Do założenia tego bloga zdeterminował mnie, a raczej przelał czarę goryczy, przeczytany kilka dni temu artykuł Wioletty Wilk-Reguła p.t. „Słodkie życie przedsiębiorcy, czyli propozycja dla liderów związkowych: zaznajcie tej słodyczy!”a dokładniej cytat: „Gdy po tygodniu bycia w śpiączce obudził się na dwa dni, moje szczęście nie miało granic. Gdy zapytałam go co mogę dla niego zrobić, wyszeptał: zapłać za mnie ZUS.”
Pozwolę sobie rozwinąć temat, ponieważ dotyczy kilkuset tysięcy mikro-przedsiębiorców i każdy z nich może podzielić los bohatera artykułu - „Dobrowolne Ubezpieczenie Chorobowe a utrata praw słusznie nabytych do wypłaty zasiłku chorobowego”
Przedsiębiorca zakładając firmę ma możliwość „dobrowolne” przystąpić do ubezpieczenia chorobowego, którego celem winno być zabezpieczenie na wypadek choroby.
W obowiązujących przepisach czytamy (postaram się skrócić, żeby nie wystraszyć potencjalnych czytelników)
Objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tymi ubezpieczeniami, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony. Objęcie dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku tylko wówczas, gdy zgłoszenie do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zostanie dokonane w terminie 7 dni.
Co na
to praktyka? Jeśli przedsiębiorca
deklaruje chęć przystąpienia do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od 1
dnia miesiąca, a wniosek złoży 18-go, objęty jest ubezpieczeniem od 18 dnia
tego miesiąca. Ponieważ podstawa na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe,
bezpośrednio powiązana jest z obowiązkowymi składkami na pozostałe
ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe i wypadkowe), przedsiębiorca nie
ma fizycznej możliwości pomniejszenia składki na ubezpieczenie chorobowe o te 17
dni, więc płaci za pełny miesiąc. Żeby było ciekawiej w praktyce funkcjonuje
dorozumiały wniosek o objęcie omawianym ubezpieczeniem, który uznaje się za
złożony poprzez terminowe opłacenie składki.
W przypadku gdyby przedsiębiorca w ogóle nie złożył dokumentu zgłoszeniowego a
składkę opłaci w terminie uznaje się że jest ubezpieczony od 1 dnia miesiąca.
Ponadto Sąd Okręgowy w Gliwicach zamiejscowy w Rybniku swego czasu uznał,że ubezpieczony, który złożył wniosek po
terminie nie może być traktowany gorzej niż ten, który owego zgłoszenia nie
złożył w ogóle.
Dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, ustaje od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego, za który nie opłacono w terminie składki należnej na to ubezpieczenie – w przypadku osób prowadzących pozarolniczą działalność i osób z nimi współpracujących, duchownych oraz osób które nie spełniają warunków do objęcia tymi ubezpieczeniami obowiązkowo.; w powiązaniu z Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli jest ubezpieczony dobrowolnie. Zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.
Co na to praktyka? Ubezpieczony
został objęty dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym np. 1 stycznia. Po 90 dniach nieprzerwanego
ubezpieczenia (terminowego opłacania składek) nabył prawo do zasiłku
chorobowego. W czerwcu zachorował i nieprzytomny leżał w szpitalu. Pech chciał,
że w tym czasie przypadał termin opłacenia składki na ubezpieczenia społeczne
za maj.
Z przyczyn opisanych powyżej nie opłacił składki w terminie, co spowodowało
ustanie ciągłości ubezpieczenia, jednak nie od czerwca ale już od 1 maja i to w
zgodzie z obowiązującym „prawem”. Nie
trzeba być wybitnym specjalistą, żeby zauważyć, że niniejsze ubezpieczenie
ustało z mocą działania prawa wstecz,
mało tego ubezpieczony utracił słusznie nabyte prawo do wypłaty zasiłku
chorobowego. Jednak to nie koniec niespodzianek!
„ w uzasadnionych przypadkach Zakład, na wniosek ubezpieczonego, może wyrazić zgodę na opłacenie składki po terminie.
Czy ktoś pamięta zapis pierwotnej wersji ustawy? (uchwalonej de facto pod rządami związkowego AWS) „Zakład może przywrócić termin opłacenia składki” z czasem tekst zmieniono na „Zakład..może wyrazić zgodę na opłacenie składki po terminie” Pytanie dlaczego?
Gdyby wyrażenie zgody na opłacenie składek po terminie dotyczyło terminu, który jeszcze nie nastąpił np. ubezpieczony ma trudności finansowe i składa wniosek o możliwość opłacenia składki po terminie wszystko byłoby w porządku. Problem polega na tym, że Zakład „wyraża zgodę na opłacenie składki po terminie” do zdarzenia, które już miało miejsce w przeszłości. Niniejsze wyrażenie zgody na opłacenie składek po terminie jest de facto przywróceniem, nieprzywracanego terminu prawa materialnego. Ponieważ zmieniono tekst aktu prawnego, nie zmieniając praktyki mamy niezbity dowód na to, że ustawodawca świadomie po raz kolejny narusza prawa obywatelskie gwarantowane w Konstytucji, uzależniając stosunek prawny ubezpieczonego od woli urzędnika. Dlaczego godzimy się z tą fikcją już 14 lat?
Wracając do sedna sprawy – z niniejszym
wnioskiem musi wystąpić sam ubezpieczony. Oznacza to, że obłożnie chory (np. sparaliżowany)
polski przedsiębiorca, nie może sam wystąpić ze wspomnianym wnioskiem w wyniku
czego w imię prawa rośnie jego dług wobec ZUS.
W skrajnych przypadkach w obliczu prawa, można pozbawić nikomu już
niepotrzebnego chorego obywatela, dorobku całego życia. Ale kogo to w końcu
obchodzi? On już nikomu się nie poskarży.
Jestem przekonana, że Trybunał Konstytucyjny uznałby art. 14 ust 2 pkt. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w powiązaniu z art. 4 ust. 1 pkt. 2 ustawy o świadczeniach pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa za niezgodne z art. 2, 32 i 67 Konstytucji RP. Problem w tym, że ja nie mogę złożyć skargi, Rzecznik Praw Obywatelskich się nie kwapi twierdząc, że problemu nie ma bo nikt się nie skarży, a ogólnokrajowe władze organizacji pracodawców i organizacji zawodowych które korzystając z uprawnień mogłyby podjąć inicjatywę i pomóc swoim członkom i sympatykom toczą swoje wojenki. Ot życie.
I na zakończenie, żeby nam było „weselej” jeszcze jeden cytat z ustawy:
Od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego prawo do zasiłku chorobowego przysługuje: posłom i senatorom, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji.
mPolska24
