HISTORIA PAŃSTWA ISLAMSKIEGO

Czy aby poznać Państwo Islamskie wystarczy cofnąć się wstecz do roku 2011? Niestety nie, żeby przedstawić sytuację i czynniki powstania obecnej potęgi IS musimy się cofnąć na wiele lat wstecz do roku 1999, i całą opowieść rozpocząć od przedstawienia Abu Musaba az-Zarkawiego, ojca chrzestnego ówczesnej grupy z której wyrośnie Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie.

Abu Musab az-Zarkawi urodził się 20 października 1966 w Zarqa, w Jordanii. Urodzony jako Ahmad Fadeel al-Nazal al-Khalayleh był pierwotnie bojownikiem islamistów z Jordanii, który w pewnym momencie swego życia postanowił wyjechać do Afganistanu aby tam szkolić się w jednym z obozów dżihadystycznych . Po wyjeździe do Iraku stał się "sławny" dopiero po zaplanowanych seriach zamachów bombowych, które wstrząsnęły ówczesnym konfliktem.

W roku 1990 założył swoją pierwszą grupę al-Tawhid Wal-Jihad. Pod koniec 2004 roku dołączył do al-Kaidy, ogłaszając swoją wierność przed Osamą bin Ladenem. Po tym al-Tawhid wal-Jihad, stał się Tanzim Qaidat al-Jihad fi Bilad al-Rafidayn, powszechnie znany jako Al-Kaidy w Iraku (AQI), a sam al-Zarkawi został Emirem "Al Kaidy w Kraju Dwóch rzek". 

We wrześniu 2005 roku, oświadczył, całkowitą wojnę z szyitami w Iraku po irackiej rządowej ofensywie na powstańców w sunnickim mieście Tal Afar. Zarkawi zginął  7 czerwca 2006 roku,  podczas nalotu sił powietrznych USA, gdy uczestniczył w spotkaniu w Hibhib.

Jama'at al-Tawhid wal-Dżihad było zbrojnym ugrupowaniem dżihadystycznym utowrzonym w 1999 roku, kierowana przez Abu Musab az-Zarkawiego. Grupa rozpoczęła swoją działalność w Jordanii, aby następnie rozwinąć sieć w Iraku, w którym zagraniczni bojownicy odegrali kluczową rolę. 17 października 2004 roku grupa stała się znana jako al-Kaidy w Iraku (oficjalna nazwa Tanzim Qaidat al-Jihad fi Bilad al-Rafidayn). 

07 sierpnia 2003: W ataku na Jordańską ambasadę w Bagdadzie  zginęło 17 osób, rannych zostało co najmniej 40. 

19 sierpnia 2003: Zamach na Hotel Canal,  który zabił szefa misji ONZ w Iraku Sergio Vieira de Mello i 22 innych osób w siedzibie ONZ w Bagdadzie. Ponad 100 osób zostało rannych. 

29 sierpnia 2003: Atak na meczet w Nadżaf, która zabił ajatollaha Sayeda Mohammeda al-Hakima Baqira i ponad 85 innych osób, ponad 500 osób zostało rannych.

12 listopada 2003: Zamach na ciężarówki w Nasiriyah w którym zginęło 17 włoskich paramilitarnych policjantów, rannych co najmniej 100 osób. 

02 marzec 2004: Seria zamachów w Bagdadzie i Karbali, które zabiły około 178 szyickich cywilów i raniły co najmniej 500 innych.

24 kwietnia 2004: Zarkawi wziął odpowiedzialność za serię zamachów bombowych na przepompownie ropy naftowej w Zatoce Perskiej.

18 maja 2004: Zamach na prezydenta Irackiej Rady Prezesów Ezzedina Salima w Bagdadzie. 

18 czerwca 2004: Zamach samobójczy w Bagdadzie  w pobliżu irackiego centrum rekrutacji armii, który zabił 35 cywilów, a ranił 145.

01 sierpnia 2004: Atak na sześć kościołów w Bagdadzie i Mosulu, 12 osób zginęło, a 71 zostało rannych. 

14 września 2004: Samochód-pułapka zabija 47 osób, a rani 100.

30 września 2004: Zamach w Bagdadzie  w którym zginęło 41 osób.

