Świat Al-Kaidy

 

Al-Kaida jest globalną organizacją sunnicką założoną przez Osamę bin Ladena, Abdullaha Azzama oraz kilka innych osób. Grupa to sieć wielonarodowych oddziałów, które zrzeszają islamistów, ekstremistów, przede wszystkim wahabistyczne grupy terroru. Al-Kaida została wpisana do spisu grup terrorystycznych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych, Organizacje Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO), Unię Europejską, Stany Zjednoczone, Rosję, Indie i przez wiele innych krajów.

Wśród przekonań przypisywanych członkom Al-Kaidy jest przekonanie, że sojusz chrześcijańsko-żydowski to spisek, który za wszelką cenę chce zniszczyć islam. Al-Kaida sprzeciwia się także prawom człowieka i chce je zastąpić w ścisłej formie prawem szariatu.

Al-Kaida jest również odpowiedzialna za podżeganie do przemocy na tle religijnym między muzułmanami. Przywódcy Al-Kaidy traktują liberalnych muzułmanów, szyitów i sufi jako heretyków, nawołują do ataku na ich meczety oraz zgromadzenia. Od śmierci Osamy bin Ladena w 2011 roku grupą kieruje Ajman az-Zawahiri.

 

Abdullah Yusuf Azzam  (1941 - 24 listopad 1989) - "Ojciec globalnego dżihadu" był sunnickim Palestyńczykiem, islamskim uczonym oraz teologiem, założycielem Al-Kaidy. Azzam wzywał muzułmanów zarówno do defensywny jak i ofensywny w dżihadzie, aby wspomóc afgańskich mudżahedinów w walce przeciwko radzieckim najeźdźcom. Zbierał fundusze, rekrutował i organizował międzynarodową sieć islamskich wolontariuszy afgańskich przed 1980 rokiem.

Azzam był nauczycielem i mentorem Osamy bin Ladena, namówił bin Ladena, aby wyjechał do Afganistanu i pomagał w prowadzeniu dżihadu. Gdy wojna dobiegła końca, obaj założyli al-Kaidę. Był również współzałożycielem Lashkar-e-Taiba. 

Azzam został zabity w ataku samochodu-pułapki w Peszawarze w Pakistanie.  

 

Osama bin Mohammed bin Awad bin Laden (10 marca 1957 - 02 maj 2011) był założycielem Al-Kaidy, organizacji, która przyznała się do ataków z 11 września w Stanach Zjednoczonych oraz do wielu innych ataków przeciwko celom cywilnym i wojskowym. Urodził się w Arabii Saudyjskiej, był członkiem zamożnej rodziny bin Laden.

Bin Laden urodził się w rodzinie miliardera Mohammeda bin Awad bin Ladena w Arabii Saudyjskiej. Studiował na uniwersytecie w kraju do 1979 roku, kiedy dołączył do sił mudżahedinów w Pakistanie, walczył przeciwko Związkowi Radzieckiemu w Afganistanie. Pomógł finansować Mudżahedinów, pieniądze przeznaczona były na broń i nowych rekrutów ze świata arabskiego, którzy masowo przybywali do Afganistanu, zyskał tym wielką popularność wśród Arabów. W 1988 roku założył Al-Kaidę. Został wydalony z Arabii Saudyjskiej w 1992 roku i przeniósł swoją bazę do Sudanu, dopóki USA nie zmusiły go do jego opuszczenia w roku 1996. Po utworzeniu nowej bazy w Afganistanie ogłosił wojnę przeciwko Stanom Zjednoczonym, inicjując serię ataków bombowych. Bin Laden był jednym z najbardziej poszukiwanych zbiegów i najbardziej poszukiwanych terrorystów za udział w zamachach na ambasady USA z 1998 r. 

Od 2001 do 2011 roku bin Laden był głównym celem wojny z terroryzmem, USA oferowała 25 milionów dolarów nagrody za doprowadzenie do niego. 2 maja 2011 roku bin Laden został zastrzelony wewnątrz swej prywatnej willi w Abbottabad, gdzie mieszkał z  rodziną z Waziristanie, podczas tajnej operacji przeprowadzonej przez członków specjalnej grupy wojskowej SEAL Team Six na rozkaz prezydenta USA Baracka Obamy.

Ayman Mohamed Rabie al-Zawahiri (urodzony 19 czerwca 1951) jest obecnym przywódca Al-Kaidy oraz doradcą Bin Ladena, któremu pomógł w skoordynowaniu i przeprowadzeniu ataków w Ameryce Północnej, Azji, Afryce i na Bliskim Wschodzie. W 2012 roku wzywał muzułmanów do porywania zachodnich turystów w krajach muzułmańskich.

Od 11 września Departament Stanu USA zaoferował 25 milionów dolarów nagrody za informacje prowadzące do schwytania Al-Zawahiriego.

W 1981 roku Al-Zawahiri był jednym z kilkuset aresztowanych po zamachu na prezydenta Anwara Sadata. Jego prawnik, Montasser el-Zayat, wyznał później, że Zawahiri był torturowany w więzieniu.

W 1993 roku al-Zawahiri doprowadził do ​​zamachu samobójczego na Egipskiego ministra spraw wewnętrznych Hasana Al-Alfiego. 

Atak w 1995 na egipską ambasadę w Islamabadzie był pierwszym sukcesem Egipskiego Islamskiego Dżihadu pod kierownictwem Zawahiriego.

W lipcu 2007 roku  Al-Zawahiri brał bojowy udział przeciwko rządowi Pakistanu i kierował bojówkami sprzeciwiającymi się władzom Pakistanu. 

