W starożytnej Mezopotamii funkcję pieniądza pełniły m.in. srebrne pierścienie i bryłki, blaszki, a nawet zboże. Ale najistotniejsze były gliniane tabliczki, na których zapisywano transakcje dotyczące produktów rolnych, takich jak jęczmień czy wełna. Choć wykonane ze zwykłej gliny, niektóre z nich zachowały się do dziś. Z jednej z nich, pochodzącej z czasów panowania króla Ammiditany (1683-1647 przed Chrystusem), możemy na przykład dowiedzieć się, że jej właściciel powinien otrzymać w porze żniw 330 miar jęczmienia.
System pożyczek w starożytnej Mezopotamii był bardzo dobrze rozwinięty. Rachunki matematyczne z czasów Hammurabiego (1792-1750 przed Chrystusem) sugerują, że w przypadku pożyczek długoterminowych stosowano coś na kształt współczesnego procentu składanego. Odsetki wynosiły z reguły 20%, a długi miały charakter przechodni. Kodeks Hammurabiego przewidywał umorzenie długów po odbyciu kary trzech lat więzienia. Nie oznacza to jednak, że babilończycy wynaleźli kredyt w nowoczesnym tego słowa znaczeniu. Większość pożyczek była bowiem formą zaliczki udzielanej przez królewskie lub świątynne magazyny.
Źródła zdjęć:
1. “Codex Hammurabi” by Elielhernadez – Own work. Licensed under CC BY-SA 3.0 via Wikimedia Commons – http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Codex_Hammurabi.jpg#mediaviewer/File:Codex_Hammurabi.jpgPolub bloga na Facebooku:
www.facebook.com/thespinningtopblog.
Zobacz też: Ciekawostki finansowe (1).
mPolska24
