Usuwamy Mity. Einstein nigdy nie był słabeuszem z matematyki.

Einstein nigdy nie zawalił w szkole matematyki. Malo tego w pewnym okresie rozważał możliwość by zostać matematykiem. Plotka o jego matematycznych kłopotach pojawiła się jeszcze za jego życia gdy ukazał się artykuł na ten temat w piśmie: Ripley’s Believe It Or Not.Gdy pokazano mu artykuł zatytułowany : Największemu żyjącemu matematykowi nie wiodło się z matematyki" wielki uczony potraktował to jako żart. Bowiem nie tylko nigdy nic takiego się nie zdarzyło ale Einstein nie był przecież matematykiem. Einstein wówczas stwierdził : "zanim miałem 15 lat opanowałem już rachunek różniczkowy i całki". (w Niemczech wiek 15 lat pozwalał najlepszym uczniom podjąć studia matematyczne).

W rzeczywistości w wieku 12, Einstein postanowił sprawdzić, czy może sam nauczyć się algebry i geometrii. Rodzice kupili mu podręczniki i w ciągu jednego lata, opanował obydwa przedmioty. Pośród różnych teorii matematycznych które sprawdzał i poszukiwał własnych dowodów na ich prawdziwość opracował własny sposób udowodnienia twierdzenia Pitagorasa.

 Skąd wzięła się plotka o matematycznych problemach Einsteina nie wiadomo.

Potencjalnym źródłem jej pochodzenia może być to, że uczony często korzystał  z pomocy matematyków, by dokładnie sprawdzić prace, jak również pomóc mu sformułować swoje myśli teoretyczne w języku matematyki. To nie miało nic wspólnego z jego rzekomymi problemami  w matematyce;  nie był matematykiem a miał często do czynienia z bardzo zaawansowanymi  zagadnieniami matematycznymi, które  mogli poprawnie opisać tylko biegli matematycy Jednak nawet w tych przypadkach gdy potrzebował uzupełnić swoją wiedzę korzystając z pomocy matematyków, robił to bardzo szybko.

       Obalamy mity:

Wokół wielkich, znanych ludzi narasta wiele mitów. Obalimy dziś jeszcze kilka z nich.

• Jeszcze innym mitem, przypisywanym Einsteinowi jest, iż był inicjatorem teorii, że możemy   używać  tylko 10% naszego mózgu. Nie tylko że on nigdy tego nie powiedział ale faktem jest że rzeczywiście używamy całego naszego mózgu. Prawdę jest jednak że po śmierci skradziono mózg Einsteina.
• O ile Einstein celował w matematyce, był bardzo słaby językowo, szczególnie na początku swojego życia (początkowo nie przyjęto go do  Akademii Politechniki Federalnej z powodu  słabych wyników z przedmiotów spoza nauk ścisłych). Albert Einstein zaczął mówić dopiero mając aż cztery lata. To, jednak pomogło mu rozwinąć w sobie nawyk myślenia  obrazami,  nie słowami,  podobnie jak osoby głucho-nieme.Ten sposób myślenia był pomocny w pracy nad teorią względności gdy stosował "eksperymenty myślowe".
• Einstein uzyskał zgodę swej zony na rozwód oferując jej pieniądze jakie miał otrzymać z Nagrody Nobla. Jego żona musiał mieć "wyczucie" jego geniuszu skoro uwierzyła ze mąż ta nagrodę otrzyma.
• Innym popularnym mitem jest, że Einstein otrzymał nagrodę Nobla za teorię względności. W rzeczywistości otrzymał ją za "odkrycie prawa to zwanego efektem fotoelektrycznym". W tym czasie Einstein był ogromnie popularny wśród społeczeństwa i ogólne przekonanie że na nagrodę zasługuje.
• W przeciwieństwie do wielu naukowców Einstein był wierzący w Boga. Nie koniecznie Boga o jakim mówią religie. Opisał swoją wiarę w taki sposób: "duch manifestuje się w prawach wszechświata – duch znacznie lepszy od człowieka, i wobec którego mamy przy naszych skromnych  możliwościach czuć się pokorni. W ten sposób poszukiwanie wiedzy prowadzi do religijności specjalnego rodzaju."...
• Kolejny mitem wokół Einsteina jest to, że miał romans z Marilyn Monroe. W rzeczywistości nawet nigdy jej nie spotkał . Wielu zwolenników tego mitu twierdzi, że Monroe sugerowała, że mają razem dziecko, idealne dziecko, o jej wyglądzie i z jego mózgiem. Podobno odparł ", ale co jeśli ono ma mój wygląd i jej mózg?" To, oczywiście, nigdy się nie zdarzyło a taką anegdota  powszechnie przypisuje się do innych aktorek i intelektualistów, w tym Isadorze Duncan i Georgowi Bernardowi Shaw.

Źródło: todayifoundout.com

Oczywiście najwięcej emocji budzi odpowiedź na pytanie czy Einstein był wierzącym czy ateistą. Zwolennicy obu opcji ciągną "kołdrę" w swoją stronę. Wydaje się jednak jasne że uczony miał świadomość że to Bóg (jakby go nie opisywać) dal mu dostęp do skarbnicy wiedzy.

Albert Einstein . Fizyk, jeden z najwybitniejszych uczonych w historii nauki: 1921 nagroda Nobla w dziedzinie fizyki.

"Jesteśmy w sytuacji małego dziecka wchodzącego do olbrzymiej biblioteki wypełnionej książkami w wielu językach. Dziecko wie, iż ktoś musiał napisać te książki. Ale nie wie jak. Nie rozumie ono języków, w których książki te zostały napisane. Dziecko niewyraźnie dostrzega tajemniczy porządek w układzie ksiąg, ale nie wie co to jest. Taki, wydaje mi się, jest stosunek nawet najbardziej inteligentnej istoty ludzkiej do Boga."

Max Jammer "Einstein and Religion", Princeton University Press (1999), str. 48

"Moja religia polega na pokornym podziwie tego nieograniczonego wyższego ducha, który objawia się w drobnych szczegółach jakie jesteśmy w stanie dostrzec naszymi wątłymi i słabymi umysłami. To głęboko emocjonalne przekonanie o obecności wyższej rozumnej mocy, która jest objawiona w niepojętym wszechświecie, kształtuje moje wyobrażenie Boga."

Alice Calaprice "The Quotable Einstein" (Princeton University Press: Princeton, New Jersey, 1996)

"Im bardziej zgłębiam naukę, tym bardziej wierzę w Boga."    przytaczana wypowiedź Einsteina

Źródło: http://potop-exodus.

Podobnie wypowiada się wielu Noblistów. Wkrótce szersza o nich i ich poglądach informacja.