Serwis używa plików cookies, aby mógł lepiej spełniać Państwa oczekiwania. Podczas korzystania z serwisu pliki te są zapisywane w pamięci urządzenia. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki. Więcej o plikach cookies możesz przeczytać tutaj.

Autorzy więcej

Wilajat Belgia

zarys działalności belgijsko - francuskich grup dżihadu

Wilajat Belgia
logo
źródło: sharia4belgium

Artykuł jest publicystyczną wersją naukowego opracowania dotyczącego frankofońskich grup zbrojnych w Europie. Przed korektą.  tylko część ilustracji została zamieszczona

Organizacja i działalność ujawnionych struktur terrorystycznych w Europie odbywa się według podobnego schematu. Dawne struktury Libijskiej Islamskiej Grupy Walczącej (LIFG), Islamskiej Grupy Zbrojnej (GIA) i innych organizacji aktywnych jeszcze przed 2001 rokiem wchłonęła lub zagregowała Al-Kaida. Struktury „dawnej” Al-Kaidy przejmowane są natomiast przez młodzież zafascynowaną sukcesem Państwa Islamskiego i jego wysoką skutecznością militarną i propagandową.

Te same nazwiska, które znamy z podręczników historii, te same punkty werbunkowe, które służyły grupom zbudowanym przez Osamę bin Ladena, Abu Zubajdę, Djamela Beghala, pojawiają się w doniesieniach ze współczesnych zamachów: Charlie Hebdo, Thalys, Paryża 13 listopada oraz marcowego zamachu z  Brukseli.

Francuscy oraz belgijscy dżihadyści stanowią obok muhajireenów[1] z Kaukazu ważny element aktywności Państwa Islamskiego i ważny wkład w aktywność międzynarodową rozmaitych grup al Kaidy w Jemenie, Maghrebie i Sahelu.

We współczesnej „wojnie z terroryzmem” Belgia stanowi oś współczesnego europejskiego i globalnego dżihadu. 

Wilajat Molenbeek

Prawdziwą kuźnią kadr europejskiego dżihadu jest Belgia, w której praktycznie bez przeszkód rozwijają się grupy ekstremistyczne i która stanowi podstawowe zaplecze logistyczne grup Państwa Islamskiego w Europie. Belgia przejęła prymat w rekrutacji międzynarodowych islamskich grup zbrojnych  Londynu oraz Hamburga gdzie przygotowywano plany ataku na USA w 2001 r.

Szczególną rolę w belgijskim systemie radykalizacji młodzieży oraz rekrutacji jej na hijra lub też jak określa się w zachodniej prasie „na dżihad” do Iraku, Syrii, Jemenu i Libii stanowi gmina Molenbeek.

Prawie co trzeci mieszkaniec Molenbeek nie ma pracy. Stopa bezrobocia jest trzy razy większa od średniej belgijskiej, wśród młodzieży wynosi prawie 42 procent. Na ok 6 km2 żyje tu 97 tys. osób, z czego przeważającą grupę stanowią imigranci z Maroka.

Molenbeek, choć stało się sławne za sprawą niedawnych zamachów w Paryżu i Brukseli, ale nie jest jednak jedynym belgijskim miastem, które pojawia się we współczesnej historii islamskiego dżihadu w Europie. 

Zamach na Szaha Mehsuda i grupa „kamperów”

8ebcfa553f3b50d3318f16a20ca44121.jpg

Fot: Dahmane Abd El-Sattar i Bouraoui El-Ouaer,[2]

9 września 2001 zabójstwa Szaha Mehsuda znanego światu pod nome de guerre Shir-e-Panjshir (Lew Panczsziru) dokonali 2 Belgowie: Abd al-Sattar Dahmane (Abdesattar Dahmane) i Bouraoui el-Ouaer, podający się za belgijskich dziennikarzy pochodzących z Maroka. Obaj mieszkający, przynajmniej przez pewien czas, w Molenbeek, obaj z pochodzenia - Tunezyjczycy.Miejscem gdzie zostali zwerbowani było Centrum Islamskie w Brukseli przy Rue du Menchester 18.

Zamachu dokonali w Khwaja Bahauddin, w prowincji Takhar, dzięki bombie ukrytej w kamerze wideo i sprytnemu maskowaniu, ponieważ zanim uzyskali możliwość porozmawiania z Szahem Mehsudem uwiarygadniali swoją legendę i przeprowadzili także wywiad z Burhanuddinem Rabbanim i Abdulem Rasulem.

Dzięki zabójstwu Szaha Mehsuda Talibowie stracili jedynego (obok gen. Dostuma) realnego przeciwnika w wojnie, o całkowitą dominację nad Afganistanem.

W Europie w 2005 r. ustalono tożsamość i schwytano oraz osądzono 5 osób, które przygotowywały logistykę zamachu. Nazywano ich „grupą kamperów” (fr. groupe des "campeurs") ze względu na organizację kondycyjnych, górskich obozów szkoleniowych przed wysyłaniem bojowników do Afganistanu i Pakistanu.  

Rozbita siatka, którą namierzono dzięki dokumentom, którymi posługiwali się zamachowcy  zajmowała się logistyką i  szkoleniami. Naturalnie wyszkoliła i zrekrutowała nie tylko ich.

Członkowie tej grupy to:

Adel Tebourski, - Francuz (z pochodzenia z Tunezji) został skazany na 6 lat więzienia. Uznano, że z całej grupy to on w największym stopniu uczestniczył w przygotowaniu zamachu.  Dokonywał przelewów w imieniu Dahmana, kupił mu bilety z Dusseldorfu do Kabulu, kupił też 2 multimetry niezbędne do kontroli urządzenia użytego do zabicia Massuda.

a72ecee298a339ee71989bb4cf8ed0c0.jpg

Fot. Adel Tebourski,[3]

Mehrez Azouz, Francuz (Algierczyk), skazany na 5 lat więzienia, uznany został za przywódcę grupy rekrutującej młodzież na dżihad i organizującej dla niej obozy paramilitarne. Młodzież była nie tylko radykalizowana, ale też realnie przygotowywana do walk w górskich terenach Afganistanu.

Khellaf Hammam, Algierczyk - dostał 2 lata więzienia za pracę w siatce rekruterów, podobnie jak Francuz Yousse al Aouni.

Abderahmane Ameroud, (wówczas) 27 letni Algierczyk - odpowiadający za szkolenie w obozach paramilitarnych dostał najcięższy wyrok - 7 lat więzienia i stały zakaz wjazdu na terytorium Francji. Ten sam Abderahmane Ameroud 25.03.2016 r. został postrzelony i aresztowany przez policję w Schaerbeck w Belgii w związku ze śledztwem dotyczącym planowanego w marcu 2016 r. „zamachu Argenteuille” w Paryżu[4] .

750b38c14b8144ce3b9f98bd5b675361.jpg

Fot. Aresztowanie Aberouda[5]

 2 osoby z „grupy kamperów” zostały zwolnione; Ibrahim Keita, który rzekomo ukrywał domniemaną terrorystkę Willie Brigitte, która miała przygotowywać zamach w Australii, oraz Azdine Sayeh, którego „podejrzewanego o bycie dżihadystą” .[6]

Casablanca 2003 i Madryt 2004

Zamachy samobójcze w Casablance 16 maja 2003 r. zabiły 33 osoby cywilne i były jak dotychczas najbardziej krwawymi w historii Maroka. W zamachu zginęły 33 osoby, 100 zostało rannych z tego 8 ofiar to Europejczycy.

