Brunona K. droga na szafot

Wszystko wskazuje bowiem na to, że goście z ABW zamknęli Brunona za komplety frajer żeby wykazać, że jednak coś robią i powstrzymać reformę służb. Dorobili do tego wyssaną z palce historyjkę, która od pierwszego dnia nie trzymała się kupy. Co lepsza im dalej w las tym więcej coraz bardziej absurdalnych zarzutów, które miast uwiarygodnić całą historię zamieniają ją w groteskową farsę.

Przypomnijmy sobie ciąg zdarzeń. Zaczęło się od tego, że Brunon założył grupę spiskową, której wszystkimi członkami byli agenci ABW. Chłop miał planować wysadzenie Sejmu w samobójczym ataku z użyciem kilku ton końskich odchodów po czym wstać jak gdyby nigdy nic i zarżnąć nożem Monikę Olejnik i Hannę Waltz-Gronkiewicz. Potem znaleziono u niego starą Nokie i kłębek drutu i określono te przedmioty jako niezwykle niebezpieczne urządzanie detonacyjne. Następnie poinformowano, że w czasie kiedy był pod stałą obserwacją ABW miał jakoby zabić swoją teściową, poćwiartowac je zwloki i ukryć w nieznanym miejscu. Dziś dowiadujemy się, że Sejm chciał wysadzić nieistniejącą w naturze substancją, a na domiar złego śpiewał piosenki z reklam telewizyjnych.

Budowa magazynu trwała, ale poglądy Brunona Kwietnia zaczęły się radykalizować. Od 2011 r. powtarzał, że czas na rewolucję. Świadek kojarzy tę datę, bo było to zaraz po tym, jak w telewizji wyemitowano reklamę kawy, w której Che Guevara mówi do młodego Fidela Castro „czas na nową rewolucję”.

Coś mi mówi, że chłop żywy z pierdla nie wyjdzie. Zbyt wielu policjantów, oficerów służb, sędziów, prokuratorów, dziennikarzy i wszelkiej maści „autorytetów” zamieszanych jest w budowanie tej historii, żeby dopuścić do sytuacji, że gość wyjdzie sobie na wolność i zacznie gadać jak naprawdę było.