Innowacyjność według historyków,

Naczelni historycy kraju mają poważny problem. Budżet zarządzanego przez nich państwa trzeszczy w szwach. Powoli zaczyna do nich docierać, że kreatywna księgowość może uratować sytuację jedynie na krótką metę. Co prawda dla podratowania sytuacji przeprowadzono szereg działań mających na celu pozyskanie na potrzeby budżetu środków emerytalnych, jednak i to rozwiązanie może co najwyżej zapewnić tylko chwilowy spokój. Stare powiedzenie mówi - "Umiesz liczyć? Licz na siebie." Jak widać, dotarło to i do najważniejszych osób w państwie. To nic, że dyplom magisterski pomógł pisać teść, to nic, że nigdy nie pracowali w wyuczonym zawodzie. Kiedy nic innego nie jest w stanie pomóc, trzeba sięgnąć do wiedzy uzyskanej w czasach studenckich i w oparciu o nią przygotować nowy plan ratunkowy dla umiłowanego kraju.

Oczywiście należy pamiętać o tym, by podążać z duchem czasów. Nie każde wygrzebane na kartach historii rozwiązanie sprawdzi się w obecnej sytuacji. Nie reaktywujemy przecież husarii by zdobyć Moskwę, nie przyjmiemy powtórnie chrztu by powstrzymać ekspansję niemiecką. Skoro już jesteśmy w Unii i to rozwiązanie wydaje się być niemożliwe. Przygotowany plan musi nieść powiew świeżości i nie może w żaden sposób uderzać w interesy naszych sojuszników. Skoro na kartach własnej historii nie możemy znaleźć właściwego rozwiązania, trzeba zaczerpnąć z historii innych krajów.

Patrząc w ten sposób pojawia się szereg innych rozwiązań. Moglibyśmy rozpocząć nową erę kolonializmu, ale to postawiłoby nas w niekorzystnym świetle na arenie międzynarodowej. Dodatkowo nie wiadomo gdzie przeprowadzać taki rodzaj ekspansji by nie wejść w konflikt z krajami, które wcześniej od nas wpadły na ten pomysł. Co więcej, w sytuacji gdy dotychczasowa polityka rządu sprawiła, że mieszkańcy naszego umiłowanego kraju jedynie karnacją odróżniają się od tych, którzy mogliby stanowić potencjalny zasób w przypadku procesów kolonizacyjnych, droga ta wydaje się być nie na miejscu. Nie można też powiedzieć, że eksploatacja krajów zacofanych w rozwoju cywilizacyjnym i gospodarczym była specjalnie innowacyjna, a przecież to pięknie brzmiące słowo powinno stanowić podstawę stworzonego planu. Tak właśnie, na innowacyjność trzeba postawić.

Sekretem dobrego planu jest maksymalne wykorzystanie dostępnych zasobów. Co prawda obiecane z Unii pieniądze nie są jeszcze dostępnym zasobem, ale tylko plan zakładający ich wykorzystanie może być uznany za dobry. W zaistniałej sytuacji nie pozostało więc nic innego jak tylko sięgnąć do historii najbardziej innowacyjnych rozwiązań. Unia obiecała pieniądze na klastry gospodarcze, innowacyjność trzeba rozwijać. Historia daje przykłady skutecznych rozwiązań opartych na takich założeniach, tego więc trzeba się trzymać. Innowacyjność i klastry - to jest plan na ratowanie polskiej gospodarki i budżetu, a kto nie wierzy niech czyta.