16 maja 2003 r. grupa składająca się z 14 zamachowców - samobójców wkroczyła do:

  • - restauracji Casa de Espana,
  • - hotelu Farah,
  • - okolic cmentarza żydowskiego (ten zamachowiec zgubił się).
  • - centrum żydowskiego (w tym dniu pustego),
  • - włoskiej restauracji prowadzonej przez Żydów.

Zamachów dokonała organizacja GICM (Grupo Islámico Combatiente Marroquí) czyli Islamska Marokańska Grupa Walcząca związana z Al-Kaidą. Bezpośrednio odpowiedzialnym za zaplanowanie i przygotowanie zamachu był, wg. sędziego Juana del Olmo nadzorującego śledztwo[7], Hassan el-Haski (Lahoussine el-Haski).

Hassan el Haski oraz GICM przygotował także zamach w Madrycie 11.03.2004 r.

W 4 pociągach podłożono w sumie 13 bomb (IED). Bomby wybuchły praktycznie jednocześnie - między 7:37 i 7:40 zabijając 192 osoby i raniąc 1800.

W zamachu bezpośrednio odpowiedzialnym i skazanym został Jamal Zougam, którego telefonu użyto do zdalnego detonowania bomb. 7 pozostałych podejrzanych wysadziło się podczas próby aresztowania.

Haski budując struktury GICM w UE mieszkał w Molenbeek. Wiadomo to dzięki aresztowaniom członków siatki w marcu i lipcu 2004 r. w Belgii oraz 4 i 5 kwietnia 2004 r. we Francji.

W sumie w Belgii przed sądem postawiono aż 13 członków GICM, sądzonych  na podstawie nowouchwalonego prawa antyterrorystycznego. Członkowie siatki zajmowali się głównie logistyką dla grupy, która aktywnie działała w Maroko i Hiszpanii.

Grupa wg. informacji śledczych współpracowała też z holenderskim oddziałem GICM tzw. „Grupą Hofstad”, której członek - Mohammed Bouyeri zabił holenderskiego reżysera Theo van Gogha.

10 członków grupy aresztowano w marcu 2004 r. w Maaseik w Belgii (przy granicy z Holandią) oraz w Brukseli i w Antwerpii, pozostałych we Francji, Maroko i na wyspach Kanaryjskich. Wśród członków grupy był m.in. Youssef Belhadj podejrzewany również o to, że był autorem filmów z zamachów w Madrycie.[8]

Ponadto ścisłe kierownictwo grupy stanowili Abdelkader Hakimi, Husain (Hassan) el-Haski (Lahoussine el-Haski), Mustafa Abdellah i Lounani Ouabour. Uznano, że Haski - weteran Bośni i Afganistanu jest głową grupy belgijskiej GICM i istotną postacią w strukturze grupy na świecie.

W 2007 r. Lahoussine el-Haski został skazany na 7 lat więzienia, Abdallah Ouabour na 6 lat, Khalid Bouloudo na 5 lat.

a4fb968be26c2f2ca5dcb32c5efbdbb3.jpg

Fot: przywódcy grupy 11M: Youssef Belhadj, Hassan el Haski, Rabei Osman el Sayed, alias "El Egipcio" i Abdeljamid Bouchard  

Abdallah Oubour został w 2012 r. uniewinniony przez Europejski Trybunał Praw Człowieka. Podstawą uniewinnienia był fakt oparcia oskarżenia na zeznaniach z Maroka, które „systematycznie łamie prawa człowieka”, a „policja używa tortur do wymuszania zeznań”. Ponadto Trybunał zakazał Belgii ekstradycji Ouboura do Maroko ponieważ groziła mu tam kara śmierci i nakazał wypłacenie 6500 Euro odszkodowania.[9]

GICM, o czym warto wspomnieć ma swojego godnego następcę. W 2012 r. 3 Marokańczyków: Ibrahim Ben Chekroun (dawny ideolog GICM), Mohamed Mazouz i Ahmed Alami założyło w Syrii HSI (Harakat Sham al-Islam).

Grupa wchodzi w skład koalicji Jabhat Ansar al Din (w której były jeszcze, saudyjski Al-Katiba al-Khadra, międzynarodowy Harakat Fajr ash-Sham al-Islamiya oraz kiedyś czeczeńska (obecnie raczej - kaukaska) Jaish al-Mujahireen wal-Ansar). Wszystkie oficjalnie podległe Al Kaidzie (w tym dwie już formalnie w składzie „oficjalnej” al Kaidy w Syrii Jabhat al-Nusra). Warto o tym wspomnieć dlatego - ponieważ to (rzekomo) w Harakat Fajr ash-Sham al-Islamiya walczył zatrzymany w Norwegii w 2015 r. Polak.

 

Sharia4Belgium

c75faf43acef62bc1e86ba5a7b241fa3.png

Organizacja powstała oficjalnie 3 marca 2010 r. Jej założycielami byli Fouad Belkacem (Abu Imran) oraz Faysal Yamoun (Abou Faris). Abou Faris zginął w Syrii 10.02.2014 r.[10]

Inspiracją dla powstania organizacji było Sharia4UK założone przez radykalnego kaznodzieję Anjema Choudry w Wielkiej Brytanii.

Kwatera główna organizacji mieściła się w Antwerpii przy 117 Dambruggestraat.

Po raz pierwszy Sharia4Belgium pojawiło się publicznie 31 marca 2010 r. przerywając wykład holenderskiego pisarza Benno Barnarda na uniwersytecie w Antwerpii. Wg. prasy opisującej zdarzenie, grupa aktywnie uczestnicząca w wydarzeniu liczyła 50-80 osób[11]. Po incydencie Anjem Choudry wsparł Sharia4Belgium, wzywając Króla Belgii i premiera Leterme do porzucenia istniejącego ustroju i wprowadzenia szariatu na terytorium kraju.[12] Choudry został też zidentyfikowany przez policję brytyjską jako osoba wspierająca Sharia4Belgium finansowo.

Grupa koncentrowała się na 5 podstawowych aktywnościach:

  • -       propagandzie kreowanej w Internecie i mediach społecznościowych,
  • -       rekrutacji młodych muzułmanów przez imprezy religijne dawa oraz akcje uliczne,
  • -       treningu ideologicznym,
  • -       konfrontacji z państwem belgijskim,
  • -       udziale w wojnie w Syrii[13].

Najbardziej znane (nagłośnione w mediach) akcje organizacji to:

-       3 marca 2010 r.  - zamieszki na uniwersytecie w Antwerpii,

-      28 grudnia 2011r.  - konfrontacja z policją podczas ulicznej imprezy dawa (zamieszki w Offerandestraat, podczas których 15 osób zostało aresztowanych)[14]

-       31 maja 2012 r. - incydent z kobietą w nikabie w Molenbeek, aresztowaną przez policję (19. godzinne zamieszki pod komendą policji w Molenbeek w związku z zatrzymaniem kobiety w nikabie, która odmówiła podania tożsamości, zdjęcia nikabu i wybiła ząb policjantowi)[15]

-       16 września 2012 r. zamieszki w Anvers w związku z emisją filmu „Niewinność muzułmanów” (230 osób zatrzymano, 150 osób aresztowano w tym wiele uzbrojonych np. w noże)[16]

Ponadto Sharia4Belgium intensywnie rekrutowała młodych muzułmanów do wyjazdu na hijra („na dżihad”). Szacowano, że w roku 2014 w Syrii walczyły 54 osoby bezpośrednio wysłane tam przez organizację.[17]

a99922f30f7d027609795a6497bbce65.jpg

Osobą, która zorganizowała przerzuty do Syrii był Nabil Kasmi, który w 2011 r. spotkał się w Libanie pod Trypolisem z mentorem Choudry’ego - Omarem Bakri Muhammadem. Wg. sądu wojskowego w Libanie to Bakri Muhammad i Kasmi odpowiadali za przerzut grupy Europejczyków do organizacji Al-Kaidy wzdłuż granicy z Syrią, gdzie po niezbędnym szkoleniu - byli przerzucani do Syrii[18]. Anjem Choudry zaprzeczył udziałowi w tych działaniach.

