Transhumanizm statku Tezeusza

Nie­śmier­tel­no­ść bio­lo­gicz­na – nie spe­ku­la­cja, le­cz kie­ru­nek ba­dań

  Nie­śmier­tel­no­ść, ro­zu­mia­na ja­ko eli­mi­na­cja sta­rze­nia bio­lo­gicz­ne­go, nie je­st już je­dy­nie spe­ku­la­cją fi­lo­zo­ficz­ną – je­st kie­run­kiem ba­dań. Prze­ło­my w bio­tech­no­lo­gii, in­ży­nie­rii ge­ne­tycz­nej i na­no­tech­no­lo­gii co­raz wy­raź­niej wska­zu­ją, że pro­ce­sy de­ge­ne­ra­cyj­ne or­ga­ni­zmu moż­na nie tyl­ko spo­wol­nić, ale w koń­cu cał­ko­wi­cie za­trzy­mać. Je­śli ktoś uwa­ża dą­że­nie do te­go za coś złe­go czy nie­na­tu­ral­ne­go, po­wi­nien kon­se­kwent­nie za­nie­chać wszel­ki­ch te­ra­pii me­dycz­ny­ch, bo każ­da for­ma le­cze­nia je­st prze­cież in­ge­ren­cją w na­tu­ral­ny po­rzą­dek.

Sta­tek Te­ze­usza i or­ga­ni­zm ludz­ki – wy­mia­na ma­te­rii ja­ko klu­cz do wiecz­ne­go ży­cia

  Wszyst­kie or­ga­ni­zmy ży­we moż­na po­rów­nać do stat­ku Te­ze­usza – nie­ustan­nie wy­mie­nia­ją ma­te­rię, z któ­rej są zbu­do­wa­ne. W isto­cie nie są więc sta­tycz­ny­mi by­ta­mi, le­cz in­for­ma­cją ko­do­wa­ną w zmie­nia­ją­cej się ma­te­rii. Pro­blem w tym, że ta wy­mia­na za­cho­dzi w spo­sób na­tu­ral­ny, sa­mo­ist­ny, tak, że sa­ma ma­te­ria ule­ga stop­nio­we­mu uszko­dze­niu. Sta­rze­nie się je­st więc skut­kiem te­go, że or­ga­ni­zm nie ma do­stę­pu do „lep­szy­ch czę­ści za­mien­ny­ch”. Przy­szli lu­dzie bę­dą jed­nak w sta­nie wy­mie­niać swo­je tkan­ki świa­do­mie i ce­lo­wo – na ma­te­ria­ły nie­sta­rze­ją­ce się, re­ge­ne­ru­ją­ce się w nie­skoń­czo­no­ść. Gdy ten pro­ces zo­sta­nie opa­no­wa­ny, śmierć z przy­czyn bio­lo­gicz­ny­ch sta­nie się prze­szło­ścią.

Tech­no­lo­gia nie zwal­nia – po­stęp je­st wy­kład­ni­czy

  Czy roz­wój na­uki mo­że się za­trzy­mać? Wszyst­kie do­tych­cza­so­we tren­dy wska­zu­ją, że tech­no­lo­gie ro­sną w tem­pie wy­kład­ni­czym. Ist­nie­ją oczy­wi­ście wy­zwa­nia – tech­nicz­ne, po­li­tycz­ne czy etycz­ne – ale hi­sto­ria po­ka­zu­je, że żad­ne z ni­ch nie za­trzy­ma­ło do­tąd fun­da­men­tal­ny­ch po­stę­pów cy­wi­li­za­cyj­ny­ch. Sztucz­ne or­ga­ny, za­awan­so­wa­ne in­ter­fej­sy mó­zg-ma­szy­na, edy­cja ge­nów – to już nie fu­tu­ry­stycz­ne wi­zje, ale tech­no­lo­gie w fa­zie te­stów i wdro­żeń. Nie ma ra­cjo­nal­ny­ch prze­sła­nek, by są­dzić, że ten po­stęp na­gle się za­trzy­ma. Tyl­ko czyn­nik zu­peł­nie ze­wnętrz­ny – glo­bal­na ka­ta­stro­fa o ska­li zdol­nej do cof­nię­cia cy­wi­li­za­cji – mógł­by ten pro­ces za­kłó­cić.

Trans­hu­ma­ni­zm to nie wy­bór, le­cz kon­se­kwen­cja na­uki

  Trans­hu­ma­ni­zm nie je­st ide­olo­gią, le­cz lo­gicz­ną kon­se­kwen­cją roz­wo­ju na­uki. To nurt in­te­lek­tu­al­ny i tech­no­lo­gicz­ny, któ­ry nie ty­le „po­stu­lu­je”, ile po pro­stu re­ali­zu­je dą­że­nie do po­ko­na­nia bio­lo­gicz­ny­ch ogra­ni­czeń. Nie ozna­cza on zmu­sza­nia ko­go­kol­wiek do nie­śmier­tel­no­ści, ale da­je wy­bór: przy­jąć tech­no­lo­gię al­bo po­zo­stać w tra­dy­cyj­ny­ch ra­ma­ch ludz­kiej kon­dy­cji. Nie ma jed­nak wąt­pli­wo­ści, że – nie­za­leż­nie od emo­cjo­nal­ny­ch czy fi­lo­zo­ficz­ny­ch sprze­ci­wów – nie­śmier­tel­no­ść sta­nie się re­al­ną opcją dla ty­ch, któ­rzy ze­chcą po nią się­gnąć. To nie spe­ku­la­cja, le­cz na­tu­ral­ny bieg hi­sto­rii.

Grzegorz GPS Świderski
https://t.me/KanalBlogeraGPS
https://Twitter.com/gps65