Odbierzmy Nasze Złoto!

„Oddajcie Nasze Złoto”. Bardzo się z tego ucieszyłem i od razu poparłem tę inicjatywę. Wiele wskazuje na to, że to odpowiednia pora by po ponad siedemdziesięciu latach polskie złoto wróciło do kraju.  Czasy są wielce niepewne, jak to ładnie nazywane jest przez ekonomistów,  ‘turbulentne’ i dobrze jest mieć pewne aktywa w swoim bezpośrednim władaniu.
Przepytywany przez dziennikarzy w maju, dlaczego przyłączyłem się do tej akcji, odpowiedziałem, że z kilku powodów.  Żartując tylko troszeczkę, dlatego, że dobrze jest mieć blisko to co się posiada, choćby po to by nacieszyć się widokiem tegoż, ale przede wszystkim dlatego, że:

• Złoto od wieków było albo pieniądzem albo gwarantem stabilności waluty. Jest prawdopodobne, że będące w Polsce złoto przyczyni się do wzrostu stabilności polskiego złotego.
• To jest (tylko trochę sentymentalna) chęć powrotu do standardu złota. Kiedy państwa będą miały w swoich skarbcach złoto (a jak wiemy wiele państw przedsięwzięło kroki w tym kierunku) to może zrodzi się chęć zbudowania stabilnego pieniądza w jakiś sposób opartego na złocie?
• Polskie złoto zdeponowane jest w Londynie (wedle NBP jest tam bezpieczne?), ale złoto wielu państw przechowywane jest (niekiedy od dziesięcioleci) w Stanach Zjednoczonych (m.in. w sławnym Fort Knox). Tak do końca nie wiadomo co Amerykanie robią z tym złotem. Gdyby większość państw upomniała się o swoje złoto to może dowiedzielibyśmy się kilku ciekawych rzeczy o historii tego złota w Ameryce, a może także w Wielkiej Brytanii?
• Akcję ‘Oddajcie Nasze Złoto’ warto też poprzeć dlatego, że kiedy zacznie się o tym dyskutować to przy okazji poruszone będą różnorakie problemy ekonomiczne, co może przyczynić się do wzrostu zainteresowania ekonomią i edukacją ekonomiczną Polaków (a z wiedzą ekonomiczną Polaków, jak wiemy, nie jest najlepiej).
• Akcja ta może też zmusić NBP to bardziej aktywnej polityki w tej kwestii. Nasze złota to zaledwie 5 procent całości naszych rezerw walutowych. W wielu krajach o gospodarkach porównywalnych do Polski (np. Hiszpania czy Holandia) rezerwy te, to co najmniej 30 procent całości rezerw walutowych. Niemcy, Francuzi i Amerykanie mają ponad 70% swoich rezerw w złocie. Wiele krajów (np. Indie, Chiny) kupuje złoto w dużych ilościach, zwiększając swoje rezerwy.

Pretekstem do napisania tego wpisu była odpowiedź jaką parę dni temu udzielił NBP na list wysłany przez inicjatorów tej akcji do Prezesa NBP (chyba w końcu kwietnia) z wieloma ważnymi pytaniami i problemami. List bardzo merytoryczny i wydawało się, że równie merytorycznie odpowie na niego Pan Prezes Marek Belka. Tymczasem odpowiedź NBP udzielona została po z górą dwóch miesiącach a podpisał ją Pan Marcin Kaszuba, Dyrektor Departamentu Komunikacji i Promocji. Odpowiedź NBP jest ogólnikowa, nie odnosząca się do zasadniczych kwestii przedstawionych w liście inicjatorów akcji. Przyznam się, że kiedy przeczytałem te odpowiedź przyszło mi na myśl stare historyczne określenie z czasów PRLu – „arogancja władzy nie zna granic”. Podziwiam inicjatorów akcji, którzy w stonowanym, uargumentowanym tonie komentują ten list NBP.

Brak zainteresowania (żeby nie napisać ignorancja) ekspertów NBP ‘problemem polskiego złota’ jest bardzo niepokojący, ale równie niepokojące jest pomijanie tej problematyki w dyskusji polskich ekonomistów. Zastanawiające jest także to, że akcja ‘Oddajcie Nasze Złoto’ została niezauważona przez środowisko ekonomistów i nikt z tzw. głównego nurtu ekonomii nie skomentował tego (nie mówiąc już o tym, że nikt z tego nurtu nie poparł tej akcji). Stało się tak mimo upublicznienia tej akcji przez wiele poczytnych dzienników, tygodników i emisji programów w kilku telewizjach. Myślę, że dobrą okazją ku temu by problem ten przedstawić tej grupie ekonomistów i w pewnym sensie wymusić zajecie stanowiska, będzie zbliżający się Kongres Ekonomistów Polskich (28-29 listopada 2013r.). Po napisaniu tego zdania, pomyślałem „przecież wiesz jaka będzie reakcja!”. A może jednak zostanę zaskoczony i będzie całkiem inaczej niż mogę się spodziewać?