Śledztwo w sprawie nielegalnej działalności organizacji rozpoczęło się w lutym 2012 r. Dokonano w sumie 48 przeszukań domów w Antwerpii, Brukseli, Boom, Vilvoorde, Schaerbeek i Charleroi. Znalezione materiały pozwoliły sklasyfikować organizację jako terrorystyczną i aresztować samego Belkacema.

Podczas procesu głównymi postaciami byli Fouad Belkacem i Jejoen Bontinck. W sumie z 46 zidentyfikowanych członków grupy tylko 8 zasiadło na ławie oskarżonych.

Jeojen Botnick bronił się wskazując, że pozostali członkowie grupy nie ufali mu. Podczas 8 miesięcznego pobytu w Syrii miał być więziony i nawet dzielić celę z Johnem Cantlie i Jamesem Foleyem. Jego zeznania pozwoliły poznać wiele istotnych szczegółów aktywności grupy.

e566012cabf4157ac5c23e6fa1c9003f.png

Belgowie i inne osoby przerzucane wówczas do Syrii przez Sharia4Belgium walczyły głównie w szeregach organizacji Majlis Shura al-Mujahideen, kierowanej przez Abu Ubaida al-Maghribi. Majlis Shura odpowiedzialna była m.in. za uwięzienie Jamesa Foyleya (ściętego przez IS w sierpniu 2014 r.) i Johna Cantlie.[19]

Jeden z członków Sharia4Belgium został wysłany też do Jemenu (tam aresztowany i deportowany) w związku z próbą nawiązania kontaktu z AQAP. Istnieje niepotwierdzona teza, że korzystał z tego samego kanału przerzutowego, z którego skorzystali potem zamachowcy z Charlie Hebdo, którzy broń otrzymali z Belgii, a przedstawiali się jako członkowie AQAP.

Inny prominentny członek Sharia4Belgium, to Hicham Chaib (Abu Hanifa), który wystąpił niedawno w najnowszym filmie IS grożąc kolejnymi atakami na terytorium Belgii (i dokonując na filmie egzekucji „szpiega”).

9e406f28dfb0c7e3149c016687c5521e.jpg

Foto: Chihem Haib w filmie IS opublikowanym po atakach w Brukseli 

Chaib w Sharia4Belgium występował jako „przyboczny” Belkacema. Był znany znakomicie policji belgijskiej. Odpowiadał m.in. za współorganizację zamieszek w sprawie „kobiety w nikabie” w Molenbeek. Za podżeganie młodzieży do starć z policją i palenia flag w Borgerhout został skazany na rok więzienia.  19 marca 2013 r wyjechał wraz z żoną oraz Adelem Mezroui do Syrii. Po epizodzie w Majlis Shura al-Mujahidin wraz z Abu Athir al-Absi udał się do Raqqa gdzie przystąpił do IS i w której bardzo szybko awansował.

Jest w kalifacie organizatorem i nadzorcą spektakularnych egzekucji huddud m.in. ścięć, ukrzyżowań, zrzucania homoseksualistów z dachów, kamieniowań itp. Wg. potwierdzonych informacji z kalifatu kieruje obecnie religijną policją Państwa Islamskiego - Al-Hisba[20]. W Belgii skazano go in absentia na 15 lat więzienia.

Inni prominentni członkowie grupy Sharia4Belgium, za którymi 30 grudnia 2015 r. wystawiono listy gończe to m.in.:

Azeddine Kabir Bounekoub (Abu Abdullah), to aktywny członek Sharia4Belgium i jeden z pierwszych, który wyjechał do Syrii. Początkowo walczył w Majlis Shura al-Mujahideen w Aleppo dowodzonej przez braci al-Absi (dokładnie pod dowództwem emira Houssiena Elouassaki, który odpowiadał za oddział imigrantów). Na początku 2013 r. Abu Athir al-Absi dołączył do IS natomiast Eloussaki dołączył do Jabhat al-Nusra. Abu Abdullah przyłączył się do IS (pomimo tego że jego oddział do Nusra). 11 listopada 2015 r. został skazany przez sąd belgijski na 15 lat więzienia (zaocznie).

Said M’Nari (Abu Mohammed) - był przywódcą Sharia4Belgium po aresztowaniu Belkacema. Wyjechał do Syrii na początku 2013 r. Nie wiadomo gdzie jest (może być w Europie).

Soufiane Mezroui (Abu Basir) to kolejny aktywny członek Sharia4Belgium w Antwerpii. Wyjechał z Belgii w 2013 r. i przyłączył się do Majlis Shura al-Mujahidin w Aleppo, a następnie wraz z Elousakim przeszedł do al-Nusry. Nie wiadomo gdzie jest obecnie, ale w 2015 r. był intensywnie poszukiwany przez hiszpańską policję.


Resto du Tawhid

19 listopada 2012 r. zaledwie miesiąc po rozmontowaniu przez policję belgijską grupy Sharia4Belgium, pojawiła się w internecie strona „Resto du Tawhid”.

c939e48e307f0f35d71d82f52bfd7b32.jpg

Resto du Tawhid została założona przez Jean-Louis Denis („le soumni”), sympatyka Sharia4Belgium, który oprócz intensywnej akcji w mediach społecznościowych zaczął wraz z grupą zwolenników rozdawać jedzenie w okolicy dworca w Brukseli, jednocześnie starając się indoktrynować młodych muzułmanów.

aa868817deaf2e850999172e9938a991.jpg

Fot: Jean-Louis Denis („le soumni”)

Razem z Denisem organizację prowadzili też Mohamed Khemir, „Tunezyjczyk” i Mickael Devredt (Abu Rayan). Grupa została oskarżona przez władze o prowadzenie rekrutacji młodych ludzi i wysyłanie ich na dżihad do Syrii.

Po przeszukaniach 9 grudnia 2013 członkowie grupy zostali aresztowani, (Devredt w lutym 2014 r.).


Atak na Muzeum Żydowskie w Brukseli

24 maja 2014 r. Mehdi Nemmouche, (obywatel Francji) wszedł do Muzeum Żydów w Brukseli i otworzył ogień z automatu kałasznikowa, zabijając 3 osoby a czwartą śmiertelnie raniąc.

30 maja 2014 r. został aresztowany w Marsylii. Oprócz broni znaleziono przy nim film wideo, na którym występuje między innymi, jak to określono z flagą „małej grupy dżihadystów z Syrii o nazwie Państwo Islamskie Iraku i Lewantu”[21]

O sprawcy wiadomo również, że od 2013 r, aż do marca 2014 r. przebywał w Syrii[22]i walczył w tym samym oddziale co Abdelhamid Abaoud, z którym rzekomo dobrze znali się. Po powrocie z Syrii Nemmouche mieszkał przez krótki okres czasu w Molenbeek.[23]

Na podstawie zeznań dawnych zakładników - 4 francuskich dziennikarzy porwanych w Syrii, a uwolnionych w kwietniu 2014 r., Nemmouche pracował w Syrii w szpitalu w Aleppo zamienionym w specjalne więzienie IS,  w którym przetrzymywano między innymi europejskich jeńców w tym Jamesa Foleya. Nemmouche znany był z torturowania więźniów. [24]

bf6f9b8c5bfce544792d9f5437d48ddf.jpg

Fot: infografika Le Point International[25] 


Charlie Hebdo

Żeby zrozumieć dlaczego Belgia pojawia się w kontekście paryskiego zamachu na Charlie Hebdo należy przyjrzeć się bliżej historii Sherifa (Cherife) i Saida Kouachi.