Potęga gospodarki niemieckiej wyrosła na klastrze chemicznym stworzonym na obszarze Zagłębia Ruhry. Kiedy najważniejszą na świecie branżą przemysłu było włókiennictwo Anglia stała się imperium o zasięgu światowym. Dostęp do azjatyckich kolonii sprawiał, że przemysł angielski posiadał właściwie monopol na barwniki pochodzenia naturalnego. Niemcy, chcąc konkurować na rynkach światowych postawiły na rozwój przemysłu chemicznego. W XIX wieku przemysłowcom udało się uzyskać w procesie przetwarzania węgla substancje umożliwiające stworzenie barwników syntetycznych. Tym samym dostęp do naturalnych zasobów barwników przestał być konieczny dla rozwoju przemysłu włókienniczego. W ten sposób złamano brytyjski monopol, a przemysł niemiecki w przeciągu kilkunastu lat rozwinął się do niespotykanych rozmiarów. Równocześnie okazało się, że przy okazji udało się uzyskać szereg innych substancji, nawozy sztuczne, materiały wybuchowe i lekarstwa. W oparciu o zdobycze intelektualne wynalazców z Zagłębia Ruhry utworzono klaster gospodarczy, który przeszedł do historii znany dla niepoznaki jako IG Farben - Wspólnota Interesów Przemysłu Farbiarskiego. Sukcesy tej instytucji były tak wielkie, że po II Wojnie Światowej, kiedy stało się jasne, że bez udziału IG Farben, który z klastra przekształcił się w kartel, III Rzesza nie byłaby w stanie rozpocząć wojny, alianci zachodni poczuli się usatysfakcjonowani gdy w ramach reparacji wojennych otrzymali jedynie prawa do patentów opracowanych przez niemiecki przemysł.

Skoro więc jeden zdegenerowany klaster był w stanie uczynić z Niemiec potęgę gospodarczą nie pozostaje nic innego, jak tylko podążyć tą drogą. Jak to jednak przeprowadzić w warunkach polskich? Nie jest bowiem tajemnicą, że w kraju naszym powstaje dramatycznie mało nowych patentów, a innowacyjność polskiej gospodarki jest uważana za jedną z najgorszych w Europie. Nie jest jednak tak źle, jakby się mogło wydawać. Polacy opatentowali pierwszy na świecie sposób przemysłowej produkcji grafenu. To nic, że w chwili obecnej nie ma jeszcze na świecie przemysłu, który potrzebowałby tej substancji w dużych ilościach. Przecież kiedy minister finansów zapytał Faradaya jaka korzyść płynie z elektryczności, ten odparł: "Nie wiem, ale założę się, że będzie Pan mógł ją opodatkować". Nie samym grafenem jednak polska innowacyjność stoi. Nie tylko grafen polski rząd zamierza wspierać. Wiele osób zaskoczyła informacja o wprowadzanym obowiązku posiadania alkomatów w samochodzie. W rzeczywistości te działania również mają na celu wsparcie innowacji w polskim przemyśle. Obowiązkowe alkomaty tworzą w Polsce wielomilionowy rynek zbytu. Firmy, które zajmują się produkcją bądź dystrybucją takich urządzeń w Polsce zyskają w ten sposób gigantyczny kapitał na inwestycje. Ponieważ przynajmniej część tych firm ma związki z polskimi przedsiębiorcami zajmującymi się tworzeniem innowacyjnych rozwiązań dla przemysłu, z całą pewnością obowiązkowe alkomaty zwiększą ilość opracowywanych w Polsce patentów. Równocześnie rząd postanowił zwiększyć nakłady na naukę. Jak widać rządzący wychodzą z założenia, że wystarczy wydać więcej pieniędzy na polskich naukowców, by Ci doznali olśnienia na miarę Newtona czy Edisona i opracowali kolejne rewolucjonizujące rozwiązania dla przemysłu.

Potencjał tkwiący w rozwoju patentów przy obecnym światowym modelu gospodarczym daje szanse na zrewolucjonizowanie polskiej gospodarki. Niestety, w naszych warunkach wydawanie pieniędzy na naukę stanowi wzór marnotrawstwa. Postawienie jedynie na klastry innowacyjne w strategii wykorzystania środków unijnych jest tego najlepszym przykładem. Pokutuje w tym  wypadku bzdurne myślenie osób całkowicie oderwanych od rzeczywistej gospodarki polegające na tym, że skoro zależy nam na patentach i innowacyjności, musimy wspierać branże nowych technologii. Jak widać u naszych naczelnych historyków wychodzą braki w ich tytularnym wykształceniu. IG Farben wyrosło na rozwoju technologii związanych ze staroświeckim przemysłem włókniarskim, Samsung zaczynał od produkcji cukru, pierwszymi produktami Toyoty były krosna. Najbardziej innowacyjne klastry gospodarcze w swych początkach nie miały nic wspólnego z nowoczesnymi technologiami. Swój sukces zawdzięczały sprawnemu zarządzaniu posiadanymi środkami, a innowacje były tylko tego efektem. To jednak wykracza poza wiedzę naszych umiłowanych magistrów historii.