29 pazdiernik 2004: Masakra z 49 nieuzbrojonych irackich rekrutów Gwardii Narodowej 

03 grudnia 2004: nieudana próba wysadzenia iracko-jordańskiej granicy.

Tanzim Qaedat al-Jihad fi Bilad al-Rafidayn  określane również jako Al-Kaidy w Iraku (AQI) lub Al-Kaida w Mezopotamii, była iracka organizacja islamska powiązana z al-Kaidą utworzona w roku 2004. Odgrywała pierwsze skrzypce w irackiej rebelii i odegrał kluczową rolę w ustanowieniu Rady Szury Mudżahedinów w Iraku i Islamskim Państwie w Iraku.

Pod koniec października 2004 roku, Al-Kaidy w Iraku porwał obywatela Japonii Shosei Koda. W filmie zamieszczonym na stronie internetowej, AQI dał Japonia 48 godzin na wycofanie swoich wojsk z Iraku, w przeciwnym wypadku los Koda będzie taki sam jak wszystkich "niewiernych".Podczas gdy Japonia odmówił wykonania niniejszej groźby, Koda został ścięty, a jego poćwiartowane ciało znaleziono 30 października.

Ataki bombowe 19 grudnia 2004 roku w Nadżaf oraz Karbala, zabijają 60 osób.

W roku 2005 (wg dokumentów AQI zajętych w 2008 roku), al Kaida rozpoczęła zabijanie irackich plemion i nacjonalistycznych powstańców.

30 stycznia: AQI rozpoczęła ataki na wyborców podczas wyborów legislacyjnych  w Iraku. Zginęły 44 osoby.

28 lutego: Zamach na irackich policjantów i rekrutów Gwardii Narodowej w mieście Hilla. 125 osób ginie. 

2 kwietnia: Atak na więzienie w Abu Ghraib 

7 maja: Zamach w Bagdadzie, 22 osoby zostały zabite, w tym dwóch Amerykanów. 

6 lipca: AQI przyznała się do porwania i zabicia ambasadora Egiptu w Iraku, Ihaba el-Sherifa 

15-17 lipca: Seria trzech zamachów. 150 osób zabitych i 260 rannych. 

19 sierpnia: Atak rakietowy zabija żołnierza Jordanii 

14 września: Zamachy bombowe w Bagdadzie, w których zginęło około 160 osób.

16 września: Samobójczy atak na szyicki meczet 200 km na północ od Bagdadu zginęło 13 wyznawców 

24 października: AQI wykonał skoordynowane ataki samobójcze w Bagdadzie.

09 listopada: W jordańskiej stolicy Ammanie, trzy ataki bombowe  zginęło 60 osób

18 listopada: Seria zamachów bombowych na szyickie meczety w mieście Chanakin, w których zginęło 74 osoby

5 stycznia: zamachy na szyickich cywilów w Karbali i Ramadi, w pobliżu sanktuarium i centrum rekrutacji policji

3 czerwca: AQI porywa i zabija czterech rosyjskich dyplomatów w Iraku.

16 czerwca: Atak na pozycję USA koło Bagdadu , jeden amerykański żołnierz zginął, a dwóch zostało uprowadzonych. Którzy następnie byli torturowani i zabici.

Jesień 2006: AQI przejął Bakube, stolicy Dijali,  przed marcem 2007 AQI & Islamskie Państwo Iraku (ISI) ogłosił Bakubę jako stolice nowo powstającego państwa. 

Rada Szury Mudżahedinów, była organizacją zrzeszającą co najmniej sześć sunnicki islamskich grup powstańczych które brały udział  w irackiej rebelii przeciwko USA i koalicji irackich sił. Powstała w 2006 roku.

Al-Kaida w Iraku (Rada Szury Mudżahedinów) była we wrześniu 2006 uważana przez USA za "najbardziej znaczącą siłę polityczną" w prowincji Anbar w Iraku.

W połowie października 2006 roku, w oficjalnym oświadczeniu Rada Szury Mudżahedinów została rozwiązana i zastąpiona przez Islamskiego Państwo w Iraku.

Ataki (patrz opis - Tanzim Qaedat al-Jihad fi Bilad al-Rafidayn ).