27 grudnia 2007 roku Al-Zawahiri był również zamieszany w zabójstwo byłej premier Pakistanu Benazir Bhutto. 

W 1998 roku Ayman al-Zawahiri został posądzony o serię ataków, które miały miejsce 7 sierpnia 1998 roku, w których setki osób zginęło w atakach samobójczych na ambasady Stanów Zjednoczonych w głównych miastach Afryki Wschodniej w Dar es Salam oraz Nairobi. Ataki przyniosły mu międzynarodową "sławę".

W dniu 10 października 2001 roku al-Zawahiri pojawił się na wstępnej liście najbardziej poszukiwanych terrorystów Federalnego Biura US, która została upubliczniona przez prezydenta USA George'a Busha. 

Przez wszystkie lata był głównym pomocnikiem Bin Ladena, w roku 2011 po jego śmierci przejął dowództwo nad Al-Kaidą, które sprawuje do dnia dzisiejszego.

Niektórzy twierdzą, że "bez pism" islamskiego autora i myśliciela Sayyida Qutba, "Al-Kaida by nie istniała". W latach 50 i 60 Qutb głosił, że z powodu braku prawa szariatu świat muzułmański nie był już muzułmański. Aby przywrócić islam, erę prawych muzułmanów i ustanowić "prawdziwe państwa islamskie", potrzebne jest wdrożenie szariatu oraz uwolnienie świata muzułmańskiego od wszelkich niemuzułmańskich wpływów,  takich jak socjalizm i nacjonalizm.

Słowa Mohammed Jamal Khalifa, bliskiego przyjaciela  bin Ladena:

"Islam różni się od innych religii; to  sposób życia. My [Khalifa i bin Laden] staramy się zrozumieć, co Islam ma do powiedzenia o tym, jak jeść, jak brać ślub, jak mówić. Czytamy Sayyida Qutba, ponieważ był tym, który najbardziej ucierpiał przez nasze pokolenie. "

Jedną z najpotężniejszych idei Qutba była ta, że nie tylko dał dżihadystom "lukę prawną wokół zakazu zabijania innego muzułmanina", ale także prawne oraz religijne uzasadnienie "ataków".

Afgański dżihad przeciwko rządowi prosowieckiemu (od grudnia 1979 do lutego 1989) był tego najwybitniejszym przykładem.

Początki al-Kaidy jako sieci inspirującej do wprowadzania terroryzmu na całym świecie i szkolenia agentów można przypisać wojnie radzieckiej w Afganistanie.

Program CIA nazywał się Operacja Cyclone. Wsparcie finansowe rządu USA dla afgańskich bojowników islamskich był znaczny. Szacuje się, że około 600 mln $.

Jednocześnie coraz większa liczba arabskich mudżahedinów dołączyła do dżihadu przeciwko reżimowi afgańskich marksistów, co ułatwiły międzynarodowe organizacje muzułmańskie, zwłaszcza Maktab Al-Khidamat (MAK), [102], który był finansowany przez rząd Arabii Saudyjskiej, a także przez indywidualnych muzułmanów (szczególnie saudyjskich biznesmenów, poproszonych przez bin Ladena). 

W 1984 roku MAK powstał w Peszawarze. MAK zorganizował miejsca w Peszawarze, w pobliżu granicy z Afganistanem, a zebrane materiały potrzebne do budowy paramilitarnych obozów szkoleniowych pomogły wybudować ośrodki szkolenia i przygotować zagranicznych rekrutów dla wojny afgańskiej. Bin Laden stał się "głównym finansistą" wśród mudżahedinów, wydając własne pieniądze i za pomocą swoich powiązań z "saudyjską rodziną królewską" wpływał na opinię publiczną. 

Od 1986 roku MAK rozpoczął tworzenie sieci biur rekrutacyjnych w USA, których centrum był ośrodek dla uchodźców Al-Kifah w meczecie Farouq na Brooklynie. Wśród znaczących figur w centrum Brooklynu był "podwójny agent" Ali Mohamed, którego FBI  nazywało "pierwszym trenerem bin Ladena", oraz  "Blind Sheikh" Omar Abdel-Rahman, wiodący rekruter mudżahedinów w Afganistanie. 

Al-Kaida ewoluowała od MAK. Azzam i bin Laden rozpoczęli tworzenie obozów w Afganistanie w 1987 roku.

Podczas wojny ponad 250.000 afgańskich mudżahedinów walczyło z Sowietami i komunistycznym rządem afgańskim. Szacuje się, że nigdy nie było więcej niż 2.000 zagranicznych bojowników na polu walki w dowolnym czasie. Ochotnicy pochodzili z 43 krajów, a łączna liczba uczestników afgańskiego ruchu pomiędzy 1982 a 1992  została określona na 35 tysięcy. Bin Laden nadal odgrywał kluczową rolę w organizowaniu obozów szkoleniowych dla zagranicznych muzułmańskich ochotników.

Związek Radziecki ostatecznie wycofał się z Afganistanu w 1989.

Pod koniec radzieckiej misji wojskowej w Afganistanie, niektórzy mudżahedini chcieli rozszerzyć swoją działalność w innych częściach świata, takich jak Izrael i Kaszmir. (Bin Laden chciał ustanowić operacji pozamilitarne w innych częściach świata; Azzam, przeciwnie, chciał nadal koncentrować się na kampaniach wojskowych).