Cherife Kouachi (Abu Issen) był członkiem organizacji „pionierów europejskiego dżihadu” czyli Grupy Buttes-Chamount znanej też jako filière irakienne lub „Grupa XIX dzielnicy”. Grupa zorganizowana przez Farida Benyettou wysyłała kandydatów na dżihad do Iraku w latach 2004-2006. Organizacja została zdemaskowana w 2005 r. [26], a Cherife Kouachi - aresztowany, rzekomo przed samym wyjazdem do Iraku.

Grupa co prawda przestała istnieć, ale jej prominentni członkowie są nadal aktywni. Najbardziej znany z nich to Boubaker el-Hakim (Abu Bakr al Hakim) znany też jako Abu Muqatil al Tounsi, który znał się osobiście z Abu Musabą al Zarkawim, szefem Al Kaidy Kraju dwóch Rzek - protoplasty IS. Abu Muqatil był w Faludży od marca do sierpnia 2004 r.[27] .

Boubaker został w sierpniu 2004 r aresztowany w Damaszku i deportowany do Francji. Jego zadaniem było „przyjmowanie” dżihadystów  z Europy w Iraku, podczas gdy reszta grupy zajmowała się wysyłaniem ich do niego, właśnie do Iraku.

Farid Benyettou i Cherif Kouachi zostali aresztowani w styczniu 2005 r. Boubaker został skazany na 7 lat więzienia, Benyettou na 6, a Kouachi na 3 lata.

65ae937df3cf65f08ee41e74d69d16d1.jpg

Fot: Boubaker Hakim (Abu Bakr al Hakim) - Abu Issen. (Dabiq)

Boubaker został zwolniony z więzienia w styczniu 2011 r., opuścił Francję i udał się do Tunezji, gdzie wraz z Abu Iadem zorganizował organizację Ansar al-Sharia, zamachy na szefa socjaldemokracji tunezyjskiej Chokri Belaida, zamach 18 marca 2015 r. na muzeum Bardo w Tunisi oraz prawdopodobnie zamach 26 czerwca 2015 r. na hotele w Sousse.

(o Abu Iadzie i przejawach działaności AAS w Tunezji mozna przeczytać tu: http://www.mpolska24.pl/post/9793/kwartet-tunezyjski)

W sumie z Cherifem Kouachi skazano też: Bouchnak Thamera, Mohameda El-Ayouni i Farida Benyettou.

Podczas odsiadywania wyroku w więzieniu Fleury­Merogis (styczeń 2005 r. do października 2006 r. ) Cherife Kouachi poznaje swojego kolejnego mentora, Djamela Beghala (Abu Hamzę).

ff5db257d240755cea241e14c76fb6fd.jpg

Fot: Djamel Beghal

Djamel Beghal, to członek „starej” Al-Kaidy, biorący udział w spisku 11 września 2001 r.

28 lipca 2001 (6 tygodni przed 11 września) został rozpoznany i zatrzymany na lotnisku w Dubaju. Następnie poddany „rozszerzonym technikom przesłuchań”. Informacje od Beghala pozwoliły na rozbicie siatki Al-Kaidy w Niemczech i aresztowanie w Hamburgu Mahomeda Atty, który 11 września miał przeprowadzić zsynchronizowane z amerykańskimi  ataki w Europie. Beghal otrzymywał (wg. jego własnych zeznań) rozkazy od Mohameda Zine el Abidina (Abu Zubaidy).

Jego zadaniem było przygotowanie ataku na amerykańskie centrum kulturalne w Paryżu. Zamach polegający na wysadzeniu ciężarówki wypełnionej materiałami wybuchowymi miał być wykonany przez mieszkającego w Belgii Nizara Trabelsi.Trabelsi został aresztowany 13.09.2001 r. [28]

Zaopatrzeniem grupy zajmowali się belgijscy członkowie siatki.

Po zwolnieniu z więzienia w 2006 r. pod kierownictwem i z inspiracji Beghala, Kouachi brał udział w przygotowaniach do odbicia Smait Ait Ali Belkacem’a.

8c6e5e9d746c57b6a7935dbb2464f28a.jpg

Fot: Ait Ali Belkacem

Belkacem, członek Islamskiej Grupy Zbrojnej (GIA) był odpowiedzialny za przygotowanie i przeprowadzenie zamachów w Paryżu  11 lipca i 17 października 1995 r.[29]

Kouachi został zatrzymany w maju 2010 r. za przygotowywanie próby odbicia Belkacema, ale w październiku 2010 r. został zwolniony „z braku wystarczających dowodów”,  pomimo tego, że policja dysponowała obszernym materiałem dowodowym - w tym zdjęciami i nagraniami ze spotkań z Beghalem.

924dd7f0614e7e3be392dccabee263b7.jpg

Fot: z materiału dowodowego w sprawie odbicia Belkacema przez Kouachi i Beghala.

Siatka miała zaopatrywać się w Belgii w broń służącą do tego ataku.

W 2011 r. Kouachi wyjechał do Jemenu i mieszkał w miejscowości Shihr, wiadomo o tym z informacji policji jemeńskiej oraz z danych wywiadu USA. Prawdopodobnie wtedy nawiązał ścisłą współpracę z Al Kaidą z Jemenu (Ansar Al Sharia / AQAP).

Przed zamachem na Charlie Hebdo bracia Kouachi wysłali Ahmeda Coulibali (Amedy Coulibaly) na zakupy broni do Charleroi w Belgii. Wg. informacji ujawnionych przesz policję korzystali z kontaktów pozyskanych podczas projektu odbicia Belkacema. W Belgii kupili m.in. Automaty Kałasznikowa i granatnik przeciwpancerny oraz 10 granatów[30].

7 stycznia 2015 r. w wyniku zamachu na redakcję Charlie Hebdo bracia Cherife i Said Kouachi zabili 12 osób a 11 ranili. Amedy Coulibaly, w 3 incydentach w Paryżu 9 stycznia 2015 r. zabił w sumie 5 osób a ranił 11.

Państwo Islamskie tylko w części mogło przypisać sobie zasługę organizacji ataku, ze względu na zadeklarowaną afiliację wyłącznie Ahmeda Coulibaly - występującego pod nome de guerre Abu Basir.

958ad5d0b79db38f69009e0d516f0b81.jpg

Fot: Ilustracja z Dabiq z wywiadu z żoną Ahmeda Coulibali (Abu Basir) [31]

Z próbą odbicia Belkacema, a później z zamachami 13 listopada 2016 r. w Paryżu związany był jeszcze jeden prominentny członek władz Państwa Islamskiego - Salim Benghalem.

