Wzorzec ruskiej propagandy.

Poniższy tekst polecam szczególnej uwadze. Kto zrozumie jego przesłanie temu łatwiej będzie zrozumieć otaczającą rzeczywistość, komu się to nie uda na zawsze pozostanie ślepym odbiorcą papki medialnej i wrogiej propagandy.

Media w Polsce, a także znakomita część "niezależnych" blogerów i publicystów stara się przedstawić nam obraz Rosji jako agresora na Ukrainie, porównując poczynania Putina do działań Hitlera, strasząc nas wybuchem III Wojny Światowej. Robią to w sposób zdecydowany, ignorując szereg faktów, przedstawiając sytuację w sposób skrajnie jednostronny. Każdy kto próbuje w jakikolwiek sposób zakwestionować taki obraz, staje się rosyjskim agentem, pożytecznym idiotą, zdrajcą Polskiej Racji Stanu.

W rzeczywistości sytuacja nie jest tak jednoznaczna. W istocie Rosja jest obecnie w defensywie. Ukraina, zaraz po Syrii jest jedynie przykładem, w jaki światowe mocarstwa starają się ostatecznie zniszczyć pozycję Rosji jako światowego gracza, sprowadzając ją do roli kolejnego klienta międzynarodowej finansjery i sitw stojących za budową Nowego Porządku Światowego. Zmasowana akcja propagandowa skierowana przeciw Putinowi ma na celu zniszczyć i pogrążyć bodaj ostatniego z realnych przywódców państw narodowych na świecie. Ukraina od 360 lat stanowi strefę wpływów rosyjskich. Począwszy od Ugody Prejesławskiej Ukraina stanowi część dominium rosyjskiego. Przedstawianie dążeń rosyjskich do utrzymania kontroli gospodarczej Ukrainy można porównać do sytuacji, w której zorganizowane protesty w Kanadzie na rzecz integracji ze Stanami Zjednoczonymi i wystąpienia z Commonwealth spotkałyby się z reakcją Wielkiej Brytanii. Również przedstawianie Putina jako dyktatora, człowieka obłąkanego, mającego na celu podpalenie świata, jest jedynie świadectwem walki jaką międzynarodowa finansjera prowadzi przeciw temu, który się jej przeciwstawił, który udaremnił plan budowy świata całkowicie uzależnionego od grupy oligarchów finansowych, dążących do bezwględnej dominacji nad światem.

Ironią w całej tej sytuacji jest fakt, że Putina próbuje się porównać do Hitlera. Każdy kto poznał bliżej historię dojścia do władzy niemieckiego dyktatora wie, że był on wspierany, przez przodków tych, którzy dzisiaj próbują zniszczyć Putina. Tych samych, którzy finansując rewolucję bolszewicką, sowieckie programy zbrojeniowe, sfinansowali rozwój nazistowskich Niemiec, wywołując tym samym największy konflikt zbrojny w dziejach ludzkości - II Wojnę Światową. Te same międzynarodowe grupy finansowe doprowadziły do upadku Związek Radziecki, myśląc, że nic już im nie stanie na przeszkodzie w całkowitej dominacji nad światem.

Poważnym błędem władzy radzieckiej było powierzenie służb specjalnych bezdusznym, interesownym socjopatom, którzy mając przed sobą perspektywę niepewnej walki lub oddania się na służbę międzynarodowych finansistów, zapewniając sobie przekraczający granice wyobraźni dobrobyt wybrali to drugie, zostawiając na pastwę bankierskich oligarchów setki milionów ludzi. Świadczyć o tym może najlepiej fakt, że kiedy w ZSRR do władzy doszedł Andropow, pierwszym jego gościem zagranicznym był nie kto inny, a jeden z liderów światowej oligarchii finansowej. Konsekwencje tego stanu rzeczy były tragiczne dla większości mieszkańców byłego bloku sowieckiego. Państwom, które zgodziły się na rozbrojenie i całkowitą zależność od zachodniego kapitału pozwolono cieszyć się względnym dobrobytem finansowanym na kredyt. Kraje takie jak Polska pozbyły się armii, przemysłu, zadłużono je powyżej granic możliwości spłaty zobowiązań. Równocześnie zniszczono do szczętu ich ducha narodowego. Doszło do tego, że jeden z najdumniejszych narodów na świecie, naród który jako jedyny w historii rzucił Rosję na kolana, który przez pół tysiąca lat decydował o kształcie Europy zaczął wstydzić się swojego imienia. To czego nie udało się osiągnąć przez 123 lata zaborów, czego nie udało się osiągnąć przez 50 lat okupacji sowieckiej, udało się przez 25 lat sączenia zachodniej trucizny, pogrążania w długach i promowaniu konsumpcjonizmu. Złamano ducha narodowego Polaków. Równocześnie bez ustanku sączono propagandę mówiącą, że wszystkiemu winna jest Rosja i jej agentura na szczytach władz Polski. Każdego kto twierdził, że agentury tej już dawno nie ma, że Ci, którzy służyli KGB i GRU teraz służą światowej finansjerze określano mianem oszołoma, a w skrajnych przypadkach nasyłano na niego seryjnego samobójcę. Równocześnie budowano mit wspaniałego, światowego policjanta, Stanów Zjednoczonych, które dały wolność Polakom. Budowano mit państwa, które w rzeczywistości od stu lat nie istnieje, które od wieku stanowi jedynie zbrojne ramię międzynarodowej finansjery. Wychwalano pod niebiosa amerykańskiego kowboja Reagana, budując mu pomniki, nazywając jego imieniem miejsca, które wcześniej stanowiły symbol okupacji sowieckiej.