Po śmierci Abu Musaba az-Zarkawiego jego miejsce przejmuje Abu Omar al-Baghdadi oraz Abu Ayyub al-Masri.

Hamid Daud Mohamed Khalil al Zawi (zmarł 18 kwietnia 2010) - znany jako Abu Abdullah al-Rashid al-Bagdadi, Abu Hamza al-Bagdadi  lider Rady Szury Mudżahedinów, a chwilę później Państwa Islamskiego w Iraku.

Jego historia nie jest znana, a faktów z jego życia jest bardzo mało. Prawdopodobnie był on oficerem w czasach partii Baas reżimu Saddama Husajna. 

18 kwietnia 2010 roku al-Bagdadi  zginął, w wspólnej operacja amerykańskich i irackich sił na jego dom, w którym ukrywał się niedaleko Tikritu w Iraku.

Abu Hamza al-Muhadżir ( prawdopodobnie urodzony w 1968, zmarł 18 kwietnia 2010 roku) , znany także jako  Abu Hamza al-Muhajir był aktywnym bojownikiem Al-Kaidy i starszym doradcą byłego lidera Al-Kaidy w Iraku, Abu Musaba al-Zarkawiego. Po śmierci al- Zarkawiego, w dniu 12 czerwca 2006 roku al-Kaida w Iraku ogłosiła, że al-Masri został mianowany nowym przywódcą powstańczej grupy. Zginął podczas nalotu na jego dom 18 kwietnia 2010 r.

Islamskie Państwo Iraku (powszechnie al-Kaida w Iraku) była to sunnicka grupa islamska, które miała na celu utworzenie sunnickiego państwa islamskiego na terenie Iraku. Została ona utworzona 15 października 2006 w wyniku połączenia się z kilku irackich grup rebelianckich, w tym Tanzim Qaidat al-Jihad al-fi Bilad Rafidayn-'Al-Kaidy w Iraq'-i jej sojuszników Rady Szury Mudzahedinów.

W latach 2006-2008, podczas wojny w Iraku, ISI miał jednostki wojskowe i twierdze w Mosulu i w guberniach Bagdadu, Al Anbar i Diyala, a swoją stolicą ogłosił miasto Bakuba.

AQI  kontrolował dużą część Iraku w latach 2006- 2008. Jesienią 2006 AQI przejął Bakuba. W 2006 AQI / ISI miał twierdze w Al-Anbar, od Faludży po Qaim. W 2007 roku ISI miały jednostki wojskowe w Bagdadzie, a następnie w latach 2007-2008, ISI stworzył twierdze w Mosulu w Ninawie. 

W okresie od lipca do października 2007 r AQI / ISI stracił bazy wojskowe w prowincji Anbar i dzielnicy Bagdadu, a od kwietnia 2007 do kwietnia 2009 roku, stracił znaczną pomoc, mobilność i wsparcie finansowe.

W operacji Phantom Phoenix, styczeń-lipiec 2008, siły wielonarodowe w Iraku próbowali dopaść ostatnich ekstremistów we wschodniej Dijala. W maju 2008 roku, USA i iracka ofensywa militarna przeprowadziłą atak na AQI w Al Anbar i prowincji Diyala, pozostawiając resztki AQI które zaszyły się w okolicach miasta Mosul.

W maju 2009 roku iraccy urzędnicy stwierdzili, że potrzebna jest interwencja wojsk USA w Dijala, z powodu zamachów samobójczych.

18 kwietnia 2010, Abu Hamza al-Muhadżir, lider AQI i Abu Omar al-Baghdadi, przywódca Islamskiego Państwa Iraku, zginęli we wspólnej amerykańsko-irackiej akcji niedaleko Tikritu.

W czerwcu 2010 roku Amerykański generał Ray Odierno powiedział, że 34 z 42 liderów AQI zostało zabitych lub schwytanych, i ogłosił, że AQI  "stracił połączenie" z przywództwem w Pakistanie i ma trudności w rekrutacji oraz znalezieniu nowych liderów.