Urodzony z Cachan w Val-de-Marne, w wieku 21 lat wyjechał do Algierii. Podejrzany o morderstwo, poddał się władzom w 2002 r.. Po 5 latach w areszcie został skazany w 2007 r na 11 lat więzienia. Karę odbywał we Fresnes. Tam poznał się z Mohamedem El-Ayouni, członkiem Grupy Buttes Chamont, tej samej, w której był Cherife Kouachi. Zwolniony warunkowo w 2008 r. poznaje się z innym członkiem grupy Buttes Chamont -  Bouchnakiem Tamerem.[32] Bierze udział wraz z nim, Beghalem i  Cherifem Kouachi w spisku mającym na celu odbicie z więzienia  Ait Ali Belkacema i 6 lipca 2010 r. ponownie trafia do aresztu. W 2012 r. wyjeżdża do Syrii, gdzie szybko awansuje w strukturach Państwa Islamskiego, dokonując publicznych egzekucji i 24 września 2014 r. trafia na listę USA najbardziej poszukiwanych terrorystów[33].

Benghalem wystąpił w filmie propagandowym Państwa Islamskiego, po ataku na Charlie Hebdo w rozmowie z Johnem Cantlie.

 684bf52af09ca976999de0434865c0db.jpg

Fot: Salim Benghalem i John Cantlie na filmie al Hayat Media „Inside Halab” z lutego 2015 r.

f6e5f5889573811889bfd2195bfe36af.jpg

Fot: Salim Bengalem wzywający do ataków „samotnych wilków” we Francji.[34]


Grupa z Verviers

13.02.2015 r. policja belgijska poszukując Abdelhamida Abaouda dokonała aresztowań w Verviers. Grupa składała się (jak wówczas sądzono) z 5 osób, które oskarżono o przygotowywanie atakówna terytorium Belgii. W grupie tej znajdowali się:  Souhaib El Abdi, Marwan El Bali i Arshad Mohammed Hamja Mamood Hajni (aresztowani w Verviers), oraz Omar Damache aresztowany w Atenach. Ponadto wśród 12 innych członków grupy znajdowali się teżAbdelhamid Abaaoud (zastrzelony w Saint Denis po zamachu 13.11.2015 r.) oraz Khalid Ben i Sofiane Amghar Larbi (zastrzeleni podczas wymiany ognia z policją w Verviers) [35].

W tym samym czasie dokonano przeszukań w Verviers, Molenbeek, Brukseli, Saint-Agatha-Berchem, Anderlechcie i Liedekerke. Podstawowym celem planowanego ataku miały być: komenda policji federalnej na rue Royale w Brukseli oraz komenda policji w Molenbeek. W przeddzień aresztowania omawiane były ostatnie szczegóły ataków, a aresztowany Marwan El Bali wydawał ostatnie rozkazy[36]. W Verviers znaleziono dokumenty, broń i materiały wybuchowe, przygotowane do akcji.

Dwa dni po akcji w Verviers dokonano rajdu na mieszkanie w Atenach,w którym mieszkał Abdelhamid Abaoud. Rajd ten planowany był wcześniej i miał nastąpić przed akcją w Verviers, ale z niewiadomych dziś przyczyn nie odbył się[37]. Dzięki temu Abaoud zdążył uciec i przygotować zamachy 13 listopada 2015 r. w Paryżu.

Grupę z Verviers udało się namierzyć dzięki telefonom wykonywanym do więźnia osadzonego w więzieniu w Ladino we Francji z zagranicy. Ustalono, że Abaoud dzwonił do brata jednego członków grupy (zabitego później w Verviers) [38] i tak udało się namierzyć jego telefon.

17 stycznia 2015 r. w Atenach zatrzymano jeszcze 3 osoby współpracujące z Abaoudem. Jedną z osób aresztowanych był Omar Damas, który zdołał uciec z Belgii ale nadal posługiwał się telefonem, którego używała grupa z Verviers. [39] Po aresztowaniu deportowano go do Belgii.[40]

Wg. niektórych informacji nie potwierdzonych oficjalnie, w mieszkaniu w Atenach znaleziono m.in. nośnik USB na którym znajdowały się m.in. plany lotniska Zaventem w Brukseli, na które dokonano zamachu 23 marca 2016 r.

Informacją łączoną z rajdem w Verviers (ale nie ma oficjalnego potwierdzenia takiego związku) było aresztowanie 15 stycznia 2015 r. handlarza bronią Neetina Farasuli, który sam oddał się w ręce policji i przyznał do zaopatrzenia w broń (lub pomocy w zaopatrzenie w broń) Ameda Coulibaly (i braci Kouachi).[41]


Zamach na pociąg Thalys

21 sierpnia 2015 r. w pociągu Thalys relacji Amsterdam - Paryż doszło do próby zamachu terrorystycznego. 27 letni Marokańczyk Ayoub el-Khazzani, uzbrojony w AK-47, pistolet i nóż próbował otworzyć ogień do pasażerów w chwilę po przejechaniu granicy belgijsko francuskiej. Został rozbrojony przez 3 pasażerów (żołnierzy USA). 1 pasażer został ciężko ranny. Ayoub el-Khazzani pochodzący z Maroko mieszkał między innymi w Hiszpanii, Francji i Belgii w 2015 r. To właśnie z Belgii pochodziła broń, której użył w zamachu.

e38a40c30a9aae12664e79a380d8a84c.jpg

Fot: Ayoub el Khazzani[42]

W toku śledztwa ujawniono, że 10 maja 2015 r. wyleciał z Berlina do Istambułu i prawdopodobnie był w Syrii. Informację o tym, że również wcześniej w 2014 r. był w Syrii przekazały hiszpańskie służby.[43]

W sprawie potencjalnych wspólników policja belgijska przeszukała dwa mieszkania w Molenbeek.[44] Sugerowano związki el-Khazzani ze sprawą Verviers, ale jak dotychczas nie przedstawiono żadnych nowych informacji na ten temat.


Zamachy w Paryżu

68da1e87deecfdfc13814770ff7ed0de.png

Fot: zamachowcy z Paryża - zdjęcie z magazynu IS Dabiq nr 13.

Ataki dokonane w Paryżu określane sa jako zamachy „typu mombajskiego” ponieważ kopiują taktykę grupy Lashkar-e-Taiba zastosowaną podczas ataku na hotele w Mombaju w 2008r. Istotą tej taktyki są ataki niewielkich grup na rozproszone, najczęściej niechronione lub słabo chronione cele w mieście[45].

Jak dotychczas śledztwo przyniosło tylko część odpowiedzi dotyczących organizacji samych zamachów.

Wiadomo, że grupa podzielona była na 3 komórki: Stade de France, Bataclan oraz „bary i restauracje”. Część grupy wykonywała zadania samobójcze, część miała zastrzelić maksymalną liczbę osób i prawdopodobnie przygotować kolejne zamachy.

Warto wspomnieć, że jeden z członków IS na twitterze podał w chwili zamachów dokładną liczbę napastników (potwierdzoną dopiero w późniejszym śledztwie).

Dopiero opublikowanie przez Państwo Islamskie w 13 numerze magazynu Dabiq zdjęć zamachowców[46] oraz materiałów wideo ze szkolenia przed zamachami[47] pozwoliło na identyfikację niektórych zamachowców i poznanie niektórych szczegółów ich szkolenia.

 

Atak na bary i restauracje

6e332e4e96309260493bded94c597617.png

Członkami tej grupy byli: Abdelhamid Abaoud i Chakib Akrouh oraz Brahim Abdeslam.

 f9b567fdba799df6b80c52242b0d9f2b.png

Fot: Abdelhamid Abaoud - (Abu Umar al Beljiki) fot: - Dabiq

Brahim Abdeslam, brat Saleha  - wysadził się na Bulwarze Voltair niedaleko kawiarni.

