Ewaluacja wirusa jako broni biologicznej

Dziś modny jest wirus Zika. Ale całkiem nie zapomnieliśmy o: ptasiej grypie, świńskiej grypie czy Eboli.

Ewaluacji Eboli jako broni biologicznej podjął się Scott Stewart w ramach Security Weekly, portalu Stratford.com.
Media po prostu same wariują siejąc panikę, strasząc ewentualnym zagrożeniem. Otwierając komputer z ciekawości obliczyłem kiedyś ilość doniesień o Eboli tylko na jednym portalu, tylko na jednej stronie- było ich 21. Do tego włączają się politycy bo przy medialnej histerii łatwo mogą wykorzystać to w grze, szczególnie w okresach kampanii wyborczej.
Kiedy pierwszy przypadek pojawił się w NYC publicznie wypowiadał się nie tylko Major miasta ale także gubernatorzy stanów New York i New Jersey. Jeden jedyny przypadek chorego lekarza sprowadzono do sensacji równej lądowaniu na Księżycu.

"Evaluating Ebola as a Biological Weapon is republished with permission of Stratfor."

W przeszłości było kilka przypadków wystąpienia ognisk wirusa Ebola w Afryce. W takich krajach jak: Sudan, Uganda, Republika Konga i Demokratyczna Republika Konga oraz kilka stosunkowo małych ognisk w Gabonie. W większości przypadków osoby zarażone zjadły zakażone chorobą zwierzęta wywołując ogniska mini epidemii. Mięso pieczone z różnych dzikich zwierząt w Afryce, gdzie głód jest powszechny, jest uważane przez wielu za przysmak, ale dla wielu głodujących jest też zwykłą koniecznością.

Po kilku miesiącach badań prowadzonych przez epidemiologów przypuszcza się, że obecny kryzys rozpoczął się najprawdopodobniej wtedy, gdy dwuletnie dziecko w Gwinei dotknęło lub może nawet zjadło części zakażonego zwierzęcia: nietoperza lub małpy.

Pomijając fakt, że obecne ogniska zagrożenia zostały zidentyfikowane jako naturalne, nawet jeśli grupa terrorystyczna taka jak Państwo Islamskie zdołałaby przygotować Ebolę jako broń, raczej  nie wybrałaby jako miejsca ataku małej wioski w Gwinei. Wysłaliby swoich bojowników i użyli tej broni w okolicach takich jak Nowy Jork, Paryż czy Londyn lub przeciw swym lokalnym wrogom w Syrii i Iraku.

Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że grupy terrorystyczne są mocno zainteresowane użyciem  broni biologicznej. W ubiegłym miesiącu pojawiły się informacje że Państwo Islamskie, zamierza ewentualnie zamierza wykorzystać zarazki dżumy do ataku biologicznego. Ataki terrorystyczne mają z założenia znaczenie psychologiczne, które przewyższa fizyczne szkody, jakie powodują. Państwo Islamskiego ma długą historię brutalnych działań mających na celu wywoływanie paniki.

W latach 2006 i 2007 poprzednik państwa islamskiego, al Kaida w Iraku, umieszczała duże ilości chloru bombach samochodowych  stosowanych przeciwko USA i żołnierzom irackim  próbując powodować  jak największe straty.Jednak materiały wybuchowe zawarte w bombie zabijały więcej ludzi niż chlor. Po kilku nieudanych próbach, al Kaida w Iraku zrezygnowała z chloru bo wyniki nie były warte wysiłku. Al Kaida w Iraku używała chemicznych komponentów w innych urządzeniach wybuchowych, używanych do ataków na wojska amerykańskie przy różnych okazjach. Także i te ataki nie powodowały masowych ofiar. Wreszcie, według organizacji praw człowieka, Państwo Islamskie używało ostatnio pocisków artyleryjskich zawierających gaz musztardowego przeciwko jej wrogom w Syrii; które prawdopodobnie odzyskano ze składów broni chemicznej z czasów Saddama  lub z zapasów syryjskich.