W listopadzie 2010 roku, 12 podejrzanych, w tym Huthaifa al-Batawi, Emir Bagdadu Al-Kaidy w Iraku, zostało aresztowanych w związku z atakiem w październiku 2010 r na kościół w Bagdadzie. Batawi został zamknięty w  więzieniu w dzielnicy Bagdadu Karrada. Podczas próby ucieczki w maju 2011 roku, Batawi i 10 innych bojowników zostało zabitych przez irackie siły specjalne.

23 listopada 2006: Zamachy w  Sadra zabijają 215 osób

16 i 27 marca 2007: Śmiertelne ataki na irackich sunnitów

23 marca 2007: Zamach na sunnicką wicepremier Iraku Salam al-Zaubai 

Maj 2007: Islamskie Państwo Iraku przyznał się do ataku na wojskową pozycję USA, zginęło 7 amerykańskich żołnierzy.

25 czerwca 2007: Zamach w Al Anbar na plemiennych przywódców i urzędników w Hotelu Mansour w Bagdadzie, zabija 13 osób, w tym sześciu sunnickich szejków i innych znanych osobistości.

Do sierpnia 2007 śmierć poniosło około 800 osób należących do społeczności Jazydów.

13 września 2007: ISI zabija sunnickiego szejka Abdul Sattar Abu Risza, 

25 września 2007: Kolejny śmiertelny atak na sunnitów.

3 stycznia 2009: Zamach samobójczy w Yusufiyah, 25 mil od Bagdadu, zginęło 23 osoby

W dniach 7 i 22 kwietnia 2009: 10 ataków bombowych, zginęło 74 osób. [53] 

23 kwietnia 2009: Dwa ataki samobójce, powodując śmierć 76 osób.

20 czerwca 2009: Zamach w  Taza, ginie 73 szyitów.

19 sierpnia 2009: Trzy samochody-pułapki eksplodowały w Bagdadzie, zabijając 101 osób i raniąc 563 osób.

25 października 2009: Zamachy na irackie bliźniacze budynki rządowe w Bagdadzie zabijając 155 osób i ranią 721.

08 grudnia 2009: Pięć ataków bombowych w Bagdadzie na budynki rządowe i patrol policji, ginie 127 osób, rannych 448.

W dniu 18 kwietnia 2010 roku Abu Hamza al-Muhadżir, lider AQI i Abu Omar al-Baghdadi, przywódca Islamskiego Państwa Iraku, zginęli niedaleko Tikritu. 

13 czerwca 2010: zamachowcy samobójcy przebrani w mundury wojskowe zaatakowali Bank Centralny Iraku, zabijając 18 osób i raniąc 55.

17 sierpnia 2010: ISI wykonał samobójczy atak bombowy na rekrutów w Bagdadzie, zabijając 60 osób. 

31 października 2010: Atak na kościoła katolicki w Bagdadzie. 58 wyznawców, księży, policjantów i przypadkowych osób zginęło, a wielu zostało rannych.

Wladze przejmuje Abu Bakr al-Baghdadi.

Abu Bakr al-Baghdadi (urodzony 28 lipca 1971 jako Ibrahim Awad Ibrahim al-Badri)  jest liderem organizacja znanej jako Państwa Islamskie, któe znajduje się w zachodnim Iraku, Libii, północno-wschodniej Nigerii i Syrii. 

W dniu 4 października 2011 roku Departament Stanu USA zamieścił al-Bagdadiego w specjalnie wyznaczonej liście najniebezpieczniejszych terrorystów i ogłosił nagrodę w wysokości 10 mln do USD za informacje prowadzące do jego schwytania lub śmierci. Tylko przywódca al Kaidy, Ajman az-Zawahiri, proponuje większą nagrodę za jego pojmanie lub śmierć (25 mln US $).

Al-Baghdadi urodził się w Samarrze, zaś w momencie inwazji amerykańskiej na Irak był imamem w jednym z meczetów w rodzinnym mieście. Ukończył studia na Uniwersytecie Bagdadzkim. Według dalszych niepewnych informacji jeszcze za rządów Saddama Husajna należał do radykalnej organizacji islamskiej, według innej wersji Amerykanie przetrzymywali go przez cztery lata w Camp Bucca (został zwolniony w 2009) i to tam jego poglądy religijne silnie się zradykalizowały. Według jeszcze innych informacji al-Baghdadi został członkiem al-Ka’idy krótko po wybuchu wojny amerykańsko-irackiej i służył pod rozkazami Abu Musaba az-Zarkawiego, początkowo zajmując się przerzucaniem przez granicę zagranicznych bojowników islamskich, następnie zaś został samozwańczym emirem Rawy. Tam miał zasłynąć z brutalności jako przewodniczący założonego przez siebie sądu szariackiego i inicjator publicznych egzekucji osób podejrzewanych o wspieranie wojsk amerykańskich.