Był związany z grupą z Verviers, próbował też uciec do Syrii w połowie 2015 r. ale został złapany przez władze tureckie i deportowany do Belgii. W Belgii po przesłuchaniu został zwolniony. Obaj bracia Abdeslam mieszkali w Molenbeek.

Pozostali dwaj członkowie grupy „bary i restauracje” czyli Abdelhamid Abaoud i Chakib Akrouh - po zamachu zbiegli i ukryli się w mieszkaniu w Saint Denis.

Atak na klub w Bataclan

f1f3913141785c89e2676bb7bf01a3fa.png

Wzięli w nim udział Omar Ismail Mostefai, Samy Amimour i Foued Mohamed-Aggad. W ataku zabito z broni maszynowej i w wyniku wysadzenia pasów szahida 89 osób.  

Omar Mostefai wysadził się podczas masakry w Bataclan i został zidentyfikowany po odcisku palca. W 2010 r. był po raz pierwszy notowany przez władze francuskie jako niebezpieczny radykał. Władze tureckie potwierdzają, że w 2013 r. wjechał do Turcji ale dalszych informacji o nim nie było (prawdopodobnie walczył w Syrii). W 2014 r. w odpowiedzi na prośbę identyfikacji 4 osób z Francji, Turcja przeprowadziła śledztwo i ostrzegła władze francuskie w sprawie Mostefai ale nie wiadomo co stało się z tym ostrzeżeniem.

Samy Amimour - to również Francuz, który był oskarżony o terroryzm w 2012 r., w związku z planami wyjazdu do Jemenu. Nie wiadomo ile czasu Amimour przebywał w Jemenie, wiadomo natomiast że był m.in. w Syrii, w Raqqa[48].

Foued Mohamed-Aggad, kolejny Francuz w grupie, który został zrekrutowany przez Mourada Faresa[49] i wyjechał do Syrii w 2013r. Również wysadził się w powietrze w Bataclan i został zidentyfikowany na podstawie próbek DNA.

Atak na Stade de France

ac7f84ee8a7fd64e651ecae6002a824d.png

Bilal Hadfi, Ahmad al Mohammed i „M al-Mahmod” wysadzili się wpowietrze na Stade de France. 

Ali al Iraqi (Ahmad al-Mohammad) - nazwisko pochodzi z paszportu którego użyto do rejestracji na wyspie Leros. To, że Ahmad al -Mohammed przekroczył granice w Leros 3 października 2015 r. wiadomo dzięki pobranym przez władze odciskom palców. Jako Alego al Iraqi zidentyfikowało go IS w magazynie Dabiq.

Bilal Hadfi (Dhul Qarnayn al-Fransi) próbował wejść na stadion Stade de France, ale ponieważ odmówiono mu wstępu wysadził się w okolicy Rue de la Cokerie. Pochodził z Neder-over-Hembeek z Belgii. Wiadomo że był w Syrii, ponieważ pojawił się na wideo IS opublikowanym już po zamachach na którym dokonuje egzekucji jeńca (obcina głowę)[50]

3a291f820fc034996dc29b50ee10e390.jpg

Fot: Dhul Qarnayn al-Fransi

Ukashah al Iraqi to kolejny zamachowiec ze Stade de France o nieznanej tożsamości. Wiadomo tylko, że wjechał do UE przez Leros, co udało się zweryfikować wyłącznie na podstawie odcisków palców. Wysadził się przy jednym z wejść na Stade de France przy rue Rimet. IS zidentyfikował go później pod nome de guerre  „Ukashah al Iraqi”.

Wiadomo obecnie, że w zamachu w Paryżu brały udział jeszcze kolejne osoby.

Mohammed Belkaid, który otrzymał meldunek SMS’em od jednego z zamachowców z Bataclan o treści "On est parti, on commence”. Mohammad Belkaid pomagał w ucieczce Salahowi Abdeslamowi używając fałszywej tożsamości - jako Samir Bouzid. Wiadomo, że dokonał przekazu finansowego kuzynowi Abaaouda, Hasna Ait Boulahcenowi.

Policja zidentyfikowała jego odciski palców wsamochodzie, w którym podróżował wraz z Abaoudem z Węgier do Austrii.

Druga osobą, zidentyfikowaną dopiero w marcu 2015 r. był Najim Laachraoi, którego odciski palców i ślady DNA znaleziono na pasach szahida użytych do zamachów w Paryżu. Był też w samochodzie wraz z Abaoudem i Belkaidem, w którym przekraczali granicę austriacko węgierską. Najim Laachraoi posługiwał się fałszywą tożsamością: Soufiane Kayal[51].

Mohamed Abrini z Molenbek- o którym wiadomo, że przyjechał do Paryża wraz z Salahem i Brahimem Abdeslamem, ale wrócił z Paryża do Belgii rano 13 listopada 2015 r. Jego brat walczył w Syrii wraz z Abdelhamidem Abaoudem.

Kolejnym wspólnikiem zamachów w Paryżu, był Belg Ahmad Dahmani, który był kontrolowany wraz z Salahem Abdeslamem 4 sierpnia 2015 r w Patras w Grecji, następnie był widziany z Abrinim 13 listopada w Molenbeek. Tego samego dnia uciekł do Turcji gdzie został aresztowany przez turecką policję. Policja uznaje, że prowadził działania wywiadowcze przed zamachami w Paryżu.

Postacią, nie łączoną początkowo z grupą „paryską” był Gelel Attar, który w Syrii walczył wraz z Chakibem Akrouchem - zamachowcem z „kawiarni”, który zginął wraz z Abaoudem w Saint Denis. Jego aresztowanie 15 stycznia 2016 r. w Mohammadiya pod Casablanką nie było pierwotnie łączone z zamachami w Paryżu[52], ale z inną grupą  - brukselskiego rekrutera Khalida Zerkani.

Saint Denis

Śledząc kuzynkę Abdelhamida Abaouda, Hasnę Ait Boulahcen policja trafiła do mieszkania przy 48 Rue de Corbillon.[53] Podczas strzelaniny z policją zginął Abaoud oraz jego kuzynka Hasna. W mieszkaniu został aresztowany jeszcze jego właściciel, który wynajmował mieszkanie Abaoudowi i jego kuzynce.


Salah Abdeslam i grupa z Molenbeek

7a67586afff3b34c9d20b395592c5342.jpg

Foto: Salah Abdeslam[54]

Po zamachu w Paryżu, jedynym zidentyfikowanym i żyjącym członkiem grupy był Salah Abdeslam, który tym samym stał się najbardziej poszukiwanym terrorystą w Europie.

Salah Abdeslam miał dokonać zamachu samobójczego przy Stade de France ale porzucił pas przy rue Frederic Chopin w Montrouge. Na pasie znaleziono jego DNA i odciski palców.

Po zamachu zadzwonił do dwóch kolegów z Brukseli - Hamzy Attou i Mohammeda Amri, którzy przyjechali do niego do Paryża i zawieźli do Belgii[55]. Tego samego dnia dzwonił jeszcze do Alego Olkaidi, który został aresztowany 23 listopada 2015 r i który został zidentyfikowany jako szofer, który podwiózł go 14 listopada 2015 r. z Laken do Schaerbeck.[56] Wiadomo że Olkaidi wykonał ponad setkę telefonów do obu braci Abdeslam, ale oskarżony zaprzecza jakoby miał związek z ich działalnością terrorystyczną.

Uciekając z Paryża Abdeslam był trzykrotnie zatrzymywany przez kontrolę policyjną[57].