Powstał szereg nakładających się i wzajemnie powiązanych organizacji, by przyspieszyć te aspiracje. Jedna z nich, okazała się  al-Kaida. al-Kaida została utworzona 11 sierpnia 1988 roku na spotkaniu "kilku starszych przywódców" Egipskiego Islamskiego Dżihadu.

Azzam został zamordowany w 1989 roku, MAK połączył się ze znaczną liczbą organizacji bin Ladena.

W listopadzie 1989 roku, Ali Mohamed, były sierżant sił specjalnych stacjonował w Fort Bragg w Karolinie Północnej, opuścił służbę wojskową i przeniósł się do Kalifornii. Udał się do Afganistanu i Pakistanu, i stał się "głęboko zaangażowany w planach bin Ladena".

Rok później, 8 listopada 1990 roku, FBI przeszukało dom El Sayyid Nosaira, odkrywając wiele dowodów na działalność terrorystyczną, w tym planów wysadzenia wieżowców Nowego Jorku.  Nosair był ostatecznie skazany w związku z zamachem na World Trade Center w 1993. 

W 1991 roku Ali Mohammed powiedział, że pomagał zaaranżować przeniesienie bin Ladena do Sudanu. 

Od około 1992 do 1996 roku, al-Kaida i bin Laden pracował w Sudanie, na zaproszenie islamisty teoretyka Hassan al-Turabi. 

W związku z ciągłym atakiem słownym bin Ladena na władcę Arabii Saudyjskiej, Arabia cofnęła obywatelstwo bin Ladena. Jego rodzina odcięła jego miesięczne stypendium, 7 milionów euro rocznie, a jego aktywa saudyjskie zostały zamrożone. Jego rodzina publicznie wyparła się go.

W maju 1996 roku, bin Laden, został wydalony przez rząd Sudanu.

Po wycofaniu się Związku Radzieckiego Afganistan był ogarnięty ciągłym konfliktem przez kolejne siedem lat i nękany przez ciągłe walki między byłymi sojusznikami i różnymi grupami mudżahedinów.

Około roku 1990 zaczęła pojawiać się nowa siła. Początki talibów to dzieci w Afganistanie, wiele z nich zostało osieroconych przez wojnę, a wiele zostało wykształconych w szybko rozwijającej się sieci szkół islamskich (madras) albo w Kandaharze lub w obozie dla uchodźców na granicy afgańsko-pakistańskiej.

Pięciu przywódców talibów było absolwentami Darul Uloom Haqqania. Instytucja ta promowała salafizm, a wiele z jego finansów pochodziło z prywatnych darowizn od bogatych Arabów. Kontakty bin Ladena pomagały utrzymać szkołę.

Utrzymująca się bratobójcza walka między różnymi frakcjami i towarzyszące jej bezprawie umożliwiło rozwinięcie się talibów, którzy krok po korku poszerzali swoją kontrolę nad terytorium Afganistanu, aż w pewnym momencie doszło do ustalenia enklawy: Islamski Emirat Afganistanu. W 1994 roku regionalnym centrum był Kandahar, a po dokonaniu szybkich zysków terytorialnych Taliban podbił stolicę Kabul we wrześniu 1996 r.

Po tym jak Sudan wydalił Bin Ladena, Afganistan stał się doskonałym miejscem dla Al-Kaidy. Al-Kaidę cieszyła ochrona talibów. Chociaż tylko Pakistan, Arabia Saudyjska i Zjednoczone Emiraty Arabskie uznały talibów za prawowity rząd Afganistanu.

Podczas pobytu w Afganistanie rząd talibów przekazał Al-Kaidzie zadanie szkolenia Brygady 055, elitarnej części armii talibów od 1997 do 2001. Brygada składała się z bojowników głównie zagranicznych, wielu weteranów z inwazji sowieckiej, a wszystko w ramach tej samej podstawowej ideologii mudżahedinów. W listopadzie 2001 roku, po operacji "Operation Enduring Freedom" po obaleniu rządu talibów, bojownicy Brygady 055 zostali schwytani lub zabici, a ci, którym udało się przetrwać, udali się do Pakistanu wraz z bin Ladenem. 

Pod koniec 2008 roku wg pewnych źródeł talibowie zerwali wszelkie pozostałe związki z Al-Kaidą, podczas gdy inni podają w wątpliwość tę informację. W 2009 roku w Afganistanie nadal obecni byli bojownicy Al-Kaidy.

1993 – eksplozja furgonetki-bomby w podziemnym garażu World Trade Center

1996 – zabicie 19 amerykańskich żołnierzy w Arabii Saudyjskiej.

1998 – zamach na amerykańskie ambasady w Nairobi (Kenia) i Dar es Salam (Tanzania). 

2000 – uszkodzenie w Jemenie amerykańskiego niszczyciela USS Cole.

11 września 2001 – zamach na World Trade Center i Pentagon oraz nieudany na Biały Dom.

11 kwietnia 2002 - Zamach na synagogę Al-Ghariba

12 października 2002 – zamachy bombowe w kurorcie Bali w Indonezji. 202 zabitych, w tym 99 australijskich turystów.

16 maja 2003 - Zamachy w Casablance – seria samobójczych zamachów terrorystycznych. Były to największe ataki terrorystyczne w historii Maroka.

28 listopada 2002 – zamach na hotel i próba zestrzelenia samolotu w Mombasie.

15 listopada 2003 – zamach w Turcji: dwa samochody-pułapki prowadzone przez zamachowców eksplodowały przed dwiema synagogami w Stambule. 