Problem leży nie w tym, czy Państwo Islamskiego ma zamiar sięgnięcia po broń biologiczną, lecz czy posiada zdolność do jej uzyskania i może nią być wirus Ebola. Tworzenie broni biologicznej jest znacznie trudniejsze niż przy użyciu środków chemicznych takich jak chlor lub produkowane amunicji chemicznej. Bronie biologiczne w przeciwieństwie do tego, jak media je przedstawiają, nie są łatwe do uzyskania, nie są one łatwe do skutecznego wdrożenia i nie zawsze są przyczyną masowych ofiar.

Japońska sekta Aum Shinrikyo próbowała uzyskać wirusa Ebola jako element programu walki biologicznej. Grupa wysłała zespół medyczny do Afryki pod pretekstem pomocy ale z zamiarem uzyskania próbki wirusa. Nic z tego nie wyszło, ale nawet jeśli by się tej grupie udało, byłoby to dla nich niesłychanie trudne wyzwanie, nawet dostarczenie próbki do laboratorium w Japonii. Wirus Ebola jest stosunkowo "kruchy". Jego żywot na "suchej" powierzchni poza "żywicielem" trwa tylko kilka godzin, choć niektóre badania wykazały, że wirus może przetrwać poza ustrojem do kilku dni, gdy jeszcze znajduje się w płynach ustrojowych. Wymaga jednak prawie idealnych warunków, które byłyby trudne do powtórzenia podczas transportu.

Reprodukcji wirusa Ebola stanowiłyby dodatkowe wyzwania, bo to bardzo niebezpieczny wirus, kiedy się z nim pracuje. Zaraził naukowców, nawet wtedy gdy pracowali w laboratoriach które mają  zaawansowane środków bezpieczeństwa biologicznego. Chociaż Aum Shinrikyo posiada szeroką kadrę wykwalifikowanych naukowców i laboratorium broni biologicznej, nie są jeszcze w stanie skutecznie reprodukować wirusa Ebola.

Nawet gdyby naukowcom współpracującym z Państwem Islamskim jakoś udało się zrealizować to wszystko - nie zabijając siebie w trakcie - Ebola nie jest idealnym środkiem walki biologicznej. Wirus trudno przechodzi od osoby do osoby. W rzeczywistości, jego podstawowy średni wskaźnik reprodukcji (średnia liczba osób, które są zakażone przez pacjenta wirusa Ebola) mieści się tylko między jednym i dwoma ludźmi. Jest wiele innych bardziej zakaźnych chorób, takich jak odra, która ma podstawowy wskaźnik reprodukcji 12-18, lub wietrzna ospa, ma podstawowy wskaźnik reprodukcji 5-7. Nawet powszechny HIV, który przekazywany jest tylko poprzez kontakt seksualny lub transfuzję  krwi, ma podstawowy wskaźnik reprodukcji 2-5.

Choroba Ebola jest również nieco powolna. Aby osiągnąć efekt zakażenia ludzi, które daje objawy i jest zaraźliwe, potrzeba średnio 8-10 dni. Okres pełnej inkubacji choroby może trwać od 2 do 21 dni. Dla porównania: grypa może być przekazana w ciągu trzech dni. Oznacza to, że od chwili ataku wirusa Ebola do jego rozprzestrzenienia się upływa więcej czasu. 

Oprócz faktu, że wirus Ebola może być przekazywany tylko za pośrednictwem płynów ustrojowych osób wykazujących objawy, musi również jakoś ominąć system immunologiczny skóry człowieka. Zakażony płyn można wprowadzić do organizmu przez skaleczenie lub otarcie, lub przez kontakt z błoną śluzowe oczu, nosa i ust. To odróżnia Ebolę się od bardziej zakaźnych wirusów, takich jak odry i ospy, które przenoszą się w powietrzu i nie wymagają ani bezpośredniego kontaktu  ani transferu płynów ciała.