Wiadomo, że od 14 listopada do 4 grudnia Salah Abdeslam ukrywał się w Schaerbek w Belgii przy Rue Henri Bergé 86.[58] Kryjówka została odkryta i otoczona przez policję 9 grudnia. W kryjówce Abdeslama znaleziono broń i przygotowane do użycia materiały wybuchowe.[59]

Na kolejny trop Abdeslama i komórki paryskiej trafiono przez przypadek podczas rutynowej kontroli wytypowanych potencjalnych kryjówek terrorystów. Zakładano, że kontrolowane mieszkanie będzie puste, ponieważ nie płacono w nim czynszu od wielu miesięcy[60]. Podczas rutynowej kontroli policjanci zostali ostrzelani z broni maszynowej, czterech zostało rannych. Podczas wymiany ognia z policją 1 osoba zginęła, 2 uciekły z mieszkania.

Jak się okazuje, osobą zastrzeloną przez policję był jeden z najbardziej poszukiwanych ludzi w Europie, uczestnik zamachu w Paryżu, o którego prawdziwej tożsamości wiadomo było bardzo niewiele.Policja znała go pod (fałszywym) nazwiskiem Samir Bouzid[61]. Okazało się, że nazywa się Mohamed Belkaid.[62]

W mieszkaniu w Forest znaleziono też odciski palców Salaha Abdeslama i Amina Choukri.[63] Policja wierzy, że zgromadzone materiały wybuchowe miały posłużyć do kolejnego, szykowanego właśnie zamachu.

Poszukiwania w okolicy zaprowadziły policję do kolejnego mieszkania niedaleko rodzinnego domu Abdeslama przy Rue Quatre-Vents w Molenbeek, w którym zwróciło uwagę policji to, że zamawiane są do niego duże ilości pizzy sugerujące przebywającą tam dużą grupę osób.[64]

18 marca 2016 r. podczas szturmu mieszkania ranny i aresztowany został wraz z Abdeslamem także Amin Choukri (Moni Alaaj Ahmed). Choukri dotarł do Europy przez grecką wyspę Leros 20 września 2015 r. Wiadomo też, że wraz z Abdeslamem był kontrolowany w Ulm w Niemczech w październiku 2015 r., jego odciski palców były też w kryjówce w Auvelais w Belgii[65].

Mieszkanie w Auvelais w Belgii zostało wynajęte przez Soufiane Kayala w październiku 2015 r. Soufiane Kayal, którego prawdziwej tożsamości początkowo nie znano zostawił również odciski palców na pasach szahida. [66]

Oznaczało to, że obaj aresztowani: Amin Choukri i Salah Abdeslam znali tożsamość Soufiana Kayala - tajemniczego specjalisty od materiałów wybuchowych, którego ślady DNA były przynajmniej na dwóch pasach szahida użytych w Paryżu w Bataclan i Stade de France[67].

548e1002682f84dc5d0a84a79a969c74.png

Fot: Samir Bouzid i „Soufiane Kayal”[68]

21 marca 2016 r. policja publicznie zidentyfikowała, że Soufiane Kayal nazywa się naprawdę Najim Laachraoui. Połączono również jego nazwisko w publicznej informacji o znalezieniu odcisków palców i śladów materiałów wybuchowych (TATP) w domu w Auvelais oraz w domu przy Rue Henri Bergé w Schaerbek. Soufiane Kayal został też zidentyfikowany jako osoba podróżująca przez Węgry z Salahem Abdeslamem.[69]

04d299e66b2e9d509be3f6cc56369741.jpg

Fot. Najim Lachraoui.[70]

Ujawnienie tych informacji wraz z upublicznieniem informacji o tym, że Abdeslam „będzie kooperował z policją ale odmawia ekstradycji do Francji”[71] prawdopodobnie przyspieszyło kolejny zamach.

Abdeslama nie przesłuchano też przez pierwsze 24 godziny po zatrzymaniu, a w ciągu 4 dni po aresztowaniu zeznawał w sumie zaledwie godzinę.[72]

Jak się okazało policja znała też potencjalne miejsce pobytu Salaha Abdeslama. W listopadzie 2015 r. policja w Mechelen dostała informacje o radykalnym bratanku Abdeslama- Abid Aberkanie. W raporcie policyjnym z 7 grudnia 2015 r. wprost napisano, że ojciec Aberkana, Djamil Mohamed może mieć kontakt z Salahem Abdeslamem. Było to już po zamachach w Paryżu i wówczas, gdy poziom alertu antyterrorystycznego w Brukseli został podniesiony do poziomu 4. 18 marca 2016 r. właśnie w mieszkaniu Djamila Mohammeda Abdeslam został postrzelony i aresztowany.[73]


Zamachy w Brukseli

 22 marca 2016 r, 3 osoby spośród których zidentyfikowano dotychczas Ibrahima al-Bakraoui oraz Najima Laachraoui przyjechały na lotnisko Zaventem, z bombami ukrytymi w walizkach. Dwa ładunki eksplodowały o 7:58[74] na lotnisku zabijając obu zamachowców i 11 innych osób.1 ładunek nie wybuchł i został potem zdetonowany przez policję.

a60b2bd47f4e306114f49e6f8560160d.jpg

Fot: Ibrahim al-Bakraoui[75]

O 9:11 Khalid Bakraoui wysadził ładunek w metrze na stacji Malbeek, zabijając 20 osób. 

Metro dalej funkcjonowało, ponieważ władze co prawda podjęły decyzję o jego ewakua cji o 8:52, ale nie przekazały jej do STIB - operatora metra.[76]

974d99bc3aba49d26e8bfc8abd79a621.jpg

Fot: Khalid Bakraoui[77]

W zamachu na lotnisku wzięły udział 2 inne osoby - dotychczas niezidentyfikowane w tym jedna, która pojawiła się na zdjęciach z monitoringu oraz co najmniej jedna w metrze. Do dziś (31 marca 2016r.) nie udało się ich zidentyfikować.

Ibrahim Bakraoui został zwolniony warunkowo z więzienia w październiku 2014 r., w którym odsiadywał wyrok za otwarcie ognia do policjanta z broni maszynowej. Łamiąc warunki zwolnienia wyjechał do Turcji  próbował prawdopodobnie przedostać się do Syrii. W Turcji został zatrzymany 11 czerwca 2015 r. w Giazantep przez władze tureckie jako podejrzany o próbę przyłączenia się do Państwa Islamskiego.[78]  14 lipca został wydalony do Holandii.

Holandia jednak nie poszukiwała go i nie podano powodów jego deportacji, został więc zwolniony.[79] Podczas wystąpienia przed parlamentem szef MSW Holandii Van der Steur przyznał jednak, że FBI umieściło 25 września 2015 r. braci Bakraoui na liście osób podejrzewanych o terroryzm[80].

