Dokąd zmierzasz Polsko

Dzisiaj mało kto się zastanawia nad tym, jak zarobić, skąd wziąć, a większość ekscytuje się tym, jak najwięcej rozdać. Żeby coś komuś dać, trzeba na to zapracować, zarobić. Coraz mniej Polaków to rozumie. 
W szybki i nieuzasadniony sposób rosną nasze apetyty podsycane dumą narodową: dopłaty dla rolników? - najlepiej jak w UE, płace - jak w UE, socjal - jak w UE, poziom życia - jak w UE. Tylko że dorównać UE można jedynie ciężką pracą i wypracowanym własnymi rękami rozwojem. Dzisiaj bierzemy bez skrupułów, ile wlezie z UE i jednocześnie na nią plujemy.
Niestety coraz częściej przy informacji o budowie nowej fabryki i tworzeniu nowych miejsc pracy zamiast euforii, jak kiedyś bywało, słyszę już na starcie narzekania: a najniższa krajowa, a wyzysk, a to obóz pracy, a nie opłaca się pracować za te marne grosze (standard to już dzisiaj 2300 zł na starcie dla niewykwalifikowanego pracownika, 10 lat temu niektórzy zarabiali po 450 zł miesięcznie, a 1000 zł było marzeniem)…. 
Jeszcze zanim powstanie fabryka i zaczną się nabory, internetowe trolle już swoje wiedzą. Cel: zgnoić, zanim jeszcze coś powstanie. Czasami ręce opadają. A przecież chyba lepiej mieć wybór: praca za 2300 zł na starcie czy jej całkowity brak? Coraz trudniej mi to zrozumieć, bo pamiętam, jak jeszcze 10 lat temu marzeniem dla wielu była praca za 1000 zł. 
Ja wyznaję inne zasady, których podstawą jest ekonomia. Posłużę się przykładem. Mieszkańcy miasta marzą o krytym basenie. Można było go już dawno wybudować. Nie mamy pieniędzy, ale od czego są banki. Rozliczmy tę inwestycję i te nakłady w cyklu 15-letnim. 
1 wariant: Np. zaciągamy kredyt - 10 mln zł i budujemy basen. Średnio rocznie trzeba do basenu dopłacić ok. 0,5 mln zł, czyli w ciągu 15 lat wydamy ok. 7,5 mln zł, do tego odsetki - ok. 6 mln zł. W sumie po 15 latach mamy ok. -23,5 mln zł na minusie. 
2 wariant: przez najbliższe lata nie budujemy basenu, bo nas na to nie stać. Zaciągamy 10 mln zł kredytu w banku. Pozyskujemy środki z UE na uzbrojenie 100 ha terenów inwestycyjnych. Z średnio 60-70% dofinansowaniem uzbrajamy tereny i realizujemy inwestycje warte ok. 30 mln zł. Pozyskujemy inwestorów, którzy tworzą ok. 3000 nowych miejsc pracy i budują fabryki pod dachem ok. 150000 m². Jaki efekt? Podatek PIT od pracowników od razu po uruchomieniu produkcji to miliony zł do budżetu gminy i miliony w budżetach domowych mieszkańców (też na bilety na basen). W ciągu 15 lat do gmin to około 120 mln zł, niech z tego do miasta trafi połowa - 80 mln zł. Podatek od nieruchomości to ok. 4 mln zł rocznie choćby i płacony po 5 latach. W kolejnych 10 latach to 40 mln zł. O podatku CIT nawet nie wspomnę. Tylko ok. 3 lat płaconego podatku = spłacony kredyt na basen. To są oczywiście obliczenia szacunkowe, ale co tam przy takich kwotach 10 mln w tę czy w tę. Chodzi o zasadę. 
Nawet jeśli firma przez 3-4 lata będzie zwolniona z podatków w jakiejś części, to po przekroczeniu progu dopuszczalnej pomocy publicznej musi zacząć wszystkie podatki płacić. Rachunek jest prosty: lepiej po ok. 4 latach od uruchomienia inwestycji mieć wysokie dochody (na rozwój czy nawet na socjal), niż mieć zawsze nic!!! Zero minus wydatki. Ot i cała filozofia basenowa. 
Zanim coś na coś się wyda, najlepiej na to najpierw zarobić. W innym razie czeka nas model grecki. Szkoda, że nie wszyscy to rozumieją. Panie Kaczyński, panie Prezydencie, Pani Premier, pójdźcie drogą drugiego wariantu, którą wybrała Nowa Sól.