15 listopada 2003 dwie ciężarówki z materiałami wybuchowymi uderzyły w synagogi Bet Israel i Neve Shalom. 

11 marca 2004 – zamachy bombowe w Madrycie, na stacji kolejowej Atocha. Zginęło 191 osób, a ponad 1900 zostało rannych. Wśród ofiar czworo Polaków.

7 lipca 2005 – zamachy w metrze i komunikacji miejskiej w Londynie. Zginęły 52 osoby, 700 zostało rannych, wśród ofiar 3 Polki.

23 lipca 2005 – zamach bombowy w egipskim kurorcie Szarm el-Szejk.

9 listopada 2005 – zamachy bombowe w hotelach w stolicy Jordanii Ammanie.

11 kwietnia 2007 – zamachy bombowe w Algierze (Algieria).

27 grudnia 2007 – zamach na Benazir Bhutto.

21 września 2008 – zamach na hotel Marriott w Pakistanie.

25 grudnia 2009 – nieudany zamach na samolot Airbus A330 linii Northwest Airlines, lecącego z Amsterdamu do Detroit.

28 października 2010 – nieudany zamach na USA, w samolocie UPS znaleziono dwie paczki-bomby wysłane z Jemenu do USA.

7 stycznia 2015 – Zamach na redakcję Charlie Hebdo we Francji. Zginęło 12 osób, a 11 zostało rannych.
Około godziny 11:30 trzech uzbrojonych napastników wykrzykując „Allahu Akbar” otworzyło ogień w paryskiej redakcji magazynu „Charlie Hebdo” zabijając 12 osób, w tym dwóch policjantów i raniąc 11, w tym cztery osoby ciężko.

 

 

Al-Kaida Islamskiego Maghrebu lub AQIM to islamista organizacja, której celem jest obalenia rządu algierskiego i utworzenie państwa islamskiego. W tym celu jest obecnie zaangażowana w kampanie antyrządowe.

Grupa ogłosiła swój zamiar zaatakowania amerykańskich i europejskich (w tym Hiszpanii oraz Francji) celów. Grupa została ogłoszoną organizacją terrorystyczną przez Organizację Narodów Zjednoczonych, Australię, Kanadę, Rosję, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Stany Zjednoczone.

Głównymi członkami w większości są bojownicy pochodzący z Algierii, Sahary, jak również Marokańczycy z Afryki Północnej. Przywództwo to przede wszystkim Algierczycy. Grupa jest również podejrzewana  o powiązania z Al-Shabaabem.

AQIM skupiła się przede wszystkim na porwaniach dla okupu jako najważniejszym sposobie pozyskiwania funduszy i szacuje się, że zebrała ponad 50 milionów dolarów w ciągu ostatniej dekady. 

23 listopada 2002: zasadzka na grupę algierskich żołnierzy. Dziewięć osób zginęło, a dwanaście zostało rannych. 

Luty 2003: 32 europejscy turyści zostali porwani. Jeden zmarł na udar słoneczny, siedemnastu zakładników zostało uratowanych przez wojska algierskie 13 maja 2003 roku, a pozostała część została wydana w sierpniu 2003 roku.

12 lutego 2004: Zasadzka na patrol policji, zabija siedmiu policjantów i rani trzech innych. Napastnikom udało się zdobyć broń oraz trzy pojazdy.

07 kwietnia 2005: W Tablat uzbrojeni napastnicy otworzyli ogień do pięciu pojazdów, zabijając 13 cywilów i raniąc 3.

15 października 2006: W Sidi Medjahed, Ain ad-Dafla napastnicy atakują i zabijają ośmiu prywatnych ochroniarzy.

11 kwietnia 2007: Zdetonowane dwie bomby samochodowe. Zabitych 30 osób, a rannych zostało więcej niż 150.

Luty 2008: Dwoje Austriaków zostało schwytanych w Tunezji, uwolnieni rok później.

Grudzień 2008: Dwóch kanadyjskich dyplomatów wzięto jako zakładników wraz z ich kierowcą w południowo-zachodniej Nigerii podczas oficjalnej misji ONZ w celu rozwiązania kryzysu w północnym Nigrze. Kierowca został uwolniony w Mali w marcu 2009. Dyplomaci zostali uwolnieni w kwietniu 2009.

30 lipca 2009: Co najmniej 11 algierskich żołnierzy ginie w zasadzce w nadmorskiej miejscowości Damous koło Tipaza 

Marzec 2010: Porwanie dwóch obywateli Włoch. Zwolnieni 16 kwietnia 2010 roku.

26 marca 2010: Trzech bojowników ginie, a inni schwytani przez siły bezpieczeństwa w Ait Yahia Moussa.

14 kwietnia 2010:. Według algierskich urzędników co najmniej dziesięciu bojowników zostało zabitych podczas operacji antyterrorystycznej w Bordj Bou.

16 września 2010: siedem osób porwanych w Arlit, Niger (w tym pięciu Francuzów); wszyscy uwolnieni.

25 listopada 2011: Trzej zachodni turyści zostali uprowadzeni w Timbuktu, w tym Sjaak Rijke z Holandii, Jorgen Gustafsson ze Szwecji i Stephen Malcolm McGown z Republiki Południowej Afryki. Czwarty turysta z Niemiec został zabity, ponieważ nie chciał współpracować ze sprawcami. Rijke został uratowany w kwietniu 2015 roku.

