Na kanwie ostatniej relacji prac 14 Synodu Biskupów w Watykanie, pojawiły się reakcje, każące zapytać i istotę i charakter Kościoła Powszechnego. To ważne pytanie. Odpowiedź na nie skłania do sięgnięcia wstecz, do spojrzenia na pewne podobieństwa między dzisiejszymi postawami ludzi KK, a postawami ludzi Kościoła Bożego w Izraelu, w czasie przyjścia Jezusa.
"Czy objawienie się skończyło czy trwa nadal?". Czy, jednym słowem, to co Bóg miał do powiedzenia ludziom, powiedział już dawno i teraz jesteśmy powołani, by wiernie przestrzegać wszystkiego, co było dawniej przez ludzi Kościoła zalecane, czy też Objawienie trwa, i ludzie Kościoła mogą na nowo, kształtować ścieżki ludzkich zachowań i postępowania?
Pojawia się jeszcze jedno pytanie: "Co jest istotą Kościoła? Życie i postępowanie ściśle według norm zapisanych dawniej, czy aktualna więź z aktualnie działającym Bogiem?"
Oba te pytania zachęcają nas do powrotu w czasie, do powrotu do roku 33 gdy w Judei nauczał Jezus. Otóż w owym czasie, w tym społeczeństwie, na tych terenach istniał Kościół. Kościół Boży, który przechowywał wiarę w Boga i jemu służył. Jaki był charakter tego Kościoła, jaka reakcja na Jezusa?
Otóż Kościół Izraela był kościołem wiernym normom, zapisanym przez ludzi w Piśmie Świętym. Kluczowym było, czy ktoś postępuje zgodnie z normami Kościoła, z tym co zapisano w Objawieniu Izraela, to jest w Starym Testamencie. Zarzut jaki Kościół Izraela postawił Jezusowi i jego uczniom był taki, że nie przestrzegają oni norm Biblii.
Tak więc, czy Bóg umarł? Zostawił nam swoje wskazania i odszedł, zaś my przechowując je wiernie, podróżujemy do końca świata, by potem wykazać się stopniem przestrzegania norm zapisanych dawniej?
Czy tez Bóg żyje i mówi, i jedyne co jest niezmienne to bezpośrednia relacja z nim, zaś cała reszta, która z tej relacji wynika, jeśli zmienia poprzednie ustalenia, to jest wypełnieniem, a nie zmianą.
Czy Chrześcijaństwo jest bieżącą, aktualną relacją z Bogiem, czy jest stałym wysiłkiem przestrzegania szlachetnych, nieprzekraczalnych, zapisanych dawno norm?
Najłatwiejszą ucieczką jest powiedzieć: jednym i drugim. Ale to tylko wybieg. Celibat jest wymagany od księży, prezbiterów, a przecież wcale nie był wymagany, przez tych co byli najbliżej Jezusa, co więcej, w odniesieniu do dostojników kościoła zalecenia Pisma Świętego są dokładnie odwrotne. Kościół zrównał mężczyznę i kobietę w małżeństwie i stale naucza o tej równości, gdy stwierdzenia z Pisma Świętego stanowią dokładnie przeciwnie.
Zapalczywie pragnąć wierności przepisom, nie widzimy, że Kościół od dawna ewoluuje. Nie widzimy, bo nie dopuszczamy do świadomości takiego procesu. Nie widzimy, bo się nam, w głowie nie mieści, iżby nauki zapisane w Piśmie Świętym mogły być przez Kościół zmieniane. Skoro tak uznamy, to nie zobaczymy oczywistości, tego, że tak właśnie jest i to od dawna. Że świat wskazań i norm, o którym myślimy, że pochodzi z Pisma Świętego, pochodzi z czasów o wiele późniejszych, czasem jakieś sto lat wstecz i stoi w sprzeczności z tymi dawnymi wskazaniami.
"Kochaj i czyń co chcesz" - powiedział Augustyn. "Czyń dokładnie co ustalono sto, tysiąc czy więcej lat temu w Kościele, bo będzie z tobą źle" - powiadają "konserwatyści kościelni". Czy nie jesteśmy trochę podobni do Izraelitów, zarzucających Mesjaszowi łamanie przepisów prawa bożego?
==============
mPolska24
