"Nauka i Rozsądek" - Kim był Alfred Korzybski?

Korzybski urodził się 3 lipca 1879 roku w arystokratycznej rodzinie z wieloletnią tradycją wychowywania inżynierów i naukowców. Po studiach na Politechnice Warszawskiej i krótkim okresie w carskiej armii jako oficer wywiadu, Korzbyski wyruszył do Stanów Zjednoczonych w 1916 w celu koordynacji zakupów broni artyleryjskej. Po zakończeniu wojny, Korzbyski podjął decyzję o pozostaniu w USA, gdzie mieszkał do swojej śmierci w 1950.

Pierwszą ksiązkę pt. "Manhood of humanity"opblikował on w 1921 roku. Zawarta w niej teza, że główną cechą odróżniającą człowieka od zwierząt jest tzw. "time binding" - umiejętność przekazywania abstrakcji i informacji kolejnym pokoleniom. Korzybski miał tu na myśli głównie użycie języka jako środka przekazu i przechowywania informacji. Korzybski rozwinął ten pomysł w swoim Magnum Opus zatytułowanym "Science and Sanity".

Wedgług niego, człowiek ograniczony jest w możliwości postrzegania rzeczywistości poprzez strukturę swojego układu nerwowego oraz poprzez strukturę lingwistyczną. Korzybski nie widział możliwości opisu rzeczywistości w którym człowiek mógłby być oddzielony od natury (świata zewnętrznego). Według niego, świat mógł być opisany najdokładniej używając metafory systemu koloidowego, gdzie reakcje chemiczne i oddziaływania fizyczne w naszych układach nerwowych powodują postrzeganie rzeczywistości. Ludzki układ nerwowy jak i świat zewnętrzny były częściami tego samego systemu i jako takie nie mogły być postrzegalne oddzielnie.

Kolejną tezą Korzybskiego było odrzucenie użycia czasownika "być" w funcji identyfikacyjnej - "to jest kot", oraz w funcji orzeczeniowej - "Janek jest głupi'. Według niego, w momencie użycia tego słowa, popełniany był błąd abstrakcyjny, jako, że słowo nigdy nie może zawierać całości informacji na temat obiektu. Korzybski zalecał użycie bardziej "rzeczywistych" struktur językowych, odzwierciedlających proces postrzegania: "tamto zwierze wygląda jak kot"; lub "moim zdaniem, po wypiciu alkoholu Janek zachowuje się głupio".

Użycie takich struktur językowych, według Korzybskiego miało przeciwdziałać błędom postrzegania rzeczywistości oraz ułatwić i usprawnić proces rozumowania. Wielu pisarzy oraz filozofów pierwszej połowy XX było pod wrażeniem dzieła Korzybskiego. Byli to, między innymi: Isaac Asimow, Buckminster Fuller, William J. Burroughs, Frank Herbert; Jacques Loeb oraz Robert Anton Wilson.

Według mnie, nauczanie i dziedzictwo Korzybskiego zaslugują na większe uznanie i rozgłos w jego ojczyźnie.

https://en.wikipedia.org/wiki/Alfred_Korzybski
http://www.generalsemantics.org/the-general-semantics-learning-center/alfred-korzybski/