Udostępnijcie nam "surowe" dane

Rozczarowałem się kiedy pobrałem ten ‘rocznik’, bo okazało się, że udostępniono mniej niż połowę zawartości tego rocznika, a te potrzebne mi dane były akurat w tej drugiej, nieudostępnionej części.  Zadzwoniłem do GUSu z zapytaniem dlaczego nie udostępnione są całe roczniki? Powiedziałem, że nie tylko całe roczniki statystyczne, ale i inne dane gusowskie powinny być udostępnione w domenie publicznej, bo przecież zbieranie tych danych finansowane jest z pieniędzy publicznych (m.in. z moich podatków). Pani z którą rozmawiałem wyraziła zaskoczenie i zdziwienie. Napisałem w tej sprawie maila do prezesa GUSu. Nie wiem czy to odniosło skutek, ale faktem jest, że coraz więcej ‘surowych’ danych dostępnych jest na stronie internetowej GUSu. To dobry znak.

Od wielu lat mówię (m.in. swoim studentom), że powinniśmy się domagać od wszystkich instytucji publicznych udostępniania nam wszelakich danych (informacji, wiedzy, …), których uzyskanie było finansowane z pieniędzy publicznych. Nie jestem w tym żądaniu odosobniony, ani nie byłem też pierwszym. Od wielu lat w innych państwach jest to postulowane. Chyba pierwszym był Hans Rosling, twórca oryginalnej metody prezentacji danych statystycznych (wszystko dostępne na stronie gapminder.org). W wykładzie na TED w 2006 roku (którego obejrzenie polecam w całości) postuluje to w szesnastej minucie (15:02). Podobnie domaga się tego twórca World Wide Web (WWW) Tim Berners-Lee. Tutaj polecić można jego dwa wykłady na TED, pierwszy, wygłoszony w 2009 roku, poświęcony przyszłości  internetu (w nim o konieczności udostępnienia danych mówi od jedenastej minuty (10:49)), drugi, wygłoszony w następnym roku, już poświęcony jest w całości korzyściom jakie może przynieść publiczne udostępnienie danych. Jego okrzyk „Raw Data Now” (10:50 w pierwszym wykładzie), czyli „Dajcie nam Surowe Dane”, stał się zaczynem szerszego ruchu społecznego, który powoli zaczyna przynosić efekty w postaci coraz większego udostępniania danych przez rządy i agencje międzynarodowe (m.in. ONZ).

Jakie nieoczekiwane efekty może przynieść udostępnienie surowych danych opisał wczoraj Piotr Arak w artykule ‘Otwarte dane’, opublikowanym na Obserwatorze Finansowym. Polecam przeczytać całość. Okazuje się, że „z ujawnionych przez rząd w USA danych systemu ubezpieczeń społecznych udało się odkryć, że kilkuset lekarzy w ramach wynagrodzenia za usługi otrzymało po kilka milionów dolarów. Rekordzista – okulista z Florydy – 21 mln dol.” a „rządowa agencja zajmująca się wywiadem Intelligence Advanced Research Projects Activity (IARPA) udowadnia, że obywatele-ochotnicy zajmujący się badaniami dla rządu są skuteczniejsi niż specjaliści z CIA”.

Udostępnienie danych przez różne instytucje publiczne może wiązać się z pewnym ryzykiem ich nadużywania, z pewnością jednak korzyści płynące z tego publicznego udostępnienia są znacznie, znacznie większe. Jestem przekonany, że przy odpowiedniej polityce, te negatywne efekty mogą być zminimalizowane, a dokona się to dzięki zbiorowej dbałości (i odpowiedzialności) tych którzy będą korzystali z tych surowych danych. Już oni wymyślą sposoby zabezpieczenia się przed nieuczciwością i nadużyciem!

Zatem domagajmy się:

Raw Data Now!!!