Duda nie miał odwagi powiedzieć ale ja mam: WRACAJCIE.

Co spodziewam się usłyszeć od prezydenta jakiegokolwiek kraju? Ano tego, że będzie wychwalał go pod niebiosa, przekonywał, że jest to kraj najpiękniejszy, najlepsze w świecie miejsce do życia.

W Polsce żyje ponad 38 milionów mieszkańców. Żyje. Jedni lepiej, inni gorzej. Niezależnie od swych przekonań politycznych. Żyje 38 milionów, przeżyłoby i więcej, gdyby zechciało do kraju wrócić.

Ale czy wrócą, jeśli zamiast zachęty w rodzaju: Wracajcie do kraju, do Ojczyzny. Wspólnie uczynimy nasz kraj lepszym, słyszą od Prezydenta takie dictum:

Tak, tak. Nie przesłyszeliście się. Polski Prezydent powiedział: "że obecnie nie zachęcałby Polaków do powrotu do kraju", w jego ocenie bowiem sytuacja gospodarcza nie jest jeszcze sprzyjająca. A co powie pan Prezydent tym 38 milionom, które w Polsce jednak jakoś żyją? Przecież to im zawdzięcza swoją robotę!

– Ja nie mam dzisiaj odwagi powiedzieć: wracajcie do kraju. Czy jest więcej miejsc pracy w ich miejscowościach, czy łatwiej prowadzić działalność gospodarczą, czy obciążenia są mniejsze? Ja tych zmian nie widzę. Polski rozwój jest głównie w statystykach –  mówił Prezydent Duda mediom polonijnym na spotkaniu.

A ja mam odwagę powiedzieć - wracajcie.

Bo ja, panie Prezydencie Duda, widzę Polskę jako mój kraj. Kraj, gdzie się urodziłem, dorosłem, wykształciłem, poświęciłem mu najlepsze lata mego życia.

Ja mogę powiedzieć wracajcie, bo JA WRACAM.

Jeszcze kilka miesięcy temu nawet nie chciałem słyszeć o powrocie, ale latem byłem w Polsce.

Widziałem jak przez 25 lat mojej nieobecności kraj się zmienił. Na lepsze. Nie zrobiły tego partie polityczne ani PO ani PiS czy reszta partii układowych - szczurów okrągłego stołu.

Polskę zmienili ludzie, Polacy: tacy jak Ty i Ty i Ty i Oni.

Że nie jest taka, jaka by być mogła? Nigdy nie będzie. Zawsze można będzie i trzeba będzie coś poprawiać i zmieniać. Jak w mieszkaniu po remoncie.

Dlaczego więc, panie Prezydencie, chce pan trzymać Polaków w zagranicznych gettach, mówiąc: jeszcze jest dużo do zrobienia, poczekajcie - przyjedziecie z gębą na gotowe.

Zdobyłem przez lata pracy poza Polską doświadczenia. Wracam, bo mam jeszcze, jak Bóg mi pozwoli, czas, aby je w Ojczyźnie spożytkować. Przekazać je innym dla dobra moich dzieci, mych wnuków i, daj Boże, prawnuków.

No i przywiozę trochę "grosza". Nie kosztowałem mego kraju przez ćwierć wieku nic a nic - wprost przeciwnie. Nie będę pasożytem i teraz.

Myślę, że zasługuję na to, aby żyć w  Polsce bardziej niż wszyscy Syryjscy uchodźcy razem wzięci i każdy z osobna. Jeśli jest w Polsce miejsce dla nich, powinno być i dla mnie i dla tych wszystkich, którzy żyją poza krajem w Anglii, Hiszpanii, Niemczech, Brazylii, Ukrainie, Kazachstanie.

Dla Polaka właściwym miejscem do życia jest Polska.

Nikt nie ma prawa powiedzieć Rodakom - nie wracajcie, bo wracali do zniszczonego wojną kraju z tułaczki. Wtedy też nie rządzili ci, co trzeba. To wówczas nie było nie tylko gospodarki. Nie było elektryczności (wychowałem się przy lampie naftowej), nie było luksusowych mieszkań z windą, nie było niczego. Ludzie wracali nawet mając świadomość, że komuniści zamkną ich do więzienia, co nierzadko się zdarzało.

Wracali do kraju, do Ojczyzny.

Mam nadzieję że pan Prezydent Duda powiedział, co powiedział z roztargnienia lub zmęczenia, ale gdy dojdzie do siebie, wszystkich Polaków na obczyźnie przeprosi i do kraju zaprosi.

Mnie już nie musi.

Jeszcze Polska nie zginęła, póki MY żyjemy - panie prezydencie.

Jesteśmy dumni z Polski takiej, jaka jest. I niech nikt nigdy nie ośmieli się pyszczyć na Polskę poza jej granicami. Nasze wewnętrzne sprawy, jak w rodzinie, załatwiajmy w domu.