09 grudnia 2011: AQIM opublikowała dwa zdjęcia pokazujące pięć porwanych osób pochodzenia europejskiego, w tym trzech turystów uprowadzonych w Timbuktu. Francuski zakładnik Philippe Verdon zginął w marcu 2013. Lazarevic został uwolniony w dniu 9 grudnia 2013 roku 

30 września 2013: AQIM przyznała się do zamachu samobójczego w Timbuktu, zginęło co najmniej dwóch cywilów.

20 listopada 2015: AQIM i Ruch Niezależnych Naserystów zaatakował hotel w Bamako, Mali. Zginęło 19 osób.

15 stycznia 2016:. AQIM napastnicy atakują lokal Capuccino i hotel w Wagadugu, zabijając co najmniej 28 osób, raniąc 56.

 

Harakat al-Shabaab al-Mudżahedini, bardziej znany jako Al-Shabaab to grupa terrorystyczna z siedzibą w Afryce Wschodniej. W 2012 roku potwierdzili swoją wierność organizacji Al-Kaida. W lutym 2014 niektórzy z liderów grupy pokłócili się z Al-Kaidą  i szybko stracili grunt. Siła oddziałów Al-Shabaab została oszacowana na około 14 tysięcy bojowników.

Al-Shabaab jest pochodną Związku Sądów Islamskich (ICU), które podzieliły się na kilka mniejszych frakcji po jego klęsce w 2006 roku przez tymczasowy rząd federalny Somalii (TFG) i etiopskich sojuszników wojskowych TFG w. Grupa opisuje się jako prowadząca dżihad przeciwko "wrogom islamu" i jest zaangażowana w walkę z rządem Somalii oraz misją Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM). Al-Shabaab zostało uznane za organizację terrorystyczną przez Australię, Kanadę, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Wielką Brytanię i Stany Zjednoczone,

Na początku sierpnia 2011 roku wojskom tymczasowego rządu federalnego i ich sojusznikom AMISOM udało się uchwycić wszystkich bojowników Al-Shabaab w Mogadiszu. W tym czasie nastąpiła ideologiczna zapaść, ponieważ kilku wyższych dowódców organizacji zostało zamordowanych. Ze względu na swoje korzenie wahabickie Al Shabaab jest wrogie tradycji sufich, co wywoływało częstą walkę z wojującą grupą Sufi Ahlu Sunna Waljama'a. Grupa jest podejrzewana o powiązania z Al-Kaidą w islamskim Maghrebie i Boko Haram. 

W sierpniu 2014 roku rząd somalijski rozpoczął operację zniszczenia organizacji. W dniu 1 września 2014 roku, amerykański bezzałogowy samolot przeprowadził atak, w którym zginął lider al-Shabaab Moktar Ali Zubeyr.

Organizacja dalej się rozwija, atakuje już nie tylko w Somalii, ale także w innych krajach Afryki Wschodniej.

 

Al-Kaida Półwyspu Arabskigo lub AQAP, znany również jako Ansar asz-Szaria w Jemenie jest islamską organizacją, działającą przede wszystkim w Jemenie i Arabii Saudyjskiej. Współpracuje z Al-Kaidą, oświadcza że jest podporządkowany tej grupie. Jest uważana za najbardziej aktywną z oddziałów al-Kaidy. Rząd USA uważa, że AQAP jest najbardziej niebezpiecznym z oddziałów Al-Kaidy.

Grupa została uznana za organizację terrorystyczną przez Organizację Narodów Zjednoczonych, Australię, Kanadę, Rosję, Syrię, Iran, Jemen, Arabie Saudyjską, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Unie Europejską oraz Stany Zjednoczone.

Strzelanina w Little Rock w 2009, Abdulhakim Mujahid Muhammad, dawniej znany jako Carlos Leon Bledsoe, muzułmański konwertyta, który spędził czas w Jemenie, w dniu 1 czerwca 2009 roku otworzył ogień w biurze rekrutacji wojskowej w Little Rock w Arkansas. Powiedział, że został wysłany przez Al-Kaidę na Półwyspie Arabskim. 

Umar Farouk Abdulmutallab próbował w Boże Narodzenie wysadzić samolot Northwest Airlines Flight 253, gdy ten zbliżał się Detroit 25 grudnia 2009 roku. Materiały ukryte w bieliźnie nie eksplodowały.

8 lutego 2010 roku lider Said Ali Al-Shihri wezwał do  świętej wojny i blokady Morza Czerwonego. Wzywał Al-Shabaab w Somalii o pomoc w blokadzie. 

29 października 2010 roku w samolocie zostały odkryte dwa pakiety zawierające bomby, zapobiec udało się tylko dzięki informacją wywiadu z Wielkiej Brytanii i Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

W listopadzie 2010 roku grupa ogłosiła strategię o nazwie "Operacja Krwotok", która został zaprojektowana, aby zarobić na "fobii bezpieczeństwa". Nazwa operacji miała pochodzić od dużej liczby ataków na niewielką skalę przeciwko interesom Stanów Zjednoczonych, z zamiarem osłabienia gospodarki Ameryki. 

21 maja 2012 roku samobójczy atak na członków personelu wojskowego. Ponad 120 osób zabitych i 200 rannych.

Podczas czerwca 2012 roku w atakach Al-Kaidy w południowym Jemenie, zginęło 73 cywilów.

5 grudnia 2013 roku atak na jemeńskie Ministerstwo Obrony w Sanie,zabitych co najmniej 56 osób.

9 maja 2014 roku kilku jemeńskich żołnierzy zginęło podczas ataku na bramę pałacu prezydenckiego.