Nie bez powodu, jak przytaczają media, Baghdadi jest nazywany "niewidzialnym szejkiem". W przeciwieństwie do bin Ladena, Zawahiriego czy innych przywódców islamskich grup terrorystycznych nie publikuje nagrań wideo, w których przechwala się zdobyczami i grozi kolejnymi atakami. 

W sierpniu 2011 roku, Abu Bakr al-Baghdadi na polecenie al-Kaidy upoważnia Abu Mohammad al-Golani aby założył syryjski odłam Al-Kaidy, w celu obalenia reżimu Assada i ustanowienie tam Państwa Islamskiego. Golani z kilkoma innymi bojownikami przedarł się przez granicę do Syrii, i dotarła do komórek uwolnionych od maja do czerwca 2011 roku z więzienia wojskowego Sednaya. Grupa formalnie powstała 23 stycznia 2013 roku pod nazwą "Jabhat al-Nusra l'Ahl as-Sham" (wsparcie Frontu Ludu Sham).

W dniu 22 lipca 2012 roku, Al-Bagdadi wydał przemówienie, poświęcone syryjskiemu powstaniu oraz wojny domowej.

W drugiej połowie 2012 roku, Jabhat al-Nusra wyróżniał się spośród szeregu grup zbrojnych wschodzących w Syrii jako zdyscyplinowana i skuteczna siła bojowa. W grudniu 2012 roku, USA wpisał Nusrę na listę  organizacji terrorystycznych. W styczniu 2013 r Nusra była już potężną siłą z silnym poparcia w Syrii.

W dniu 8 kwietnia 2013 roku Abu Bakr al-Bagdadi ogłosił, że stworzył Jabhat al-Nusra, aby połączyć ją teraz z ISI w jedną grupę, "Islamskie Państwo Iraku i al-Sham" (ISIL lub ISIS). Golani odrzuciła tę próbę połączenia. Nusra stała się podzielona, niektórzy członkowie, zwłaszcza zagraniczni bojownicy dołączyli do ISIL, inni pozostali wraz z Golanim.

W dniu 4 października 2011 roku Departament Stanu USA zamieścił al-Bagdadiego w specjalnie wyznaczonej liście najniebezpieczniejszych terrorystów i ogłosił nagrodę w wysokości 10 mln do USD za informacje prowadzące do jego schwytania lub śmierci. 

Według amerykańskiego Departamentu Stanu, AQI był obecny 2011 roku głównie w Iraku, ale również przeprowadzał atak w Jordanii i utrzymuje sieć logistyczną na całym Bliskim Wschodzie, w Afryce Północnej, Azji Południowej i Europie. 

23 Lipca 2012: W atakach w różnych miejscach zabitych zostało 100 osób i 300 rannych.

W okresie od lipca 2012 do lipca 2013, ISI przeprowadza fale 24 ataków bombowych  i ośmiu ataków na więzienia w Iraku. 

Państwo Islamskie (ad-Dawlah al-Islamiyah) lub IS, odkąd został ogłoszony światowy kalifatu w czerwcu 2014 roku, przez  Abu Bakr al-Baghdadi obecnego kalifa. Kalifat prawowicie sprawuję kontrolę religijną, polityczną i wojskową nad wszystkimi muzułmanami na całym świecie. W grudniu 2015 roku grupa posiadała kontrolę nad rozległym terytorium Iraku i Syrii, z populacją wahającą się od 2,8 mln, do aż 8 milionów ludzi, gdzie ściśle egzekwowane jest prawo szariatu. IS kontroluje małe obszary Libii, Nigerii i Afganistanu, działa także w innych częściach świata, w tym w Afryce Północnej i Azji Południowej. ISIS zyskał rozgłos na początku 2014 roku, kiedy zdobyło główne miasta irackich sił rządowych w zachodnim Iraku po błyskawicznej i niespodziewanej ofensywie, aby w następstwie ataków zdobyć Mosulu [46] i  dokonać masakry w Sindżarze. W Syrii, grupa przeprowadziła ataki naziemne po obu stronach na siły rządowe, jak i frakcje rebeliantów. Liczba bojowników ugrupowania szacowana jest na około 100 tysięcy.

