Sprawdzanie procedur wydawania decyzji reprywatyzacyjnych i wypłaty horrendalnych odszkodowań czy ocena systemu gospodarowania odpadami przy wieloletnim braku właściwej kontroli wewnętrznej w ratuszu to zemsta pana Kamińskiego?
CBA
co jakiś czas się interesowało różnymi rzeczami, ale nigdy nie było to
medialnie nagłaśniane. Tu już widzę rączkę Mariusza Kamińskiego - mówi Hanna Gronkiewicz-Waltz. Przecież właśnie Polska dowiedziała się z nagrań panów Grasia i Kulczyka jak obłaskawiano media.
Biuro kontroluje też oświadczenia majątkowe urzędników w samorządowych władzach stolicy. Chodzi o około 130 osób na kierowniczych stanowiskach. Okazało się, że na 130 dyrektorów i zastępców połowa nie ma obowiązku wypełniania oświadczeń
Mieliśmy doskonałe prawo, które zapobiegało przestępstwom z chęci zysku popełnianym przez urzędników. Niepostrzeżenie zlikwidowano prawo i zniesiono karę śmierci. Komu to przeszkadzało? Ano łotrom, co rozkradli i rozprzedali Polskę.
W skeczu Laskowika "Z tyłu sklepu" stary klient wspomina, jak było przed wojną: Tutaj stała beczka z białym kawiorem, tu z czarnym kawiorem (nie mylić z kaszanką)...... Komu to, panie, przeszkadzało?
Komu to przeszkadzało, można zapytać po przeczytaniu tej ustawy, której parę milionów Polaków powinno nauczyć się na pamięć i cytować na wyrywki"
Ustawa
z dnia 18 marca 1921 roku
o zwalczaniu przestępstw z chęci zysku, popełnionych przez
urzędników.
Art 1. Urzędnik, winny popełnienia w związku z urzędowaniem i z pogwałceniem obowiązków urzędowych lub służbowych:
1. kradzieży lub przywłaszczenia (sprzeniewierzenia), albo udziału w tychże(art.51
k.k. ros. z r. 1903, § 5 austr. u. k. z r. 1852, §§ 47-49 niem. k. k. z
r.1671), jeśli mienie skradzione lub przywłaszczone (sprzeniewierzone)
było mu dostępne lub powierzone z powodu służby lub stanowiska
służbowego: Z oszustwa lub udziału w niem (art. 51 k. k. ros. z r. 1903,
§5 austr. u. k. z r.1852, §§ 47-49 niem. k.k. z r. 1871), jeśli oszustwo
popełniono w ten sposób, że winny w zamiarze osiągnięcia dla siebie
lub osoby trzeciej nieprawnej korzyści majątkowej wyrządzili innemu
szkodę majątkową przez wprowadzenie w błąd lub utrzymywanie w błędzie
za pomocą przedstawienia okoliczności fałszywych, albo przekręcenia lub
ukrywania prawdziwych , będzie karany śmiercią przez rozstrzelanie.
Art. 2. Urzędnik winny:
1. przyjęcia bądź podarunku lub innej korzyści majątkowej,
bądź obietnicy takiego podarunku lub innej korzyści majątkowej, danych
w zamiarze skłonienia go do pogwałcenia -obowiązków urzędowych lub służbowych, albo żądania takiego podarunku lub korzyści majątkowej ;
2.innego przestępstwa służbowego, popełnionego z chęci zysku i
z pogwałceniem, obowiązków urzędowych lub służbowych w b.dzielnicach
rosyjskiej pruskiej, a w b. dzielnicy austriackiej nadużycia władzy
urzędowej, popełnionego z chęci zysku, będzie karany śmiercią przez rozstrzelanie.
Art. 3. Urzędnik winny przyjęcia w związku z rozstrzyganiem spraw urzędowych lub służbowych bądź podarunku lub innej korzyści majątkowej, bądź obietnicy takiego podarunku lub
korzyści majątkowej, danych bez zamiaru skłonienia go do pogwałcenia
obowiązków urzędowych lub służbowych, albo żądania takiego podarunku lub
korzyści majątkowej, ulegnie karze ciężkiego więzienia(domu karnego) od lat 4 do 15.
