Ostatnia szansa Biedronia? Trafi do KNP?

Porażka w Słupsku

Robert Biedroń jest politykiem lubianym przez media mainstreamowe. „Polityka” uznała go za jednego z dziesięciu najlepszych posłów. Uznano, że „wnosi więcej do prac parlamentu niż cały jego klub” oraz, że posiada „wielką kulturę osobistą”. W chwili obecnej startuje w wyborach na prezydenta Słupska. Tu chce współpracować z organizacjami pozarządowymi oraz stworzyć Instytut Zielonej Energii. Z drugiej strony, w Słupsku mieszka dopiero od 2 tygodni. Mieszkańcy nie mogą więc się z nim identyfikować. Mogą go uznać za „obcego” narzuconego przez partię albo „nowego”, który nie jest uwikłany w układy. Tu ma jednak za konkurenta kandydata z KNP. W chwili obecnej to właśnie Kongres jest lepiej widziany (ponadto KNP chce cięć w administracji, a Biedroń w wydatkach na imprezy miejskie). Poza tym Biedroń jest homoseksualistą, a z tego powodu nie może liczyć na poparcie przynajmniej 30% słupczan, a więc tylu ile zagwarantowałoby mu zwycięstwo. Kilka procent w wyborach parlamentarnych było dla niego maksymalnym wynikiem, ponadto wybrano go wtedy na „jednego z wielu”. Teraz Słupsk ma wybrać tego „jedynego i najważniejszego”. Szanse na objęcie stanowiska Biedroń ma zatem małe.

Naczelny ekolog w SLD?

Przegrana w wyborach sprawi, że Biedroń będzie miał jedynie rok na zmianę swoich losów. Jak już pisałem, Twój Ruch nie dostanie się do parlamentu. Po drugie SLD nie przyjmie go z powrotem do swoich szeregów. Miller dobrze wie, że moda na homoseksualizm i ostry antyklerykalizm już się skończyła. Jedyną szansą na transfer do SLD może być odrzucenie Kampanii Przeciw Homofobii i środowisk homoseksualnych na rzecz energii odnawialnej. Organizacje Zielonych, postawy ekologiczne i wspomniana energia odnawialna stają się popularne w Polsce. Mogą być wartością dodatkową dla SLD i być może to będzie argumentem Biedronia, aby wstąpić do Sojuszu. Może liczyć na swoją popularność, jednak będzie musiał zbudować nowe zaplecze. Do tego momentu w SLD będzie jednym z wielu. Energia odnawialna to zupełnie inny temat niż prawa homoseksualistów, choć obie skupiają nowoczesne środowiska lewicowe.

Wielka szansa Biedronia?

Biedroń może osiągnąć znacznie więcej niż sam się spodziewa. Może stać się postacią wyjątkową na europejskiej scenie politycznej. Wielkość tą może przysporzyć mu walka z pedofilią w środowisku homoseksualnym. Obecnie jest to problem całkowicie przemilczany przez media, a nawet tuszowany. Wspominają o nim jedynie środowiska katolickie. Nie musi to stanowić jednak żadnego kłopotu. Dobry polityk wie, że należy znaleźć problem i potem go spróbować rozwiązać. Ten z pewnością będzie popularny i ważny. Biedroń stając przeciwko pedofilom może zdobyć wielkie uznanie, nawet wśród konserwatywnej części społeczeństwa. Z pewnością poprą go szeregowi homoseksualiści, którzy przez dotychczasowe elity, mają tylko problemy. Ich seksualność jest źle widziana, a nawet piętnowana, a przecież chcą czuć się jak zwykli mieszkańcy. Nie obchodzą ich małżeństwa, ani adopcje. Traktują to bardziej jako niebezpieczne zachcianki elity.

Zatem Biedroń musi się odciąć od elity homoseksualnej, ale nie od homoseksualistów. Chcąc przeprowadzić swoje cele musi się jednak na kimś oprzeć. Zróbmy przegląd partii. SLD będzie obawiać się, że zaburzy to jej ugruntowane idee. Poza tym może być oskarżony przez swoich wyborców o sprzyjanie Kościołowi, a poza tym trudno sądzić, aby z tego względu elektorat innych partii przeszedł do SLD. PSL liczy na swoje kadry urzędnicze i nijakość. Walka z pedofilią to nie ich bajka. PiS nie przyjęłoby Biedronia ze względu na część swoich katolickich wyborców. Dla osób starszych byłby to za duży szok. Poza tym Biedroń miałby słuszne obawy, że Kaczyński chciałby go rozegrać dla własnych celów, tak jak niegdyś zrobił to z Giertychem i śp. Lepperem.

Kierunek na prawo?

Pozostaje więc KNP. Stosunek KNP do homoseksualistów nie jest tak ostry jak w przypadku PiS. Ponadto KNP skupia się na gospodarce. Przyjęcie Biedronia przysporzyłoby KNP opinię partii tolerancyjnej. (Walka z pedofilią przykryłaby kontrowersyjne wypowiedzi Korwina-Mikke). W końcu przyjęcie symbolu homoseksualizmu do partii konserwatywnej nie zdarza się często. Walkę z pedofilią poparłby Ruch Narodowy i pozostałe organizacje patriotyczne oraz nacjonalistyczne. Biedroń mógłby liczyć więc na poparcie głównych sił wśród młodego i wykształconego pokolenia oraz emigracji. Biedroń chcąc, aby jego polityczna kariera trwała jeszcze wiele lat, powinien oprzeć się na młodym pokoleniu.

 
Biedroń zatem zdobyłby poparcie młodego pokolenia i wizerunek polityka, który jest w stanie porozumieć się z każdym. Zyskałby w oczach szeregowych homoseksualistów. Stosunek społeczeństwa, w tym środowisk prawicowych, do homoseksualistów również by się poprawił. Biedroń mógłby liczyć na pewne ustępstwa jak np. umiarkowana edukacja seksualna, nieprowokacyjne Marsze Równości. Obecnie działania środowisk LGBT są dla Polaków zbyt agresywne i spotykają się z dużym sprzeciwem. Nawet przeforsowanie ustaw homoseksualnych nie zmieni postawy obywateli. Poszanowanie narzuconego siłą prawa jest u nas żadne. Dlatego Biedroń musi się zastanowić czy chce osiągnąć realne cele, czy postawić na popularność wśród elit.

Przemysław Krupa - Lowcypolitykow.pl