Coś z niczego

Z materiałów rozbiórkowych robimy cuda, i to nic, że czasem każda kostka jest z innej parafii. Przede wszystkim z materiałów z odzysku zbudowaliśmy Park Krasnala, kilkanaście hektarów terenów rekreacyjnych, do którego ciągną tłumy z promienia 100 km. Odzyskany materiał z realizowanych inwestycji wykorzystujemy do zagospodarowywania podwórek czy parków. Granitowa kostka, polne głazy z podbudowy poniemieckich dróg, betonowa stara kostka, to wszystko co do sztuki jest inwentaryzowane, magazynowane i wykorzystywane. Wycinane drzewa, czy to po wichurach, czy po cięciach pielęgnacyjnych, trafiają na nasze podwórko. Mamy swój trak (kupiony z demobilu), na którym tniemy drzewo na deski i budujemy drewniane ogrodzenia, kwietniki, wiaty, altany itd. Mamy swoje traktory (niektóre kilkudziesięcioletnie, odremontowane), które pozwalają nam na transport we własnym zakresie. 

I robimy to przede wszystkim w ramach robót publicznych, pomagając bezrobotnym poprzez umożliwienie im pracy. To jest ta przysłowiowa wędka zamiast ryby. 

A efekty? Zobaczcie sami na zdjęciach. 

Na pierwszym zdjęciu nie jestem na szczycie Giewontu, tylko na górce budowanej z materiałów rozbiórkowych, przede wszystkim z polnych głazów. Będzie tam punkt widokowy na szczycie, wodospad i kilkunastometrowa ścianka wspinaczkowa z asekuracją. Na zdjęciu z perspektywą widać park Krasnala II, a w nim: najnowocześniejszy tor dla BMX Racing, Skatepark, Mini Golf, profesjonalne ścianki wspinaczkowe, domki rekreacyjne, grill, piec chlebowy, altany i różnego rodzaju architektura ogrodowa własnej roboty. To zrobili bezrobotni fachowcy zatrudnieni w ramach robót publicznych z materiałów rozbiórkowych. Oczywiście cement, pręty zbrojeniowe, blachę i inne niezbędne elementy kupiliśmy. Ale i tak dla mnie super sprawa. I tego się będziemy trzymać.