Sztuka w służbie narodu

Media były jednym z najważniejszych elementów propagandy komunistycznej. Tak jak sztuka cechowały się wychwalaniem pracy, ludzi pracujących, rządzących. Pokazywały wielkość socjalizmu i często krytykowały USA. Najważniejszym elementem były plakaty. Sceny z plakatów zazwyczaj przedstawiały ludzi pracy. Wraz z socjalizmem powstał nowy nurt w sztuce zwany socrealizmem. Zapoczątkowany w 1934r. w ZSRR, na ziemie polskie trafił w 1949r. Służył głównie socjalistycznej propagandzie. Promował kult pracy i kolektywizacji. Po raz pierwszy termin socrealizm został użyty w 1932r w ZSRR. Dwa lata później został uznany za jedyną słuszna formę sztuki. Podstawą nowego nurtu stała się praca Stalina "O polityce partii w dziedzinie literatury pięknej". Początkowo socrealizm dotyczył tylko literatury, ale szybko rozprzestrzenił się na inne dziedziny sztuki. Inne prądy uznawane były za formalistyczne. Socrealizm pojawił się w Polsce za sprawą Włodzimierza Sokorskiego. Ścisły socrealizm trwał w latach 1949-55. Później artyści zaczęli się wyłamywać. 

Malarstwo: "Podaj cegłę" A. Kobzdej "Podziękowanie traktorzyście" J. i H. Krajewscy"Towarzysz Bierut" W. Zakrzewski. Przedstawiano rządzących, życie ludzi pracy, sceny batalistyczne. Propaganda była najważniejsza. Forma opiewała w klasycyzm zaś tematyką była ludowość. 

Rzeźba: Zazwyczaj pomniki i popiersia."

Nic się nie zmieniło do dzisiaj. Popatrzmy więc poniżej na kilka przykładów sztuki zaangażowanej, która rozkwita wokół nas. By żyło się lepiej.

"Człowiek z mostem w plecach" portret olejny szkoły konstruktywizmu 

"Spiżowy Mędrzec" jeden z serii biustów w stylu neo-gierkowskim

"Zielone ludziki” impresjonistyczny cykl portretów ludowych

"Możeł robi kupę" szkoła rzeźbiarstwa patriotyczno-skatologicznego

"Nowy wspaniały świat" collage fotograficzny nieznanego artysty