Kraje, które zdecydowanie silniej były powiązane z Rosją spotkał los jeszcze gorszy. Przez całą dekadę zdrajcy i pachołki międzynarodowej finansjery okradały i niszczyły wszystko to, co przez pół wieku w pocie czoła budowano. Rosja, Ukraina, Kazachstan, Mongolia, Kirgistan, Tadżykistan i wiele innych państw pogrążyło się na dziesięć lat w recesji. Głodem i biedą próbowano zniszczyć narody, które rozumiały, że zachód nie jest wielkim dobroczyńcą. Dopiero dojście do władzy Putina odmieniło całkowicie sytuację. Wladimir Putin stojąc na czele KGB oczyścił tą organizację z wrogich agentów, przygotował grunt pod reformy, które rozpoczął w momencie dojścia do władzy. Niczym pokerowy mistrz, wielkim blefem, według którego miał zapewnić kontynuację grabieży i wyzysku, wyprowadził w pole swoich mocodawców, by zaraz po przejęciu władzy zamknąć ich w łagrach bądź skazać na banicję. W krótkim czasie kraje pogrążone w recesji zaczęły powtórnie się rozwijać. Nie tylko Rosja, ale i Ukraina, Kazachstan, Mongolia i wiele innych, dotychczas niszczonych przez światową finansjerę zaczęło gwałtownie odrabiać straty. Dzięki twardej polityce i zdecydowanym posunięciom ludziom zaświeciła iskierka nadziei na lepszą przyszłość. Zachód nie mógł pozostać bierny. Zaczęto prowadzić kampanię sugerującą, że Putin jest rządnym krwii dyktatorem. Całkowicie bez efektów. Lud dostrzegł prawdziwe intencje i stanął murem za swoim wybawicielem. Wielcy bankierzy widząc zagrożenie sprowadzili na świat kryzys finansowy na wzór tego, który doprowadził do II Wojny Światowej. Sfinansowano muzułmańskich ekstremistów w Afryce Północnej, by zniszyć Libię, sojusznika Rosji w walce z finansjerą. Wywołano rewolucję w Syrii by osłabić militarnie Rosję i przygotować grunt pod wielką operację wojskową mającą na celu ostateczne rozwiązanie kwestii rosyjskiej. Spreparowano materiały na temat programu atomowego Iranu, posądzono Irak o posiadanie broni masowego rażenia, wszystko po to, by zapewnić kontrolę nad światowym rynkiem ropy międzynarodowej finansjerze kontrolującej dolara.

Kiedy i te działania nie przyniosły należytego skutku sprowokowano społeczeństwo ukraińskie do protestów. Kusząc ukraińską społeczność pozornym dobrobytem w opanowanej przez nich Polsce, doprowadzono do sytuacji, gdzie i tak biedną Ukrainę postawiono przed widmem bankructwa. O wszystko obwiniono Rosjan i Putina. Wykorzystano wszystkie możliwe sposoby by skłócone, podzielone społeczeństwo polskie zjednoczyło się w walce o cudze interesy. To nic, że rachunek przyjdzie im zapłacić później. Już wiele lat temu przekonano się bowiem, że jeśli konsekwencje czynów nie następują natychmiast, zawsze istnieje możliwość, by odwrócić kota ogonem. Każde wystąpienie przeciw interesom rosyjskim przedstawia się jako spontaniczny zryw obywateli, podczas gdy wystąpienia w obronie interesów ukraińskich przedstawia się jako inspirowaną przez Rosję propagandę. Zaślepione rusofobią polskie społeczeństwo wierzy w taki obraz. Dopiero za parę lat część z nich zrozumie, że ukręcili sobie sznur, na którym ich powieszono.