43% bezdomnych ma pokaźne konta w banku

Trzynastu z 30 mieszkańców, którzy najdłużej mieszkają w dwóch schroniskach dla bezdomnych  w Portland, posiada na własnym rachunku bankowym, co najmniej 20.000 dolarów. Jeden z nich  ma 161,000 dolarów.

Te "szokujące" informacje ujawnił Departament Zdrowia i Opieki Społecznej po kontroli instytucji, która organizuje pomoc potrzebującym.

Departament Zdrowia przeanalizował rejestry 90 mieszkańców, dwóch wybranych schronisk, przy czym wybrał czołową 30- tkę, która zgodnie z rejestrem spędziła najwięcej czasu, nocując w tych obiektach.

W wyłonionej grupie "Top 30", aż 43% osób miało na kontach w banku, w gotówce więcej niż 20.000 dolarów - a poza bywalcem który oszczędził 161,000 dolarów, był jeszcze jeden mający na swoim koncie 92,500 dolarów.

To są duże pieniądze nawet dla tych, którzy maja stabilny tryb życia.

Tymczasem wydatki z budżetu, przeznaczone na obowiązkową pomoc państwową dla ubogich z  fundusz ogólnego, który wspomaga mieszkańców w zakupie żywności oraz kosztach energii, wody i ogrzewania wzrosły z 5.600.000 dolarów w 2009 roku, do 10 milionów dolarów w ciągu ostatniego roku. Mówimy tylko o jednym dużym mieście - 70 tysięcy mieszkańców, wraz z przedmieściami - 200 tys.

Większość miast w stanie Maine otrzymuje z budżetu stanowego zwrot 50 procent poniesionych na te cele wydatków. Dwa największe miasta: Portland i Lewiston - otrzymują zwrot 90 procent tego, co wydały..

Jednym z czynników, który prawdopodobnie przyczynił się do stosunkowo wysokiego wskaźnika  zamożności osób bezdomnych, jest polityka socjalna miasta Portland po 1989r., która pozwala wnioskodawcy zamieszkać w schronisku bez wypełniania formularzy.

Wielu mieszkańców legalnie mogło korzystać z usług miejskiej opieki społecznej legalnie, nadużywając ich z powodu braku odpowiednich regulacji prawnych. Biurokracja to chydra, która rozrasta się zawsze w ogromnym tempie. Ci, którzy dostali pracę, robią wszystko, by aby udowodnić że są "potrzebni" i że nawet potrzebują dodatkowych środków materialnych i więcej pracowników.

Wszędzie jest tak samo. Wystarczy spojrzeć, jak rozrosła się administarcja państwowa w Polsce, mimo zmniejszenia się liczby ludności. Jedne urzędy tworzą inne, dostarczając sobie zajęcia wzajemnie.