7 stycznia 2015 roku, atak na francuską siedzibę gazety Charlie Hebdo, w wyniku śmierć poniosło 12 obywateli francuskich i 11 zostało rannych. Urodzeni we Francji bracia algierskiego pochodzenia twierdzili, że byli członkami Al-Kaidy w Jemenie.

 

Dżabhat an-Nusra lub Jabhat al-Nusra (JN lub JAN), czasami nazywana al-Kaidą w Syrii lub al-Kaidą na Bliskim Wschodzie, to sunnicka organizacja terrorystyczna, która zwalcza syryjskie siły rządowe w Syrii w celu utworzenia państwa islamskiego. Działa także w sąsiednim Libanie. 

Grupa ogłosiła swoje powstanie 23 stycznia 2012 roku. W listopadzie 2012 roku The Washington Post opisywał al-Nusrę jako jedno z najbardziej znaczących ramion sił rebelianckich. Dziesięć dni później Stany Zjednoczone ogłosiły Jabhat Al-Nusrę organizacją terrorystyczną, a następnie zrobiło to kilkanaście innych krajów.

Na początku 2015 roku pojawiły się doniesienia, że ​​Katar i inne państwa Zatoki będą wspierać Al-Nusrę pieniędzmi, jeśli ta odłączy się od Al-Kaidy. Zachodni obserwatorzy uznali taki podział za nieprawdopodobny, a w marcu 2015 roku przywódca al-Nusry odmówił podziału. 

W okresie październik-grudzień 2012 roku Nusra otrzymała słowa pochwały i uznania za wysiłki w "rewolucji" przeciw Assadowi od grupy buntowników Free Syrian Army (FSA).

2015 

Podczas udanych syryjskich ofensyw  Idlib od marca do maja 2015 roku, Al-Nusra skutecznie koordynuje swoje działania z Free Syrian Army oraz z  umiarkowanymi syryjskimi ekstremistami.

06 stycznia 2012 atak na Al-Midan przeprowadzony przez Abu al-Baraa al-Shami. 

23 stycznia 2012 w oświadczeniu grupa twierdziła, że ​​zaatakował siedzibę bezpieczeństwa w prowincji Idlib.

W marcu 2012 zamachy w  Damaszku.

10 maja 2012 zamachy w Damaszku 

29 maja 2012 r  odkryty masowy grób w pobliżu miasta Deir ez-Zor. 13 mężczyzn zostało rozstrzelanych i zakopanych razem.

17 czerwca 2012 roku Ahmad al-Walid Ayesh, opisany przez syryjskie władze jako "prawa ręka" w Dżabhat an-Nusra, został zabity, gdy władze Syrii odkryły jego kryjówkę. 

W dniu 27 czerwca 2012 roku grupa syryjskich rebeliantów zaatakowały prorządową stację telewizyjną w miejscowości Drousha, na południe od stolicy Damaszku. 

Morderstwo w lipcu 2012 dziennikarza Mohammeda al-Saeeda, znanego prezentera wiadomości telewizyjnych.

3 października 2012 trzy bomby eksplodowały w centrum Aleppo zabijając 48 osób. Ponad 122 osób zostało ciężko rannych.

Dżabhat an-Nusra bierze odpowiedzialność za atakowanie wielu syryjskich baz wojskowych, w tym:

Aleppo: baza obrony powietrznej 12 października 2012

Aleppo: koszary Hanano

Raqqa: koszary Suluq

Podczas szturmu na koszary Hanano 11 żołnierzy zginęło. Podczas ataku na bazę w Raqqa zginęło 32 żołnierzy. 

W październiku 2012 roku dołączyli do innych rebeliantów w ataku na bazy Wadi DEIF wokół Maraat al Numan. 

Atak na bazę lotniczą Taftanaz w listopadzie 2012 ważną i strategiczną dla armii syryjskiej, gdzie znajdowało się około 48 śmigłowców.

Grupa zajęła trzy posterunki wojskowe wokół Saraqeb pod koniec października 2012 roku, zmuszając następnego dnia armię syryjską do wycofania się z obszaru. W ataku zginęło 28 syryjskich żołnierzy oraz 5 bojowników Nusry.

Członkowie Dżabhat an-Nusra przeprowadzili dwa ataki samobójcze na początku listopada 2012. Jeden miał miejsce w centrum rozwoju obszarów wiejskich w Sahl al-Ghab w prowincji Hama, gdzie bomba zabiła dwie osoby. Drugi miał miejsce w okolicach Damaszku, gdzie zamachowiec-samobójca zabił 11 osób.

Dżabhat an-Nusra oświadczył "no-fly-zone" nad Aleppo, stosując artylerię przeciwlotniczą 23 mm i 57 mm.

W lutym 2013 roku bojownicy Al-Nusra byli zaangażowani w walkę z siłami Syrii, które nacierały na Aleppo. Ponad 200 ofiar.

W grudniu 2013 roku al-Nusra uprowadził 13 mnichów z chrześcijańskiego klasztoru w Maaloula. 

W czerwcu 2013 r. Dżabhat an-Nusra wziął odpowiedzialność za 70 ataków samobójczych w Syrii w czasie konfliktu. 

W dniu 28 sierpnia 2014 roku bojownicy z grupy porwali 45 żołnierzy sił pokojowych ONZ z Fidżi. Zostali uratowani.

Pod koniec października 2014 roku Al-Nusra zaczęła atakować Wolną Armię Syrii i umiarkowanych islamistów, z którymi był wcześniej sprzymierzony, aby w końcu ustanowić własne państwo islamskie w miastach  w Idlib i innych sąsiednich prowincjach. 

