Dziwna opozycja

Mieliśmy ostatnio kilka kryzysów politycznych. Nad każdym pobieżnie się pochylę.

1) Malta – przez prawie 2 tygodnie słuchałem, jakie to ważne i jaką hańbą jest to, że nas tam nie ma.
Po szczycie wiemy, że nic nie wniósł.

2) Ułaskawienie Mariusza K. – zachwycony nie jestem, zgadzam się z dr Piotrowskim, że sąd powinien dalej prowadzić sprawę i pana Kamińskiego skazać/uniewinnić. W przypadku skazania ułaskawienie działa, w przypadku uniewinnienia sprawa jest bezprzedmiotowa.

3) Zamach na Trybunał Konstytucyjny – w czerwcu PO pojechała po bandzie w jedną stronę, teraz PiS symetrycznie pojechał w drugą stronę, nic więcej. TK jest w złej kondycji i trzeba pomyśleć nad całościową jego reformą, tak aby politycy WCALE nie wybierali tam sędziów.

4) Szybka praca – przez kilkanaście dni słuchałem, że rząd powstaje za długo i państwo nie może trwać w takim stanie, bo to jest złe. Jak rząd powstał i pracuje szybko, to słyszę, że za szybko…

5) Praca po nocach – istnieje dziwny przesąd, że jeśli coś się robi w nocy, to to musi być złe. Ciekaw jestem, co bym usłyszał od opozycji, gdyby Marszałek Sejmu posiedzenie Sejmu rozpoczynał o 4 rano, aby skończyć wszystko przed 15, dzięki czemu dziennikarze mogli zrobić z tego materiał na 19/20.

6) Teatr, porno, cenzura… – dyrektor teatru jest posłem z N. i robi sztuczne zamieszanie, bo nikt wcześniej o nim nie słyszał, nic więcej.

7) Straszna reforma gimnazjów… – 6 miesięcy temu w sprawie szkolnictwa słyszałem głównie o tym, że nie będzie coli w sklepiku szkolnym, za to może będzie kawa. Wczoraj u Moniki Olejnik gościła minister edukacji i zostały poruszone takie sprawy jak: podstawa programowa dla szkół, podstawa programowa dla przedszkoli, likwidacja gimnazjów, reforma matury, reforma szkolnictwa zawodowego…

Nie głosowałem na tę partię i ten rząd, ale daje im kredyt – 100 dni mojej dobrej woli i życzliwości.
Za 90 dni zacznę oceniać 1) propozycje 2) ich realizację.
To samo polecam i opozycji.