IS to grupa salafistyczna/wahabistyczna. Wynika to interpretacji ekstremistycznego islamu, który promuje przemoc religijną, w stosunku do muzułmanów, którzy nie zgadzają się z interpretacją salafitów, oraz niewiernych i apostatów. 

Według niektórych obserwatorów, IS jest bardzo zbliżony z ideologią Bractwa Muzułmańskiego, pierwszej post-osmańskiego grupy islamistycznej, której korzenie sięgają końca 1920 roku w Egipcie. Których droga podąża wiele współczesnych grup islamskich, w tym al-Kaida. Inne źródła natomiast potwierdzają śladowe pierwiastki wahabizmu w grupie.

Zasady Państwa Islamskiego są restrykcyjne i jasne. IS dąży do powrotu do początków islamu, odrzucając wszelkie innowacje w religii, które ich zdaniem psują pierwotnego ducha. Stara się ożywić oryginalny wahabistyczny projekt przywrócenia kalifatu, objęty ściśle Salaficką doktryną. PI potępia zwolenników prawa świeckiego, określając ich jako niewiernych.

Salafici wierzą, że tylko prawowity organ może dzierżyć władzę na światowym dżihadzie, i że ich priorytetem jest walka z niewiernymi w krajach muzułmańskich, jak i niemuzułmańskich, czego celem jest oczyszczenie świata arabskiego. 

Białe napisy na czarnym tle oświadczają: „Nie ma boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego prorokiem” – jest to muzułmańskie wyznanie wiary, zwane Szahadą. Wypowiedziany trzy razy decyduje o przejściu na islam przez wypowiadającego. 

Czarne litery na białym tle oznaczają: „Mahomet jest wysłannikiem Boga”, a całość ma przypominać pieczęć Proroka.

Czarno-biała flaga jest używana przez Państwo Islamskie, jako symbol państwowy, jak to jest w przypadku każdego oficjalnie istniejącego kraju. Jest to swego rodzaju wyznanie ich filozofii rozumienia świata oraz wiary.

TRAC zidentyfikował 60 grup dżihadystycznych w 30 krajach, które zobowiązały wierność lub wsparcie dla IS od połowy listopada 2014 roku, wiele z tych grup były wcześniej powiązane z al-Kaidą, co sugeruje zmianę w globalnym dżihadzie w kierunku IS. 

- Boko Haram

- Ansar al-Sharia (Tunisia)

- Jund al-Khilafah

- Mujahideen Shura Council in the Environs of Jerusalem

- Jamaah Ansharut Tauhid – (pledged support to ISIL; the majority of the group split off after its leader pledged allegiance to ISIL)

- Islamic Movement of Uzbekistan

- Jundallah (Pakistan)

- Caucasus Emirate (Multiple Caucasus Emirate commanders switched allegiance to ISIL)

- Sheikh Omar Hadid Brigade

- Khalifa Islamiyah Mindanao

- Jemaah Islamiyah

- Abu Sayyaf

- Bangsamoro Islamic Freedom Fighters

- Ansar Khalifah Philippines

- Wpływy z okupowanego terytorium ( kontrola nad bankami, zbiornikami ropy naftowej i gazu, opodatkowanie, wymuszenia i rabunki dóbr gospodarczych)

- Porwania dla okupu

- Darowizny z Arabii Saudyjskiej i Zatoki Perskiej

- Materiały udzielane przez zagranicznych bojowników

- Prywatni anonimowi fundatorzy

Głównym celem IS jest terroryzowanie i planowanie śmiercionośnych ataków na różne cele, na całym świecie. W ich rozumowaniu przeprowadzane aktu terrory mają na celu osłabić i wzbudzić strach w szeregach "krzyżowców".