W czerwcu 2015 bojownicy Al-Nusra zabili 20 mieszkańców w prowincji Idlib. 

Dwóch żołnierzy Armii Rewolucyjnej ściętych przez Nusrę.

W październiku 2015 roku Al-Nusra oferuje miliony dolarów za zabicie syryjskiego prezydenta Baszara al-Assada i lidera Hezbollahu Sayyeda Hassana Nasrallaha.

2015-obecnie

Rosyjskie naloty skierowane na pozycje Al-Nusry. 

Abu Ubaid Al-Madani, w wyemitowanym filmie skierowanym do Rosjan ostrzega przed masakrą rosyjskich żołnierzy. 

W listopadzie 2015 roku bojownicy Al-Nusra wspierani przez syryjskich Turkmenów byli zaangażowani w ciężkie walki w Syrii, w północnej Latakii.

24 stycznia 2016 r. napięcia między Ahrar ash-Sham i Dżabhat al-Nusra w mieście Harem. Kolejne starcia wybuchły w Salqin. 

17 lutego prawie połowa Jund Al-Aqsa liczącej 400 bojowników organizacji dołączyła do al-Nusry. Pięć dni później dwie grupy z okolic Damaszku przysięgły wierność Al-Kaidzie w Syrii. 

25 lutego, Dżabhat an-Nusra wycofał się z miasta Sarmada, w pobliżu granicy tureckiej w prowincji Idlib, aby zapobiec bombardowania rosyjskich samolotów bojowych.

Niektóre jednostki al-Nusry zaczęły brać udział w starciach przeciwko IS już pod koniec 2013 roku.

W lutym 2014 roku wysiłki w celu zakończenia sporu między IS a Nusrą zawiodły, Al-Kaida oficjalnie odcięła się od  swojego dawnego partner ISIL. W dniu 16 kwietnia 2014 roku ISIL zabił głównego dowódcę JN w Idlib Abu Mohammada al-Ansari wraz z jego rodziną. W maju 2014 wybuchł otwarty konflikt między ISIL i al-Nusra w Deir ez-Zor, setki zabitych po obu stronach.

W lipcu 2014 roku al-Nusra w znacznym stopniu opuściła Deir ez-Zor. 

W czerwcu 2015 roku al-Julani stwierdził w odniesieniu do IS: "Nie ma rozwiązania między nami teraz ani w najbliższej przyszłości.."

W 2016 walki trwają.

 

Al-Kaida na subkontynencie indyjskim lub Qaedat al-Jihad na subkontynencie indyjskim, zwykle w skrócie AQIS, jest islamistyczną organizacją zbrojną, której celem jest walka z rządem Pakistanu, Indii, Birmy i Bangladeszu w celu ustanowienia państwa islamskiego. Grupa ma zamiar atakować amerykańskie cele na subkontynencie indyjskim.

2 września 2014 zabójstwo starszego oficera armii pakistańskiej; został zastrzelony.

6 września 2014 roku atak na stocznie marynarki wojennej w Karaczi, podobno prowadzone przez byłych funkcjonariuszy Pakistan Navy, którzy bezskutecznie próbowali porwać fregatę F-22P. Trzech napastników zginęło, a siedmiu zostało zatrzymanych przez siły pakistańskie. 

20 grudnia 2014 roku atak na szkoły w Peszawarze. 

W filmie wyemitowanym w dniu 2 maja 2015 r. AQIS przyznał się do zabicia czterech blogerów z Bangladeszu: Avijit Roy, Washiqur Rahman Babu, Ahmed Rajib Haider i AKM Shafiul Islam. 

Maj 2015 - Zabicie dwóch obywateli pakistańskich: dr. Shakeela AUJ i bloger Aneeqa Naza. 

 

Brygada Abdullah Azzam lub al-Kaida w Libanie to sunnicka grupa bojowników i gałąź Al-Kaidy w Libanie. Grupa, która rozpoczęła swoją działalność w 2009, została założona przez Saleh Al-Qaraawi i ma swoją sieć w różnych krajach, głównie w Egipcie, Iraku, Syrii, Jordanii, Libanie i Strefie Gazy.

Został nazwany na cześć zmarłego Sheikha Abdullaha Azzama, Palestyńczyka z Jordanii i dobrze znanego kaznodzieję, który był jednym z pierwszych arabskich ochotników, którzy wyjechali do Afganistanu na dżihad, przeciwko siłom ówczesnego Związku Radzieckiego w Afganistanie w 1980 roku.

Po ciezkich ranach otrzymane w wyniku ataku drona w Pakistanie i schwytaniu po powrocie do Arabii Saudyjskiej przez władze saudyjskie, kierownictwa Brygad objął Majid al-Majid.. Al-Majid został uznany za lidera i emira  w czerwcu 2012 roku, aż do jego schwytywania przez władze libańskie  27 grudnia 2013 roku, i ostatecznej śmierci z powodu niewydolności nerek  4 stycznia 2014 roku. Jego  następcą został Sirajuddina Zureiqat.

Tanzim Qaedat al-Jihad, znana także jako Al-Kaida w Archipelagu Malajskim, jest uważana za zbrojny odłam grupy w Azji Południowo-Wschodniej. Uważa się, że głównym dowodzącym jest  Noordin Mohammad Top.