Art. 4. Winny udziału w przestępstwach, przewidzianych w art. 1 i w ust. 2 art.2 tej ustawy, o ile udział taki nie pociąga za sobą kary surowszej w myśl art. 1, będzie karany ciężkiem więzieniem(domem karnym) od 4 do15 lat; kto zaś dopuszcza się udziału w tych przestępstwach zawodowo, będzie karany śmiercią przez rozstrzelanie.
Art. 5. Kto osobiście lub za pośrednictwem osób trzecich, chociażby bezskutecznie, skłania urzędnika
za pomocą podarunku, bądź innej korzyści majątkowej, bądź obietnicy
tychże do pogwałcenia obowiązków urzędowych lub służbowych, lub
dopuszcza się udziału w przestępstwie, przewidzianem w ust. 1 -art. 2
niniejszej ustawy-będzie karany ciężkiem więzieniem(domem karnym) od 4 -
do 15 lat; jeśli zaś winny dopuszcza się takiego przestępstwa
zawodowo-będzie karany śmiercią przez rozstrzelanie.
Kto osobiście lub za
pośrednictwem osób trzecich, chociażby bezskutecznie, skłania urzędnika
do przestępstwa, przewidzianego w art. 3 niniejszej ustawy, lub w tem
ostatniem przestępstwie dopuszcza się udziału, będzie karany więzieniem
(w b. dzielnicy austriackiej - ścisłym aresztem) od 1 miesiąca do 1
roku.
Jednak będzie wolny od kary ten, kto przyczyni się do wykrycia lub udowodnienia dokonanego przekupienia, zanim władza, powołana do ścigania, dowie się o jego czynie.
Art. 6.
Przepisy ustaw karnych dzielnicowych o prawie nadzwyczajnego łagodzenia
lub zamiany kary nie stosują się do przestępstw, przewidzianych w
niniejszej ustawie; wszakże w wpadkach mniejszej wagi lub w razie
uznania okoliczności łagodzących sąd wymierzy za przestępstwa,
przewidziane w art. 1 - 5 ustawy niniejszej, w miejsce kary śmierci,
karę ,ciężkiego więzienia (domu karnego) od lat 4 do 15, karę zaś
ciężkiego więzienia (domu karnego) od lat 4 do 15 wyznaczy w rozmiarze
od 1 roku do 4 lat.
Art. 7. Przestępstwa, wymienione w art. 1- 4 i cz. 1 art. 5niniejszej ustawy, uważane będą za zbrodnie;
przestępstwo, przewidziane w cz. 2 art. 5, za występek.Usiłowanie
będzie karane na równi z dokonaniem. Karom za udział, przewidzianym w
Art. 4 i 5 niniejszej ustawy, ulegają również osoby, nie będące
urzędnikami.
Art. 8. W wypadku przestępstw, przewidzianych w art. 2, 3 i 5 niniejszej ustawy, należy otrzymany podarunek lub - wartość tegoż uznać za przepadłe na rzecz Skarbu Państwa.
Art. 9.
Urzędnikiem w rozumieniu ustawy niniejszej jest ten, kogo odpowiednia
ustawa karna w chwili popełnienia przestępstwa za urzędnika uważa(art.
636 cz. 4 k. k. ros. z r. 1903, § 101 austr. u. k. z r. 1852 i § 359
niem. k. k. z r. 1871).
Art. 9.Urzędnikiem
w rozumieniu ustawy niniejszej jest ten, kogo odpowiednia ustawa karna
w chwili popełnienia przestępstwa za urzędnika uważa (art. 636 cz.
4 k. k. ros. z r. 1903 § 101 austr. u. k. z r. 1852 i § 359 niem. k.k. z
r. 1871)
Art. 10.
Ustawa niniejsza nie stosuje się do osób,' które w chwili popełnienia
przestępstwa nie ukończyły lat 21; nie dotyczy to przestępstwa,
przewidzianego w cz.2 art. 5 ustawy niniejszej.
Art. 11.
Przepisy ustawy niniejszej nie stosuje sie do udziału, przewidzianego
w § 49a niem. k. k. z r. 1871, tudzież do wypadków . przewidzianych w
art. 151 cz. 3 k. k. ros. z r. 1903 i w § 9 austr. u. k z r. 1852
Art. 12. Przepisy
szczególne ustaw karnych, stanowiące o karach łagodniejszych lub o
bezkarności kradzieży lub przywłaszczenia (sprzeniewierzenia), nie
będą stosowane do urzędników, odpowiadających według ustawy
niniejszej. Jeśli jednak winny kradzieży lub przywłaszczenia
(sprzeniewierzenia) dobrowolnie zwrócił mienie skradzione lub
przywłaszczone (sprzeniewierzone) albo w inny sposób wynagrodził szkodę
, zanim jego wina ujawniona została przed władzą do ścigania
przestępstw powołaną, - wolny będzie od kary.