Ponadto wirus Ebola jest bardzo delikatny i wrażliwy na światło, ciepło, niską wilgotność otoczenia. Każdy ze zwykłych wybielaczy czy powszechnych środków odkażających może go zabić. Znaczy to, że wirus Ebola trudno jest rozprzestrzenić przez zanieczyszczenie nim powierzchni. Jedynym sposobem, by zainfekować dużą liczbę ludzi Ebolą byłoby spryskanie płynem zawierającym wirusa czegoś, co jest i trudne do zrobienia i łatwo wykrywalne.
Gdyby Państwo Islamskie wdrożyło strategię samobójczych ataków agentów zainfekowanych  wirusem  Ebola, którzy wysadzają się w zatłoczonym miejscu, opryskując otoczenie zakażonym płynem ustrojowym, byłyby z tym problemy. Głównym problemem w tym scenariuszu jest to, że byłoby bardzo trudno dostać się zakażonym agentom operacyjnym na teren Stanaów Zjednoczonych bez wykrycia.

Nawet gdyby się to udało, to nie jest to koniec przeszkód. Zanim zarażony Ebolą stanie się zarażać, jest zwykle bardzo chory i przykuty do łóżka z wysoką gorączką, zmęczeniem, cierpi na wymioty, ma biegunkę, co oznacza, że nie jest dość silny, by poruszać się w zatłoczonym miejscu. Ciepło i wstrząs wybuchu urządzenia samobójczego prawdopodobnie zabije większość wirusów. Ktoś, kto znajdzie się wystarczająco blisko, aby być narażonym na działanie wirusa, będzie także prawdopodobnie ranny i przewieziony do szpitala, gdzie zostanie poddany  leczeniu z powodu wirusa i kwarantannie.
Broń biologiczna wygląda świetnie na filmach, ale jest trudna i kosztowna do zastosowania  w prawdziwym życiu. Dlatego rzadko widzieliśmy stosowanie jej w atakach terrorystycznych. Jak zauważyliśmy, animatorzy dżihadu potrafią zabić znacznie więcej ludzi przy mniejszych kosztach  i wysiłku, wykorzystując tradycyjne taktyki, co sprawia, że zagrożenie udanym atakiem przy pomocy wirusa Ebola będzie bardzo mało prawdopodobne.

"Evaluating Ebola as a Biological Weapon is republished with permission of Stratfor."

"<a href="http://www.stratfor.com/weekly/evaluating-ebola-biological-weapon">Evaluating Ebola as a Biological Weapon</a> is republished with permission of Stratfor."

Materiał opracował: Nathanel.

P.S. Około 1 mln zgonów rocznie powodują zakażenia wirusowe zapalenia wątroby. Razem wirusy zapalenia wątroby typu B (HBV) i typu C (HCV) są główną przyczyną raka wątroby na świecie.

Prawie jedna na każde trzy osoby na świecie (około 2 mld ludzi) jest zainfekowanych wirusem HBV, a jedno na dwanaście żyć z przewlekłym zakażeniem HBV lub HCV.  Większość ludzi jest nieświadoma zakażenia i nieświadomie przenoszą zakażenia na innych, sami będąc w śmiertelnym niebezpieczeństwie..

Zakażenia wirusami HCV/HIV i HBV/HIV są rosnącym problemem. Wirus jest przenoszony tak jak wirus Eboli poprzez kontakt z płynami ustrojowymi człowieka, a także poprzez transfuzje krwi oraz w czasie stosunków seksualnych. www.who.int/csr/disease/hepatitis/world_hepatitis_day/question_answer/en/

MILION zgonów rocznie i nie ma paniki? Na Ebolę zachorowało ok 10 tys. osób, zmarło ok 50%. Teraz organizuje się eksperymenty i panikę wokół wirusa Zika. Światowa Organizacja Zdrowia już wydała ostrzeżenie, a wirus atakuje Brazylię, która wybija się na niezależność gospodarczą.