 

Al-Kaida batalionów kurdyjskich (AQIB) jest islamistyczną organizacją działającą przede wszystkim przy północnej granicy iracko-irańskiej. Jest kurdyjskim odgałęzieniem Al-Kaidy, który przeprowadził kilka ataków na rząd Regionalnego Kurdystanu w północnym Iraku. Grupa została sklasyfikowana jako organizacja terrorystyczna przez Departament Stanu USA 1 stycznia 2012 roku

Grupa przeprowadziła kilka ataków, który największy był wobec Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Erbil, który zabił 19 osób w maju 2007 roku. 

AQIB zabiło 7 żołnierzy straży granicznej i jednego oficera ochrony PUK w Penjwan w lipcu 2007 roku.

We września 2010 dwóch policjantów zostało rannych po nieudanym ataku samobójczym w Sulaymaniyah.

 

Al-Mourabitoun jest afrykańską organizacją dżihadu utworzoną przez połączenie Ahmed Ould Amer i Ruchu na rzecz Jedności i Dżihadu w Afryce Zachodniej. Od 4 grudnia 2015 roku jest to gałąź Al-Kaidy Islamskiego Maghrebu (AQIM).

10 sierpnia 2015: IED zabija trzech malijskich żołnierzy i rani czterech innych w pobliżu Sevare.

11 sierpnia 2015: Atak na hotel Byblos w którym zginęło 13 osób, w tym pięciu pracowników ONZ, czterech żołnierzy, oraz czterech atakujących. 

07 marca 2015: Zamaskowana bojowniczka zabija 5 osób i rani innych 9 w popularnej wśród cudzoziemców restauracji w stolicy Mali, Bamako. Wśród ofiar Francuz i belgijski oficer ochrony z przedstawicielem Unii Europejskiej w mieście.

20 listopada 2015: grupa bojowników wzięła ponad 170 osób zakładników w hotelu Radisson Blu w Bamako, śmierć poniosły 22 osoby, w tym 2 zamachowców. Co najmniej 7 innych osób zostało rannych.

15 stycznia 2016: Atak na dwa sąsiednie budynki (hotel i siedzibę firmy) w centrum stolicy Burkina Faso w Wagadugu. Co najmniej 30 osób zginęło, a 56 innych zostało rannych.

Luty 2016: Grupa wydała komunikat dźwiękowy, w którym przyznała, że porwała australijską parę podczas ataków w Wagadugu i że zamierza uwolnić kobietę, ponieważ "Nie wykorzystuje kobiet w czasach wojny".

07 lutego 2016: Grupa uwalnia kobietę ​​porwaną podczas ataków w Wagadugu.

 

Al-Kaida w Bośni i Hercegowinie jest obecna od wojny w Bośni w 1992 roku, gdzie zorganizowała oddziały wolontariuszy dżihadu El Mudžahid, armii republiki Bośni i Hercegowiny. 

Atak w Mostarze, w Bośni i Hercegowinie, 18 września 1997 roku, ranił 29 osób. Zniszczył lub uszkodził 120 mieszkań, a także 120 pojazdów. To najpoważniejszy atak terrorystyczny w powojennej Bośni i Hercegowinie.

 

Jaafar Al-Tawhid Wal-Jihad fi Filastin  to grupa sunnitów palestyńskich w Strefie Gazy i na Półwyspie Synaj. Jest oddziałem al-Kaidy. Utworzenie grupy zostało upublicznione w dniu 6 listopada 2008 roku, w komunikatach o ślubowaniach wierności al-Kaidzie. Wielkość grupy nie jest powszechnie znana.

Ataki:

W kwietniu 2011 roku, zgodnie z Ma'an News Agency, grupy bojowe po raz pierwszy przyznały się do kilku jednoczesnych palestyńskich ataków rakietowych na Izrael. Jedną z tych grup była Al-Kaida w Strefie Gazy, która przyznała się do wystrzeliwania rakiet w Nahal Oz .

W dniu 13 kwietnia Ma'an poinformował o ataku rakietowym (2 rakiety) na Izrael.  

 

Al-Kaida Półwyspu Synaj jest egipską organizacją prawdopodobnie utworzoną przez połączenie Al-Kaidy na Synaju i Ansar al Dżihad. Jest to gałąź Al-Kaidy.

13 listopada 2011: Egipska policja aresztowała szefa oddziału al Kaidy na Synaju, Mohammed Eid Muslih Hamad, w El Arisz. Odpowiadał za sześć bombardowań gazociągu z Izraela i Jordanii. 

22 grudnia 2011: Ansar al Dżihad, ramię  al-Kaidy na Synaju, oświadczył formacji  sprawozdanie 

24 stycznia 2012:. Ansar al Dżihad oficjalnie potwierdza jego przywiązanie do  emira Al-Kaidy , Ajman az-Zawahiriego.

05 sierpnia 2012: Atak w któym ginie 10 egipskich  żołnierzy

12 września 2012: bojownicy al-Kaidy zaatakowali siły pokojowe ONZ w bazie na Synaju

2014: USA State uznaje organizację za terrorystyczną, która ogdrywa dużą role na Półwyspie Synaj.

- Al-Mulathameen Brigade

- Ansar Dine

- Abu Sayyaf 

- Ansar al-Islam 

- East Turkestan Islamic Movement

- Caucasus Emirate

- Fatah al-Islam

- Islamic Jihad Union

- Islamic Movement of Uzbekistan

- Jaish-e-Mohammed

- Jemaah Islamiyah

- Lashkar-e-Taiba

- Movement for Oneness and Jihad in West Africa

- Moroccan Islamic Combatant Group

- Rajah Sulaiman movement

źródło: wikipedia, własna wiedza pozyskana z książek.