Strażnik żyrandola

Kardynał Stanisław Dziwisz wyraził pogląd o nadrzędności prawa Bożego nad prawem stanowionym przez prawodawcze instytucje. Dał tym samym wyraz dążenia do państwa wyznaniowego, w którym prawo wynika z doktryny religijnej, a ewangelia jest ważniejsza niż konstytucja. Takie właśnie normy występują w państwach islamskich. W konstytucji Egiptu napisano, że „islam jest religią państwową, a wartości islamskiego szariatu są głównym źródłem legislacji”. W ustawie zasadniczej Iranu przewidziano „wyłączną suwerenność Boga i uprawnienie do stanowienia prawa i konieczność poddania się jego przykazaniom”, a w konstytucji Afganistanu stwierdzono, że „żadne z praw nie mogą zawierać klauzul sprzecznych z wartościami islamskimi”.
Zapowiedziałem, że w imieniu SLD skieruję do Bronisława Komorowskiego list, w którym zwrócę się o stanowisko prezydenta do słów hierarchy. Jako strażnik konstytucji prezydent nie może traktować obojętnie prymatu religii nad prawem stanowionym przez instytucje demokratycznego państwa. Nożyce odezwały się szybko w postaci rzeczniczki kancelarii prezydenta. Okazało się, że moja inicjatywa jest przejawem bezsilności lub cynizmu. Bezsilności, bo widocznie oczekuję, że to prezydent w moim imieniu będzie prowadził polemikę z hierarchami Kościoła, co jest wykluczone. Cynizmu, bo gdy rządziła lewica i uchwalała nową konstytucję nie miałem podobnych wątpliwości.
Młody wiek pani rzecznik nie usprawiedliwia durnoty i niekompetencji. Nie chodzi o polemikę z duchownymi tylko o stanowisko prezydenta w fundamentalnej sprawie źródeł stanowienia prawa. Nie chodzi też o wątpliwości w czasie uchwalania konstytucji , bo w tamtym czasie żaden hierarcha nie domagał się prymatu prawa Bożego nad prawem stanowionym.
Wychodząc z kontekstu słów kardynała nietrudno zrozumieć, że idzie o ustalenie, czy prezydent Komorowski jest strażnikiem konstytucji, czy opiekunem żyrandola. Rzeczniczka pana prezydenta oświadczyła, że jest strażnikiem żyrandola.