Demony przeszłości

Nasza polityka jeżeli się przyjrzymy serwuje nam cały czas odgrzewane kotlety:

Jak tylko ktoś weźmie wszystko, włącznie z pałacem prezydenckim to dostrzegamy, że przywódcy zwariowali. Miller arogancja master level, Donald wszechmogący, a Jarosław Kaczyński mistrz strategii. Od pychy tylko krok do upadku. Rząd Millera wykończyła afera Rywina. PO wykańcza infoafera, PiS ze swoimi koalicjantami zakopało się po uszy w mazurskich gruntach.

We wszystkich przypadkach dopiero kłótnia w obozie władzy odsłaniała patologię. SLD z Rywinem miało swoje do ugrania kosztem Agory i poszło na noże. W PO musiało dojść do wojny Tuska ze Schetyną, by filary PO zadrżały w posadach. PiS tocząc wojnę o wpływy w swoim obozie koalicyjnym z Lepperem odsłonił kulisy nie tylko korupcji, ale i mechanizmy manipulacji służbami. We wszystkich tych przypadkach afery wypływały kiedy obóz władzy zaczął się sypać, bo ciężko uznać by był to wynik działania naszych dzielnych służb. Wszystko było wynikiem podpierdalania się kolegów i walki o wpływy. Bo państwo działa ... ale bardzo selektywnie, a służby mają wyjątkowe wyczucie czasu.

By utrzymać się na stołkach. Jedyna technologia to straszyć swoich wyborców. Miller straszył powrotem do władzy prawicy. Tusk straszy PiS-em. A PiS czerwonymi i aferałami. To jedyna droga by przykryć fakt, że każdy ma swojego Kalego tylko krowy się zmieniają. SLD miało Pęczaka, który miał upodobanie do merców z firankami. PO ma Nowaka zegarmistrza, a u Adama Hoffmana po prostu kasa musi się zgadzać.
Czym się do cholery w takim razie różnią te wszystkie partie?

Aktualnym stanem posiadania.

A rzeczywistość skrzeczy tym, że Tusk właśnie zdaje się ogłaszać koniec epoki miłości, Kaczyński szykuje się do wielkiego powrotu IV RP,  a w tle mamy majaczącą gębę Rywinlandu z Leszkiem Millerem na czele. Wybór, że pozazdrościć. Demony przeszłości znowu nas dopadną? Czy demon może stać się aniołem? Przecież my już ich wszystkich poznaliśmy. Pomacaliśmy. Wszak po owocach ich już poznaliśmy. Raz i wystarczy!

Czas zmienić technologię władzy, to nie może być powrót do przeszłości.
Nowe twarze z nowymi ideami i nową projekcją rzeczywistości. Bez pomysłów i technologii wyssanej z teczek noszonych za politycznymi bossami, bo to już było. Szczytem głupoty jest robić to co do tej pory robiliśmy i oczekiwać innych efektów. Lepszych. Głosować na ten sam model sprawowania władzy i zarządzania państwem, który ewidentnie wyczerpał swoje możliwości. Social media i technologie informatyczne w połączeniu z jednomandatowymi okręgami wyborczymi dają nowe możliwości. Być bliżej ludzi i szybciej reagować na ich potrzeby, zamiast realizować potrzeby mafii politycznej. Oto zadanie i postawa dla polityków XXI wieku. To po prostu nieuniknione w tym kierunku pchają nas technologie i potrzeby społeczne.


Zapraszam do śledzenia mojego profilu na Twitterze: https://twitter.com/MariuszGierej
lub na Facebook-u: https://www.facebook.com/GierejMariusz