Najważniejszym czynnikiem na polu bitwy jest wykorzystywanie VBIED czyli samochodów wyładowanych po brzegi materiałami wybuchowymi, często prowadzonych przez zamachowców, którzy wjeżdżają w grupę wrogich oddziałów i wysadzają się zadając potworne straty i siejąc spustoszenie.

Częstą taktyką IS jest atak z zaskoczenia, z kilku kierunków co prowadzi do osaczenia bojowników na danym terenie i krok po kroku eliminowania ich. 

W listopadzie 2006 roku, chwilę po powstaniu grupy "Islamskie Państwo Iraku", powstała fundacja Al-Furqan Media, która produkuje płyty CD, DVD, plakaty, broszur i produktów propaganddowe. Swoją obecność w mediach zaczęła rozszerzać w 2013 roku, wraz z utworzeniem drugiego skrzydła mediów, Al-I'tisaam Media Foundation w marcu oraz Fundacji Ajnad, która specjalizuje się w tworzeniu Nasheedów . W połowie 2014 roku, powstał Al-Hayat Media Center, która produkuje filmy dla zachodnich odbiorców, w języku angielskim, niemieckim, rosyjskim i francuskim. 

Od lipca 2014 roku al-Hayat rozpoczął wydawać cyfrowe czasopismo o nazwie Dabiq, w wielu językach, w tym angielskim. Według magazynu, jego nazwa pochodzi od miasta Dabiq w północnej Syrii, która wymieniona jest w hadisach o Armagedonie. Al-Hayat publikuje także magazyn cyfrowy o tureckiej nazwie Konstantiniyye. W czerwca 2015 roku grupa rozwinęła sieć radiową o nazwie Al-Bayan, w którym nadaje po arabsku, rosyjsku i angielsku i zapewnia zasięg w Iraku, Syrii i Libii. 

W dniu 8 kwietnia 2013 roku, al-Baghdadi wydała oświadczenie audio w którym zapowiedział, że Dżabhat an-Nusra i ISIL połączy się pod nazwą "Islamskie Państwo Iraku i Al-Sham". Al-Julani wydał oświadczenie zaprzeczające połączeniu.  W czerwcu 2013 roku, Al Jazeera poinformował, że uzyskała list napisanego przez lidera al-Kaidy  Ajman az-Zawahiriego, skierowany do obu liderów, w której orzekł wobec fuzji i wyznaczył emisariusza do nadzorowania relacji między nimi, aby położyć kres napięć. W tym samym miesiącu, al-Baghdadi wydał orzeczenie o odrzuceniu wiadomości Zawahiriego. 

Tymczasem kampania ISIL w celu uwolnienia uwięzionych członków ISIL zakończył się atakami  na wieżeinia w Taji i Abu Ghraib  w lipcu 2013 roku, w wyniku ofensywy udało się wydostać ponad 500 więźniów, w tym wielu weteranów irackiej rebelii.  W lutym 2014 roku, po walce o władzę, al-Kaida wypierał się jakichkolwiek powiązań ze ISIL. 

W styczniu 2014 roku rebelianci powiązani z Frontem Islamskiego i Wolną Armią Syrii rozpoczęli ofensywę przeciwko bojownikom IS w okolicach miasta Aleppo.  W maju 2014, Ayman al-Zawahiri nakazał Dżabhat an-Nusra, aby zatrzymać ataki na IS. W czerwcu 2014, po ciągłej walce między grupami, oddział al-Nusra w syryjskim mieście Abu Kamal okazał wierność ISIL. W połowie czerwca 2014 r zdobyli przejście Trabil na granicy Jordanii i Iraku, jedyne przejście graniczne między tymi dwoma krajami. ISIL otrzymała wsparcie publiczne w Jordanii, choć ograniczone, częściowo z powodu represji w kraju. 

