Propozycję ograniczenia nadmiernych przywilejów związków zawodowych poseł Jaros zna co najmniej od początku 2012, opowiedziałem mu wtedy o tym pomyśle, gdy zapraszał mnie na posiedzenie parlamentarnego zespołu ds. wolnego rynku.
Wkrótce potem poseł Jaros zaczął zbierać informacje o etatach związkowych i ich kosztach. Wystąpił do ministerstw o informacje o tym ilu jest związkowców w podległych ministerstwom jednostkach i ile kosztują etaty związkowców na koszt pracodawców, tu przykład jednej z takich interpelacji:
Poseł Jaros mógł działać, bo w tym czasie coraz aktywniej działał przewodniczący Solidarności Piotr Duda, który w maju 2012 posunął się nawet do słynnej blokady Sejmu. Potem Dudzie jakoś przeszło, a posłowi Jarosowi skończył się zapał lub też nie znalazł dalszego wsparcia w PO. Ministerstwa odpowiedziały na jego interpelacje po łebkach. Ograniczeniem przywilejów związkowych dalej publicznie się nie zajmował.
Ja natomiast starałem się ich dopingować. Bo wierzyłem, że można z PO wykrzesać chęć lepszego zrównoważenia praw różnych grup interesu. Pod koniec 2012 w Forum Obywatelskiego Rozwoju, którym wówczas kierowałem przygotowaliśmy analizę nadmiernych przywilejów związkowych, której streszczenie masz poniżej:
A link do tej krótkiej ale bardzo dobrej analizy masz tutaj.
Gdy na wiosnę 2013 związkowcy uaktywnili się ponownie w mediach pojawił się …poseł Jaros. Tym razem obiecał ustawę o ograniczeniu nadmiernych przywilejów związkowców pod którą rzekomo zaczęli w PO zbierać podpisy:
To zbieranie podpisów idzie PO tak dobrze, że zbierają je do dziś. Ostatnio związkowcy znowu się uaktywnili, a w mediach znowu jest …poseł Jaros. Tym razem już nie mówi o ustawie – chyba się wyrabia w sztuce tworzenia wrażenia bez zbędnych zobowiązań – mówi, że warto porozmawiać o przywilejach związkowych.
Jasne rozmawiać warto. Ale nie wierz, że poseł Jaros i PO ograniczą patologizację związków zawodowych. Związków zawodowych, które zamiast bronić słabszych stały się zorganizowanymi grupami żerującymi na przedsiębiorstwach pod kontrolą państwa w branżach o wysokim stopniu monopolizacji. Czyli w branżach gdzie konsument ma ograniczoną zdolność dyscyplinowania producenta. Kopalnie, elektrownie, kolej, szkoły, urzędy i szpitale tam żerują na nas związkowcy. Żerowali, żerują i będą żerować. Tak jak politycy żerują na aparacie państwa, stworzyli niepotrzebne powiaty, by dać żyć aparatowi partyjnemu, kradną kasę na kilometrówkach. Kruk krukowi oka nie wykole, a dopóki żłoby pełne to jedna sitwa drugiej nie zamknie dojścia do naszej kasy.
mPolska24
