Owsiaka skuteczności i trafnych rozwiązań na polu organizacyjnym, powiem więcej : w wielu wymiarach weźmy sobie za wzór  – inaczej ciągle będziemy narzekać, nic w zamian nie proponując. Zazdrość w tym przypadku nie byłaby niczym złym, gdyby wiązała się z wyciąganiem wniosków i pchnięciem do działania – tego realnego.