W dniu 29 czerwca 2014 roku, organizacja proklamował się jak światowy kalifat. Abu Bakr al-Baghdadi znany przez jego zwolenników jako Amir al-Mu'minin, Kalif Ibrahim, został nazwany  kalifem, a grupa zmieniła nazwę na -Dawlah al-Islamiyah (Pañstwo Islamskie) (IS) 

W czerwcu i lipcu 2014 roku, Jordania i Arabia Saudyjska przeniosła żołnierzy na swoje granice z Irakiem po stracie kontroli lub wycofaniu się irackiego wojska ze strategicznych miast i terenów, które znalazły się pod kontrolą ISIL, lub plemion, które wspierały ISIL. 

W lipcu 2014 roku IS zwerbował ponad 6.300 bojowników. W dniu 23 lipca 2014 roku, lider Abu Sayyaf Isnilon Totoni Hapilon i kilka zamaskowanych mężczyzn przysiągło lojalność przed kalifem w filmie, dając IS obecność na Filipinach. We wrześniu 2014 roku grupa rozpoczęła porwania ludzi dla okupu, w imię IS.

3 sierpnia 2014 r ISIL zdobył miast Zumar, Sindżar i Wana w północnym Iraku.  Tysiące Jazydów ruszyło w wielka ucieczkę, obawiając się o zbliżających wrogich bojowników IS.  7 sierpnia 2014 roku nastąpiła amerykańska interwencja w Iraku oraz bombardowania, który rozpoczęły się 8 sierpnia.

Pod koniec października 2014 roku, 800 bojowników uzyskało częściową kontrolę nad libijskim miastem Derna, dzięki czemu Derna była pierwszym miastem spoza Syrii i Iraku, które stało się częścią "kalifatu" .  10 listopada 2014 roku, główna frakcja egipskiej grupy bojowników Ansar Bait al-Maqdis zobowiązała swoją wierność przed IS. W połowie stycznia 2015 roku, urzędnik Jemenu powiedział, że IS ma "dziesiątki" członków w Jemenie. Również w styczniu 2015 roku afgańscy urzędnicy potwierdzili, że IS ma swoje oddziały wojskowe w Afganistanie. 

Pod koniec stycznia 2015 roku, stwierdzono, że członkowie IS przeniknęli do Unii Europejskiej jako uchodźcy ze stref wojennych  Bliskiego Wschodu. Przedstawiciel IS twierdzą, że udało im  się przemycić 4000 bojowników, którzy planują ataki w Europie w odwecie za naloty prowadzone w Iraku i Syrii. 

Na początku lutego 2015 r bojownikom w Libii udało się przejąć część wsi na zachodzie Sabha, a później, na obszarze obejmującym miasto Syrta, Nofolia, oraz bazę wojskową na południe od obu miast. W marcu ISIL zdobyli dodatkowe terytorium, łącznie z miastami w kierunku zachodnim od Derna, dodatkowe obszary w pobliżu Syrty, odcinek ziemi w południowej Libii, niektóre obszarach wokół Bengazi, oraz obszar na wschód od Trypolisu.

W dniu 7 marca 2015 r Boko Haram przysiągł wierność IS, dając Państwu Islamskiemu oficjalną obecność w Nigerii, Nigrze, Czadzie i Kamerunie. W dniu 13 marca 2015 roku, grupa bojowników z Islamskiego Ruchu Uzbekistan przysiągł wierność IS.

W czerwcu 2015 roku, zastępca sekretarza stanu USA ogłosił, że IS stracił ponad 10.000 członków w nalotach w ciągu ostatnich dziewięciu miesięcy. 

W 2015 i 2016, Państwo Islamskie przyznało się do wielu ataków terrorystycznych poza Irakiem i Syrią, w tym do strzelaniny w tunezyjskim kurorcie (38 europejskich turystów zabitych),  do ataku bombowego w  Suruç w Turcji (33 lewicowych i kurdyjskich działaczy zabitych), do strzelaniny w tunezyjskim Muzeum Narodowym (24 zagranicznych turystów zabitych), do zamachu na meczet Sany (142 szyickich cywilów zabitych), do zamachu na lot 9268 (224 zabitych, głównie rosyjskich turystów), do zamachów w Ankarze (102 pro-kurdyjskiej i lewicowych działaczy zabitych), do zamachu w Bejrucie (43 szyickich cywilów zabitych), do ataku z listopada 2015 roku w  Paryżu (130 cywilów zabitych),  do zamachu w Istambule (11 zagranicznych turystów zginęło).