Art. 13.
Sprawy o przestępstwa, przewidziane w ustawie niniejszej,o ile nie
stosuje się postępowania uproszczonego, rozpoznawane będą co go winy i
kary, we wszystkich instancjach przez sąd karny w składzie3 sędziów
państwowych
W b. dzielnicy rosyjskiej wyroki sądu
pierwszej instancji we wszystkich- sprawach, do których stosuje się
niniejsza ustawa, są ostateczne i mogą być zaskarżone jedynie
przy odpowiedniem zastosowaniu przepisów o zaskarżeniu wyroków w drodze
kasacji. Jeżeli przestępstwo jest zbrodnią, należy wyznaczy
oskarżonemu
obrońcę z urzędu, o ile nie ma on obrońcy z wyboru W b. dzielnicy austriackiej stosuje się odpowiednio przepis § 341 proc. kar.
Art. 14.
Winni przestępstw, popełnionych przed wejściem w życie ustawy
niniejszej, ulegną karze w myśl ustaw dotychczasowych, o ile przepisy
ustawy niniejszej nie przewidują łagodniejszej kary.
Art. 15.
Do osób wojskowych należy stosować ustawą z dn.1 sierpnia 1919 r.
(Dz. Pr. No 64, poz. 386) ze zmianami, zawartymi w ustawie z dnia 17
grudnia 1920 roku (Dz. Ust. z 1921 r. No 2, poz. 4). Przepisy ustawy
niniejszej stosują sie odpowiednio i w wypadkach,gdy. przestępstw,
przewidzianych w art. 4 i 5, dopuszczono się odnośnie do osób,
podlegających sądownictwu wojskowemu.
Art. 16.
Rada Ministrów władna będzie uchylić moc obowiązującą ustawy
niniejszej uchwałą, zatwierdzoną przez Naczelnika Państwa i ogłoszoną w
Dzienniku Ustaw. Z chwilą wejścia w życie tej uchwały
postanowienia ustaw karnych, uchylone, zmienione, lub ograniczone w
swoim działaniu skutkiem przepisów ustawy niniejszej, odzyskują moc
prawną.
Art. 17.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia; równocześnie
traci moc ustawa z dnia 30 stycznia 1920 r. w przedmiocie
odpowiedzialności urzędników za przestępstwa, popełnione z chęci zysku
(Dz. Ust No 11, poz. 60) tudzież rozporządzenie Rady Obrony Państwa z
dnia 6 sierpnia 1920 r. (Dz. Ust No 73, poz. 501) w przedmiocie
poddania przestępstw, popełnionych przez urzędników z chęci zysku,
orzecznictwu sądów doraźnych, oraz oparte na niem rozporządzenie Rady
Ministrów z dn. 16 lutego 1921 r. (Dz. Ust No 18, poz. 101)
Art.18. Wykonanie tej ustawy należy do Ministra Sprawiedliwości,
a w b. dzielnicy pruskiej - do Ministra b. Dzielnicy Pruskiej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości.
Marszałek: Trąmpczyński , Prezydent Ministrów -Witos, Minister Sprawiedliwości w z. Dr. J. Morawski
Minister b. Dzielnicy Pruskiej W. Kucharski
Dziwicie się, że karę śmierci etosy potraktowały jak własną sprawę życia i śmierci i ją zniosły?
Na wypadek, gdyby komuś przyszło do głowy, z małą kosmetyką, przywrócić gotową ustawę. Dziwicie się, że na słowa "Trybunał Stanu" wybuchają panicznym nie strachem a śmiechem, a sprawę Trybunału Konstytucyjnego traktują jak kwestię najważniejszą, aby zapobiec zmianom Konstytucji i przywróceniu kary śmierci?
P.S. W Myszyńcu przy wejściu do kościoła są dyby. Przykuwano tam kiedyś (dziś jedne by nie wystarczyły) niewierne żony. Teraz na początek te i w innych miastach mogłyby służyć do przykucia zdrajców i złodziei, aby każdy mógł na nich napluć. Dla społeczeństwa taka kara tania, a dla wykonawców przyjemna.
mPolska24