Policja ustaliła też, że to właśnie Bakraoui wynajmował mieszkanie w Forest, w którym ukrywał się Salah Abdeslam.[81]

f3e1d30b3e24bd61f52bb9c50cbab85d.jpg

Fot: 3 zamachowcy z lotniska Zaventem.[82]

Podczas poszukiwań „mężczyzny w kapeluszu” który wchodził do terminala lotniska wraz zamachowcami zatrzymano Faysala Chaffou, ale został zwolniony ponieważ „nie pasował do założeń śledztwa”[83], pomimo tego, że został rozpoznany przez taksówkarza, który wiózł zamachowców na lotnisko.[84]

W związku z zamachami w Paryżu i Brukseli 27 marca 2016 r. aresztowano we Włoszech Algierczyka - Djamal Eddine Ouali, który dostarczył zamachowcom z Paryża oraz Najimowi Laachraoui fałszywe dokumenty.[85]

 

Filiere Zerkani

 d5375794d175c21557ef5be189ad9fe4.jpg

Fot: Khalid Zerkani[86]

Okazuje się, że istotni aktywni członkowie siatki parysko - brukselskiej mieli kiedyś kontakt lub byli członkami innej grupy znanej jako „siatka Zarkaniego”. Khalid Zerkani znany też jako „papa Noel” lub Abu Riad, był jednym z najbardziej wpływowych rekruterów dżihadu w Europie. Zdaniem oskarżycieli wpływy Zerkaniego były dużo większe niż Belkacema i jego Sharia4Belgium.[87] Policja rozpoczęła śledztwo w sprawie działalności Zerkaniego w 2012 roku, które doprowadziło do jego aresztowania w lutym 2014 r.

Grupa była bardzo dobrze zorganizowana, przygotowanie fizyczne kandydatów prowadził Reduane E. w okolicy Ostendu[88], bracia Mohammed i Othman Akzinnay zajmowali się transportem przygotowanych dżihadystów na lotnisko w Dusseldorfie[89].

29 lipca 2015 r. Zerkani został skazany wraz z 32 osobami (z tego połowa in absentia). 

W grupie brali udział między innymi opisywani już bracia Abaoud, Chakib Akrouch, Reda Kriket i aresztowany w Maroko - Gelel Attar, adiutant Zarkaniego związany z Chakibem Akrouchem[90].

Z filiere Zerkani związana była jeszcze jedna kluczowa postać - Fabien Clain (Omar).

f439f62579aeb2829b4dd100a5cd3ff8.jpg

Fot. Fabien Clain[91]

Clain był podwładnym „białego emira”( „l’Emir blanc”), mentora francuskich dżihadystów.[92]

e0fb067174e957c4d01ffa0bbf704cc1.jpg

Fot. Emir Coel „l’Emir blanc”[93]

W latach 2003-2004 aktywnie współpracował z takim znanymi terrorystami jak Hakim Benlaghdem  (zabity w 2013 r. przez belgijską policję) czy Farouk Ben Abbes z Jaish al Islam (al Kaida) aresztowany w 2009 r w Kairze.  Jego grupę nazywano „tunezyjsko - syryjskim klanem”. Był jednym z najbliższych i najbardziej doświadczonych współpracowników Zerkaniego. Jego głos został rozpoznany na filmie IS informującym o zamachach w Paryżu. Jest nadal aktywnym rekruterem IS i  obecnie prawdopodobnie przebywa w Syrii.[94]

 

Reda Kriket i grupa z Argentuil

Prawdopodobnie to udział w belgijskiej grupie filiere Zerkani wielu sprawców i wspólników zamachów z Paryża skłonił policję do poszukiwań pozostałych na wolności członków grupy.

W nocy 24 marca 2016 r. w Argentuil pod Paryżem aresztowano Redę Kriketa, zaocznie skazanego na 10 lat więzienia członka grupy Zarkaniego. Kriket w filiere Zerkani zajmował się sprzedażą skradzionych przedmiotów, które traktowano jako ghanima - łup wojenny i co zapewniało finansowanie grupy[95].

396b387f989e7bbd2b1fd14f7a130a1d.png


Fot. Reda Kriket.[96]

W jego mieszkaniu znaleziono 5 AK 47, karabin maszynowy, 7 pistoletów oraz duże ilości materiałów wybuchowych. 

Jak poinformował minister spraw wewnętrznych Francji Cazeneuve, zapobieżono zamachowi który znajdował się „w zaawansowanej fazie realizacji”[97].

Dzięki laptopowi znalezionemu w domu Redy Kriketa, policja dokonała kolejnych aresztowań. Jedno z nich w Schaerbeek zakończyło się postrzeleniem mężczyzny,[98] który został zidentyfikowany jako Abderrahamane Aberoud[99], jeden z członków belgijskiej grupy Al Kaidy oskarżonych i skazanych za udział w zabójstwie w 2001 r. Szaha Mehsuda. Aberoud przebywał w Belgii nielegalnie od 2014 r.

cc6bb88948aa60aedc91dfc315380d55.jpg

Fot: postrzelony przez policje w Schaerbeck Abderrahmane Ameroud


Drugi to aresztowany w Rotterdamie Francuz, Anis Bahri[100], jak uważa policja - przysłany z Syrii przez IS dla wsparcia planowanego przez Redę Kriketa zamachu.[101]

Ponieważ Anis Bahri. sprzeciwia się deportacji do Francji, sąd holenderski będzie miał teraz 90 dni na rozpatrzenie jego sprawy[102].


Zagrożenie instalacji nuklearnych

26 listopada 2015 r. policja belgijska aresztowała w Envisal niedaleko Verviers Mohameda Bakkali. Był ostatnią osobą, związaną z wynajęciem mieszkania w Auvelais. Jego osobę łączono też z mieszkaniem przy Rue Henri Bergé w Schaerbeek, gdzie montowano pasy szahida, które posłużyły do zamachów w Paryżu.

25cf2170ccfbbe4d648dcf9f7250bbaa.jpg

Fot: Mohammed Bakkali[103]

W jego mieszkaniu jak zostało to ujawnione dopiero w lutym 2016 r., znaleziono wideo, które okazało się podglądem mieszkania dyrektora belgijskiego programu nuklearnego.[104] Informację tę potwierdził rzecznik belgijskiej prokuratury Thierry Werts.

25 marca 2016 r. w belgijskich elektrowniach atomowych odebrano karty wstępu kilkunastu pracownikom, a Sébastien Berg rzecznik belgijskiej federalnej agencji atomowej potwierdził, że władze miały konkretne wskazówki, że zamachowcy z Paryża mieli plany dotyczące jednej lub wszystkich belgijskich instalacji nuklearnych.[105]

Warto zaznaczyć, że w rankingu bezpieczeństwa instalacji nuklearnych w kontekście sabotażu, Belgia znajduje się na 19 miejscu.[106] Podczas przesłuchania w parlamencie wyszło na jaw, że rząd belgijski nie uznawał sprawy za zagrożenie dla instalacji nuklearnych, ale za zagrożenie wyłącznie dla szefa programu nuklearnego.[107]

 

Sprawa siatki Argentuille (Redy Kriketa) będzie miała swój ciąg dalszy ponieważ zakłada się, że może być równie rozbudowana jak grupa brukselsko - paryska.

Artykuł będzie uzupełniany i korygowany jesli pojawią się nowe zweryfikowane informacje ze śledztw w sprawie grup belgijsko - francuskich

W artykule pominięto rolę, jaką odgrywali i odgrywają francuscy i belgijscy członkowie opisanych grup i osoby z nimi związane w Maroko, Tunezji i Libii .

 


Wojciech Szewko

Wojciech Szewko - https://www.mpolska24.pl/blog/wojciech-szewko

Wojciech Szewko PhD, economic expert, Left Democratic Alliance mb, (f.) deputy Minister of Science, Prime Minister's advisor, Republic of Poland

Komentarze 1 skomentuj »

Którego dnia wybije godzina X i tacy panowie jak wyżej chwycą za broń i zrobią Belgom Kryształową Noc x 1000.

Musisz być zalogowany, aby publikować komentarze.
Dziękujemy za wizytę.

Cieszymy się, że odwiedziłeś naszą stronę. Polub nas na Facebooku lub obserwuj na Twitterze.